เช้าวันใหม่
ตื้ดๆๆๆๆเสียงโทรศัพท์ของกลาสดังขึ้นที่หัวเตียง มือเเขนยาวของแกรนิครีบยื่นไปหยิบมากดรับทันที
" ครับผม " แกรนิคขานรับปลายสายเสียงอู้อี้ทั้งที่ยังหลับตาอยู่แขนอีกข้ายังกอดคนตัวเล็กอยู่ เขาก้มลงมองคนตัวเล็กที่อยังหลับในอ้อมกอดของเขาอยู่ โดยลมหายใจยังสม่ำเสมอ เขายกยิ้มเอ็นดู
" เอ่อ.....คือ ชะ....ใช่ โทรศัพท์ของพี่กลาสไหมคะ?" ควีนถามออกมา เธอเป็นพนักงานในร้านของกลาส แกรนิคลืมตาขึ้นมามองโทรศัพท์
" ใช่ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ?" แกรนิคตอบออกมาเสียงเบา เริ่มได้สติ กลาสยังหลับตาหายใจสม่ำเสมออยู่มือเล็กกอดเอวหนาแน่น แกรนิคก้มลงไปมองคนตัวเล็ก มือหนาลูบเบาๆที่หลังเพื่อให้เธอนอน
" คือ..เอ่อ..ขะ..ขอควีนกับพี่กลาสได้ไหมคะ?" ควีนบอกกับแกรนิคน้ำเสียงกังวลและกล้าๆกลัวๆแกรนิค แกรนิคก้มมองคนตัวเล็ก
" แป๊บนึงนะครับ" แกรนิคบอกกับปลายสาย เขาใช้มือหนาปิดโทรศัพท์ไว้เพื่อไม่ให้เสียงผ่านไปให้ปลาย
