"คุณหนูสี่ท่านเป็นอย่างไรบ้างฝ่าบาท" หย่งเฉิงถาม
"คุณหนูท่านจะต้องเข้าวังเป็นสนมหรือไม่" หยางเจี๋ยถามต่อ
"คุณหนูข้ากังวลจะแย่แล้ว" คุณชายรองหวอก็กังวลใจนัก
คุณหนูสี่โบกมือเมื่อถูกบุรุษทั้งสามรุมล้อมอีกยังรัวคำถามใส่ตนเอง นางจึงพร้อมกับมองหน้าหยางเจี๋ยว่า
"ข้าอย่างไรเสียแม้ฝ่าบาทจะต้องการแต่ข้าก็มีวิธีเอาตัวรอดออกมาได้"
"เจ้าทำเช่นไร" หยางเจี๋ยไม่วางใจ
"เรื่องนี้ข้าไม่อาจบอกพวกท่านได้เช่นกัน"
"คุณหนูสัญญาหมั้นหมายของเราแม้จะต้องเลื่อนไปก่อนแต่ข้าก็เต็มใจที่จะรอคุณหนู เอาอย่างนี้ดีหรือไม่ข้าจะให้แม่สื่อมาสู่ขอท่านในเร็ววันนี้เผื่อฝ่าบาททรงเปลี่ยนพระทัยอย่างน้อยข้าจะได้ปกป้องท่านได้"
คุณชายรองหวอเอ่ยออกมาอย่างร้อนรน ฉีเย่ว์โบกมือในขณะที่หยางเจี๋ยหน้าแดงก่ำด้วยพยายามข่มกลั้นโทสะ
"ไม่ต้อง ๆ พระองค์รับปากข้าแล้วอย่างไรเสียก็ทรงไม่กลับคำแน่นอน พวกท่านเชื่อข้าเถิดไม่ต้องกังวลแทนข้าไป"
กล
