แกรนิคและกลาสได้กลับมาถึงบ้าน ทั้งสามคนนั่งทานอาหารบนโต๊ะพร้อมกันและหาเรื่องคุยกันเพื่อไม่ให้โต๊ะอาหารน่าเบื่อและเงียบ พอทานข้าวเสร็จ แกรนิคก็เดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเองทันที โดยไม่หันกับมามองคนตัวเล็กที่ยืนมองเขาอยู่ กลาสรู้สึกแปลกใจตั้งแต่ที่เขาไปรับเธอที่ร้านแล้ว ดูแกรนิคเงียบๆไปแววตาดูเศร้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เธอรอให้เขาเล่าให้ฟังก็คงยากดูจากปากที่แข็งยังกะเหล็กแล้ว กลาสเดินเข้าห้องไปเพื่ออาบน้ำชำระร่างกายทันที
ส่วนทางด้านแกรนิคเขาเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมเดินเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายเช่นกัน คำพูดของโมนายังดังก้องที่หูของเขาตลอด
' ไอ้ขี้ข้า เป็นได้แค่ปลิงที่เกาะผู้หญิงเท่านั้นแหละ' แกรนิคคิดประโยคนี้แล้วขบกรามแน่น เขาเปิดน้ำให้ไหลผ่านลงสู่ร่างกายของเขาเพื่อดับความร้อนในร่างกาย 'มีใครเขาอยากเกิดมาจนหรอก ถึงเขาจะจนแต่ก็ดิ้นรนไม่ได้ไปขอใครกินสักหน่อย เขาทำงานพยายามเก็บเงินเพื่อใช้
