“โอ๊ะ! อื้อ...”
“เจ็บมากไหมคะ”
เสียง ‘คะ-ขา’ นั้น ดั่งจะย้ำเตือนว่านี่คือฝันใช่ไหม แต่ความเจ็บที่รับรู้อยู่นี่ล่ะ ฝันเหรอ ฝันชนิดไหนกันจะเจ็บร้าวระบมไปกับความยิ่งใหญ่ที่สอดแทรก
ไม่ใช่ฝัน แต่เป็นความจริงที่หล่อนโหยหา
“พี่ขอโทษที่ทำไหมเจ็บ อดทนนะคะ มันจะดีขึ้น พี่สัญญา... โอย... ไหมบีบพี่แน่นเหลือเกิน โอย... แน่นมาก”
ใยไหมหลับตา พยายามสะกดกลั้นความเจ็บปวดและความรู้สึกที่ก่อเกิดมากมายในหัวใจ หล่อนกำลังถูกเขากระทำ ถูกผู้ชายที่รักยัดเยียดความยิ่งใหญ่สอดใส่เข้ามาให้ ถูกผู้ชายที่อยู่ในหัวใจล่อลวงด้วยเสียงกระเส่าหวานๆ แต่หล่อนก็เต็มใจ
“อะ! อื้อ... พี่กูร...”
“มันจะดีขึ้นนะคะ นะคะ โอย... ไหมจ๋า...”
เสียงหวานๆ นั้นหล่อนจะทำอะไรได้นอกจากพยักหน้า เพราะมันกำลังเป็นตามที่เขาบอก มันกำลังดีขึ้น เมื่อความยิ่งใหญ่ค่อยๆ สอดใส่เข้าๆ ออกๆ สะโพกทรงพลังเริ่มต้นเคลื่อนไหวตามอารมณ์หนักหน่วง จากจังหวะเนิบ
