"ซวยแล้วไง" หนึ่งในชายสี่คนพูด เหงื่อมากมายไม่รู้มาจากไหนผุดขึ้นเต็มใบหน้าทั้งที่ภายในรถมีความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ หน้าตาแต่ละคนซีดเผือดขึ้นเรื่อยๆเมื่อมีรถอีกสองคันขับมาจอดขวางอยู่ด้านหลัง
"เอาไงดีพี่ เหมือนโจชัวมันจะรู้แล้วว่าพวกเราเป็นคนวางเพลิงโกดังมัน" ชายที่เป็นคนขับเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ที่พวกเขารอดมาจนถึงทุกวันนี้เพราะมีแพะมารับบาปแทนแต่คราวนี้เห็นว่าจะไม่รอด
"หยิบปืนออกมาสู้กับพวกมันสิวะ!"
"สู้ไปก็ไม่ชนะมีแต่จะตายกันหมด"
"ปอดแหก งั้นก็เอาอีนี่ไปเป็นตัวประกันต่อรองให้มันปล่อยเราไป"
"ถ้าพี่ฉลาดก็คงจะรู้ว่าโจชัวมันเป็นคนยังไง ชีวิตอีนี่คนเดียวไม่มีค่าพอให้มันปล่อยเราไปหรอก"
ชายร่างกำยำสี่คนมัวแต่ทะเลาะถกเถียงกัน ในขณะที่คนสนิทของโจชัวเดินตรงมาที่รถในมือนั้นถือเหล็กขนาดใหญ่คนละอันโดยสวมสนับมือไว้อีกข้าง
เคร้ง!!!!
ทั้งหมดในรถเบิกตาโพล่งด้วยความตกใจเมื่อด้ามเหล็กในมือฟาด
