พ่อสามี นางร้ายจะอุ้มท้องลูกของท่านเอง

มันกลืนได้จริง ๆ หรือเจ้าคะ

เพื่อขจัดพิษ นางจึงปรารถนาจะตกเป็นของบุรุษสักคน

ท้ายที่สุดนางเปิดประตูเข้าห้องผิด และถึงจะผิด แต่หลังจากได้สานสบสายตากับบุรุษร่างสูงใหญ่ เรื่องต่อจากนั้นกลับกลายเป็นความตั้งใจของไป๋ลู่เถียนนับแต่แรกโดยแท้ ด้วยรู้ว่าเมื่อได้ขึ้นเตียงกับซือหม่าปัน ชีวิตสตรีแซ่ไป๋ ย่อมมีแต่จะพุ่งขึ้นที่สูง ได้ยืนอยู่เหนือผู้อื่น นางจะมีชีวิตดีงาม พร้อมอำนาจล้นเหลือในมือเพื่อสะสางบัญชีแค้นกับคนที่เคยทำร้ายนาง!!

มือใหญ่และนิ้วยาวแกร่ง แทรกอยู่ในกลีบหวานฉ่ำและติ่งเนื้อสยิว นางได้รับการสำรวจอย่างถึงใจ เขาบีบบี้จนนางสั่นผวา พร้อมส่งเสียงประท้วงอย่างอ่อนหวาน

“ทะ ท่าน... ทำให้ข้าส่งเสียงน่าอับอายยิ่งนัก”

“เรียกพี่เฟิงสิ”

“มิได้ ข้าต่ำต้อย เป็นเพียงสตรีบ้านนอก จะกล้ากล่าวเช่นนั้นกับ

นายท่านได้เช่นไร”

“ไหน ลองเรียกว่า ‘บิดา’ ดีไหม”

ไป๋ลู่เถียนหัวเราะคิก และส่งสายตาหวานระยับให้เขา

“นายท่านยังหนุ่มแน่นโดยแท้ ผมไม่หงอกสักเส้น อีกทั้งกล้ามแน่น ส่วนนั้นก็สู้มือ สู้ปากข้า”

คราวนี้หญิงสาวทำให้เขาชอบใจ ที่ชายหนุ่มอยากให้นางเรียกว่า ‘บิดา’ เพราะเขาอายุมิน้อยแล้ว ส่วนนางคงเพิ่งพ้นวัยปักปิ่นมาไม่กี่ปี

“เอาเป็นว่า เรียกข้าว่า สามีชั่วคราว เช่นนี้ คงไม่ผิดต่อเจ้ากระมัง”

หญิงสาวหน้าแดงจัด นางขัดเขิน รู้สึกว่า ตนปรารถนาในร่างกายของบุรุษผู้นี้มากกว่าเดิมหลายเท่า

“ผู้น้อยหรือจะอาจเอื้อม ให้ท่านเป็นสามี”

“เด็กน้อย บุรุษกับสตรี ยามขึ้นขี่กันอย่างลึกซึ้ง คงไม่พ้นเป็นผัวเมียกัน แม้เจ้าอายปาก แต่สำหรับข้า หากพึงใจ ก็อยากเป็นผัวของเจ้า ทั้งยามอุ่นเตียง และอยู่ต่อหน้าผู้อื่น”

“โอ้ นายท่านคงดื่มหนักเป็นแน่ถึงได้พูดเรื่องผัว ๆ เมีย ๆ ไม่หยุด”

“อืม ใช่ ทั้งเมาเหล้า หากข้ายังเมารักหญิงงามด้วย เอาละ ขึ้นมาบนตัวข้าสิ แล้วหันบั้นท้ายเจ้ามาทางนี้ มะ มา...ข้าจะช่วย”

ปันเส้าเฟิงบอกนางพร้อมช่วยจัดท่าทางให้ ยามนี้ไป๋ลู่เถียนจึงทำท่าสุนัขอยู่บนกายแกร่งที่นอนราบไปกลับพื้น

กลีบฉ่ำแฉะจ่ออยู่ตรงหน้าเขา ส่วนริมฝีปากนางเผยออ้าเตรียมพิสูจน์ความหวานและแข็งแรงของแก่นกายที่มีเส้นเลือดปูดโปนตลอดลำ หัวมันวาวเป็นสีแดงเข้ม ทั้งบานใหญ่ราวกับดอกเห็ด ซึ่งผงกหัวไหวไปมาท้าทายสายตานาง

ยิ่งนัก

“เมื่อเจ้าใช้ปากและลิ้นกับของรักข้าแล้ว รับรองว่า จะมีแต่ผู้อิจฉาที่เจ้าได้ชิมของดีที่สุดในใต้หล้านี้”

เขาบอก และแม้จะขัดเขินอยู่สักหน่อย ทว่าพอเขาแทรกลิ้นเข้าไปในแอ่งเนื้อนิ่ม แทงลึก ๆ ติดกันหลายหน สลับการดูดล้ำลึกอย่างไม่ปรานี ไป๋ลู่เถียนจึงจำต้องครอบริมฝีปากลงไปอมแก่นกายอุ่นจัดสุดลำ!

แม้จะเป็นแผนการของไป๋ลู่เถียนที่หวังว่าพลีกายและส่ายสะโพกยั่ว ๆ บด ๆ หวังให้ซือหม่าปันหลงใหลในกามา เพื่อภายหน้าจะได้ก้าวขึ้นเป็นสตรี

ข้างกายเขา ทว่าพอถึงบทบาทยามเขาปรารถนาโจนจ้วงความใหญ่โตเข้าสู่กลีบสวาท เรื่องที่ชวนให้ตื่นตระหนกก็เกิดขึ้น

หลังจากนางเรียนรู้การใช้ปากกับกลางกายเขาพักใหญ่ ไป๋ลู่เถียนก็

ถูกปรับท่าทางให้เป็นฝ่ายนอนราบไปบนพื้น สองขาถูกจับแยกให้กว้าง ก่อนที่ปันเส้าเฟิงจะสำรวจทุกซอกทุกมุมบนเรือนกายอย่างพึงใจ

“ความฉ่ำหวานในเนื้อนุ่มนิ่มนี้นับว่าดี ส่วนของข้ามีน้ำหล่อลื่นชุ่มตลอดลำนับว่าพอเหมาะ เพียงแต่กลีบเจ้าคับแน่นเหลือเกิน ทั้งยังบริสุทธิ์มาก อาจต้องเจ็บและบอบช้ำสักหน่อย หากข้าพามะเส็งยักษ์เข้าไปบุกทะลวงอย่างลึกซึ้ง!”

ไป๋ลู่เถียนขัดเขินเหลือเกิน เขาชมนางไม่พอ ยังแทงนิ้วเข้าใส่ความ

ตอดรัดไม่หยุดด้วย ฝ่ายนางก็หาได้ออมแรงที่จะเอาอกเอาใจเขาสักนิด นอกเหนือจากนั้น นางยังขับน้ำใส ๆ ออกมาจนชุ่มนิ้วเขา

“ดูสิ แม้แต่นิ้วข้า เจ้ายังดูดมันเข้าไป แล้วบีบรัดได้ถึงใจเพียงนี้ อ่าส์!” เขาบอกนาง แล้วครางเสียงทุ้ม ๆ สลับการหายใจที่ถี่ต่ำ

ยามนี้ช่างเร่าร้อนเหลือเกิน อีกทั้งความเป็นชายของเขาก็ทำให้ไป๋ลู่เถียน คลั่งจัด หัวปลายหยักบานใหญ่ ตลอดลำมองเห็นเส้นเลือดปูดโปน นางอยากครอบครองด้วยริมฝีปาก อยากส่งมันเข้าสู่ร่างกาย และจะทำให้เขาหลั่งไหลจนนางสาสมใจ

“นายท่าน หากพาความแข็งแกร่งเข้าไปด้านในไม่ได้ ทะ ท่านยังจะให้ผู้น้อยปรนนิบัติหรือไม่”

“ฮ่า ๆ ๆ เหลวไหล จงเชื่อข้าเถิด เราเกิดมาเพื่อคู่กัน ถึงมะเส็งทองคำข้าจะใหญ่โตมีพิษร้อน ๆ ที่พร้อมสาดใส่ร่างกายเจ้า แต่อย่างไร มันก็ต้องแทรกตัวเข้าไปสู่ความนุ่มนิ่มอันฉ่ำชื้นได้แน่นอน เพราะข้าต้องการให้เจ้าตอดและรัด

แน่น ๆ เพื่อเราจะได้แนบเนื้อบดบี้ไฟสิเน่หาที่กำลังลุกโชน ส่งถึงกันในตอนนี้!” เขาบอกแล้วก็ส่งสัญญาณให้คนของตนที่อยู่ด้านนอก จัดหาบางสิ่งมาให้

เป็นตอนนั้นเองที่ไป๋ลู่เถียนขนลุกซู่ นางประมาทเกินไปหรือไม่ บุรุษผู้นี้คือ ปันเส้าเฟิง ย่อมมีผู้ติดตาม แล้วหากทำบางสิ่งให้เขาไม่พอใจ หรือแม้แต่

อีกฝ่ายทราบว่า แท้จริงนางนัดแนะชายอื่นไว้ เพื่อมาพูดคุยเรื่องงานแต่ง พอ

ฝ่ายนั้นผิดนัด นางก็โดนมอมเหล้าแล้วเดินเข้าห้องผิด กระทั่งตอนนี้ก็นอนตัวอ่อนปวกเปียกให้ปันเส้าเฟิงครอบครองร่างกาย

ขณะที่คิดอย่างสับสนและเกิดความครั่นคร้ามใจ ไป๋ลู่เถียนก็มิทันได้รู้ว่า ชายหนุ่มจับนางเปลี่ยนท่าทาง และเขายังได้ขี้ผึ้งเนื้อดีมาป้ายบนกลีบงาม ๆ อันอวบอูมไร้แพรไหมสีดำ รวมถึงทาตรงปลายหัวหยักของตนไปด้วย

อึดใจต่อมา ชายหนุ่มใช้แก่นกายฟาดเบา ๆ ที่เนินเนื้อสาว ก่อนจ่อหัวมันที่ปากทางสวาท และไม่ทันที่เขาจะได้เป็นฝ่ายส่งความใหญ่โตไปฉกชิมความหวาน ก็กลายเป็นว่าไป๋ลู่เถียน ขยับตัว และแอ่งเนื้องามค่อย ๆ ดูดความแข็งแรงของเขาเข้าไปทีละนิด จนหัวปลายหยักฝังสู่เนื้อนุ่มอันฉ่ำเยิ้ม

“อ๊ะ... นะ นายท่าน!”

ไป๋ลู่เถียนอับอาย แต่นางชอบความรู้สึกนี้ อัดแน่น เสียวสยิว

“เหลวไหล เรียกท่านพี่หรือสามีสิ เด็กน้อย!”

“อี๊...อ๋าส์...อี๊ ๆ ๆ เหตุใดผู้น้อยถึงได้ร้อนไปทั้งตัว และรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ใหญ่เหลือเกิน อี๊ มันใหญ่เกินไป!”

“ใจเย็นสิ...เดี๋ยวข้าจะช่วยเติมลมหายใจแก่เจ้า”

เขาบอกและปลอบนาง จากนั้นความหนุ่มแน่น ที่แข็งขันก็แทรกลึกตลอดทั้งลำ เกินที่ไป๋ลู่เถียนจะปฏิเสธอีกฝ่าย

นางซาบซ่านสยิวทั้งร่างกาย สองมือไขว่คว้ากอดเขาไว้ ส่วนริมฝีปากจูบเขา พร้อมสลับการใช้ลิ้นดูดตวัดรัดกันเป็นพัลวัน

ในยามที่นางปล่อยให้เขาได้มีเวลาหายใจสะดวก เสียงห้าว ๆ ที่ดังอย่างชมเชยนาง ฟังได้ใจความว่า

“แม่นางน้อย กลีบหวานนี้ดูดเก่งเป็นบ้า!”