ตอนที่13 ผู้คุ้มครอง
พรุ่งนี้แล้วสินะที่จะมีเรือมารับเธอข้ามไปยังอีกฝั่ง เธอคงจะได้กลับบ้านและเรื่องราวที่เกาะนี้คงเป็นเพียงแค่ความทรงจำของเสี้ยวเวลาหนึ่งในชีวิตเท่านั้น เมื่อคืนพอกลับมาถึงห้องอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยล้มตัวหัวถึงหมอนเธอก็หลับเป็นตายทีเดียว จนป่านนี้แล้วเพียงฟ้ายังนึกเคืองเขาไม่หายที่ไม่ยอมบอกกล่าวให้เธอได้เตรียมเนื้อเตรียมตัวสักนิดในภารกิจฉุกเฉินปนฉุกละหุกนั่น ดีแค่ไหนแล้วที่ผลออกมาดีเกินคาดทั้งสองคนแม่ลูกปลอดภัยดี เธอยังจำสีหน้าของสองผัวเมียนั่นได้อย่างแม่นยำ รอยยิ้มของพวกเขาทำให้พลอยมีความสุขไปด้วย ความรักความห่วงหาอาทรของคนเป็นพ่อเป็นแม่มันยิ่งใหญ่แบบนี้เองสินะ หญิงสาวคิดในใจระหว่างเดินเลียบชาดหาดไปเรื่อยๆ พร้อมกับกิ่งไม้ในมือที่เธอใช้มันขีดเขียนอะไรเล่นไปบนผืนทรายเรื่อยเปื่อยอย่างเพลินๆ จนกระทั่งไปสะดุดตากับพวกเด็กๆ กลุ่มหนึ่งเข้า
“นั่นพวกเธอทำอะไรกันจ๊ะเด็กๆ”
เพียงฟ้า
