สิ่งที่แย่ที่สุดไม่ใช่แค่ปลายฟ้าได้รับรู้ว่าภายในใจของสิงหราช ยังคงมีเศษเสี้ยวของความรู้สึกกับคนรักเก่า
ทว่ามันกลับเป็นความเศร้าที่กัดกินเธอให้น้ำตาเจ่อนองจนใต้ตาแดงก่ำ แต่หยุดค้นหาความจริงเกี่ยวกับการตายของสิงหราชไม่ได้
“ฮึก เฮียสิงห์คนนิสัยไม่ดี ฮือ” ปลายฟ้ายกมือขึ้นปาดน้ำตา ขณะที่เดินออกมารอรถแท็กซี่ที่ไกลจากตัวคอนโดของสิงหราชพอสมควร
คนตัวเล็กแบกกระเป๋าเดินเตร็ดเตร่ ท่ามกลางเมืองแห่งแสงสีที่เหมือนเป็นเมืองไม่เคยหลับใหล
เธอก้มหน้าปล่อยให้น้ำตาไหลก่อนทิ้งตัวนั่งลงที่ป้ายรอรถเมล์ เมินสายเรียกเข้าจากสิงหราชที่โทรเข้ามาติดต่อกัน
“ที่บอกว่าชอบก็โกหกหมดเลยสินะ.. คนโกหก” มือเล็กยกขึ้นปาดน้ำตาลวกๆ เพราะกลัวตามัวแล้วจะมองป้ายของรถโดยสารประจำทางไม่ชัดเจน
รอบข้างของปลายฟ้าไร้ซึ่งผู้คนเดินขวักไขว่ มีเพียงแสงไฟสาดส่องมาให้เธอที่โดดเดี่ยวอยู่แล้วรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิม
“ฉันให้เธอพิเศษกว่าคนอื่น.
