ทอฝันเงียบไม่ตอบอะไรเพื่อนออกไป ไม่ใช่เธอไม่อยากคบแต่ด้วยที่เธอไม่เคยคบกับใครมาก่อนเธอจึงไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไง
“งั้นพวกกูกลับก่อนแล้วกัน” เบลพูดขึ้นเมื่อเห็นวันนี้เพื่อนของเธอนั้นน่าจะไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่จึงไม่อยากรบกวน
“ไม่อยู่ต่อเหรอ?”
“ไม่อ่ะ มึงรีบไปต้มบะหมี่ให้น้องมันกินเถอะ ก่อนที่มึงจะได้ถวายตัวของมึงแทนข้าวก่อน” คำพูดของมินทำเอาร่างเล็กถึงกับใบหน้าเอ่อแดงขึ้นมา
#เวลาต่อมา
หลังจากเพื่อนของฉันกลับไปแล้ว ฉันก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอน เห็นเทอร์โบกำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ สายตาคมช้อนขึ้นมอง เมื่อเห็นร่างเล็กกำลังเดินเข้ามาในห้อง
“ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าออกไป”
“ก็หิวข้าว ทำไงได้” ฉันกอดอกยืนจ้องมองใบหน้าของเทอร์โบอย่างคาดโทษเมื่อเขายังทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ร่างสูงช้อนตาขึ้นมองเธออีกครั้ง
“อะไร?” ฉันทิ้งตัวนั่งลงที่เตียงด้านข้างเทอร์โบและยังจ้องมองใบหน้าของเขาไม่ละสา
