บทที่ 11
"ฉันบอกเรื่องทั้งหมดให้แกฟังแล้วแกห้ามบอกพี่ลันเด็ดขาดนะ"
ฉันนัดคาเธียร์มาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริษัทมากนักเพื่อคุยเรื่องราวระหว่างฉันและพี่พอร์ชให้เธอเข้าใจ ฉันตัดสินใจบอกกับคาเธียร์ทั้งหมดรวมถึงช่วงเวลาที่เกิดขึ้น ซึ่งในตอนแรกคาเธียร์เองก็ตกใจจนแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินจนกระทั่งตอนนี้เธอเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดและเข้าใจในความรู้สึกของฉันด้วย
"อย่าเงียบสิยัยเธียร์ แกสัญญากับฉันก่อนว่าแกจะไม่บอกพี่ลัน" ฉันเอ่ยอีกครั้งพร้อมกับจับมือของคนตัวหน้าเอาไว้และมองเธออย่างเอาคำตอบ
"ก็ได้ ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้กับลัน" คาเธียร์ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่พลางมองหน้าฉันและส่ายเบา ๆ
"เย้ น่ารักที่สุดเลยพี่สะใภ้ฉัน"
"แล้วแกจะอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน"
ประโยคนั้นของคาเธียร์ทำให้ฉันชะงักไป ฉันเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าด้วยความเรียบนิ่งแต่ก็สับสนว้าวุ่นเช่นกัน
อีกนานแค่ไหน...?
นั่นสิ..
