บทที่ 22
พลั่ก!
เสียงเปิดประตูดังขึ้นอย่างแรงก่อนที่ร่างสูงของมาเฟียหนุ่มผู้ทรงอิทธิพลจะเดินเข้ามาในห้องทำงานส่วนตัวของประธานบริษัทอย่างพอร์ชตามด้วยเลขาวัยกลางคนที่วิ่งมาห้ามด้วยสีหน้าเป็นกังวล
"คุณเวลตันคะเข้าไม่ได้นะคะ!"
ใบหน้าหล่อเหลาเชยขึ้นหันมองเพื่อนสนิทที่ตรงปรี่เข้ามาหาเขาด้วยความโกรธจัดก่อนที่เขาจะหันไปมองเลขาเพื่อให้เธอออกจากห้องนี้ไป เพราะหลังจากนี้เขาจะจัดการเรื่องราวทั้งหมดเอง
เลขาวัยกลางคนโค้งศีรษะลงเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางของคนเป็นเจ้านายก่อนจะเดินออกจากห้องไปในที่สุด ทันทีที่ภายในห้องตกอยู่ในความเงียบร่างสูงก็ลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหาเพื่อนสนิทตรงหน้าด้วยความเรียบนิ่ง
แต่ทว่า...
พลั้วะ!
ตุ้บ!
"อึก!"
หมัดหนักของเวลตันสวนลงมาที่ใบหน้าของพอร์ชอย่างแรงจนร่างสูงล้มลงกับพื้น กลิ่นและรสชาติคาวเลือดคละคลุ้งไปทั้งโพรงปากก่อนที่พอร์ชจะค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนหันไปเผชิญหน้ากับเพื่อน
