แต่เดิมบิดาล้วนตามใจนางเพราะสงสารที่ต้องแต่งออกให้กับคนที่นางไม่ยินดี แต่วันนี้บิดาดูจะไม่สนใจนางแล้วเพียงแต่ตอบว่า เป็นหยางเจี๋ยที่ปฏิเสธ ด้วยคำมั่นที่ให้ไว้กับบิดาของหยางเจี๋ยก่อนตายท่านราชครูจึงไม่อาจบังคับหยางเจี๋ยได้ เพราะเหตุเช่นนี้นางจึงจำเป็นต้องกล้ำกลืนฝืนทนข่มความอับอายด้วยร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง ในคืนนี้จึงแอบออกมาหาเขาในยามวิกาลเพื่อถามถึงเรื่องนี้
"เจ้าไม่ได้ปฏิเสธหรือ แล้วด้วยเหตุใดท่านพ่อจึงกล่าวเช่นนั้น"
หยางเจี๋ยเห็นว่าเรื่องนี้หาได้สำคัญเขาจึงเร่งนางว่า
"คุณหนูนี่ก็ดึกมากแล้ว ม้าในจวนป่วยหลายตัวข้าจำเป็นต้องแวะไปดูพวกมันหน่อยหากท่านไม่มีธุระจะสอบถามแล้วข้าขอตัว"
ถึงหยางเจี๋ยเอ่ยปากไล่นางโดยอ้อมเช่นนั้นฉีเว่ยหาได้สนใจนางยังดื้อรั้นเอาคำตอบ
"หากเจ้าไม่ได้ปฏิเสธ เจ้าไปบอกท่านพ่อได้หรือไม่ว่ายินดีจะติดตามข้า"
หยางเจี๋ยถอนหายใจเขาไม่ต้องการให้ผู้ใดรู้ว่าคุณหนูใหญ่แอบมาพบเขาก
