ญาตาลดาเดินตามหลังร่างสูงมาเงียบๆ ไม่พูดไม่จาอะไรจนมาถึงแผนกของร่างสูง เมื่อถึงแผนกร่างสูงก็หยุดเดินเตรียมจะหันกลับมาหาเธอ แต่เธอไม่ทันได้ระวังก้มหน้าก้มตา จนไปชนแผ่นหลังเขาโดยที่ไม่ทันระวัง
ปึ่ก!
"โอ้ย...ขอโทษค่ะคุณฟินซ์"
"...อืม...ไม่เป็นไร"
"คือเอ่อ...มันต้องแก้...เอ่อ..."แก้อะไรเล่ายัยยาหยี เขาก็บอกไปแล้วนี่นาว่าต้องแก้ตรงไหนบ้าง จะโป๊ะแตกไหมเนี้ยที่เอาเขามาเป็นไม้กันหมา เธอคิดในใจ
"ไม่ต้องแก้อะไรแล้ว กลับแผนกเธอไปได้แล้ว นายนั่นน่าจะกลับไปแล้วล่ะ"เขากล่าวเสียงนิ่ง
"เอ่อ...คุณฟินซ์รู้?"
"อื้อ...กลับไปทำงานของเธอได้แล้ว"พูดจบร่างสูงก็เดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง
"ขอบคุณนะคะคุณฟินซ์"
"อื้ม..."แล้วเธอก็ม้วนตัวกลับไปที่แผนกทันที เห้อ ถึงจะนิ่งไปหน่อยแต่ก็เป็นคนจิตใจดี
พักกลางวัน...
"คุณฟินซ์! คุณฟินซ์คะ"ญาตาลดาเกาะประตูแล้วตะโกนเรียกฟินซ์ที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงาน อยู่คนเดียว อย่า
