ตอนที่21 ชายร่านราคะ
“ขอบคุณนะครับรุ้งแก้ว”
หญิงสาวเลิกคิ้วให้
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันถือว่าได้ช่วยชีวิตคน”
“คุณสบายดีใช่มั้ย”
หล่อนทำเสียงขึ้นจมูกเป็นเชิงเยาะหยันกับประโยคคำถามของเขา คลายมือที่กอดอกเอาไว้ออกจากกันและเท้ามันยันกับต้นไม้ด้วยมือข้างหนึ่งเอียงคอมองหน้าเขา
“คุณไม่คิดว่ามันช้าไปหน่อยหรอคะกับคำถามสำหรับคนที่กำลังจะไปน่ะ”
อัษฎายุธยกริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม
“ผมยังคงหวังเสมอนะว่าเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้”
“งั้นหรอคะ? แต่บางสิ่งบางอย่างมันก็เปลี่ยนกันไม่ได้ง่ายๆ หรอกนะโดยเฉพาะเรื่องของความรู้สึกน่ะ แต่ก็เอาเถอะ การเป็นเพื่อนกับนายหัวอัษฎายุธฉันก็ว่าคงไม่เลวนักหรอก”
รุ้งแก้วยื่นมืออีกข้างมาตรงหน้าของเขาขณะที่นายหัวอัษฎายุธยื่นมือออกไปสัมผัสกับมือของหล่อนพร้อมกับบีบเบาๆ ดวงตาสองคู่สบมองกันทว่าไร้ความหมายที่เคยเป็นเฉกเช่นวันคืนเก่าๆ
“ฉันดีใจนะที่คุณยังคิดถึงฉันอยู่ถึงแม้ว่าจะเป็นใน
