CHAPTER 35 บุคคลปริศนา

1888 คำ

ปลายฟ้านั่งเหม่อขณะรอสิงหราชเคลียร์งานให้เสร็จ เพราะมื้อเย็นที่ควรจะได้ไปทานตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อน ถูกแทรกด้วยงานด่วนที่ต่อสายถึงสิงหราชเองโดยตรง เขาโหมงานหนักจนปล่อยให้ตัวเองป่วยได้ยังไงกัน.. เจ้าของดวงตาคู่สวยขยับมองใบหน้าคมคาย ในหัวปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดแล้วพุ่งเป้าหมายตรงไปที่ซัน เพื่อนชายคนสนิทของธีระ “เฮีย..” “อีกสิบห้านาที” ครันพอจะเอ่ยปากเปรยเรื่องทั้งหมดที่เธอเจอกับสิงหราชแบบหมดเปลือก คนบ้างานอย่างเขาก็ยกมือขึ้นปราม ก่อนก้มหน้าก้มตาเคลียร์งานต่อจนแทบไม่สนใจสิ่งรอบข้าง “ถ้างั้นหนูลงไปซื้อของที่ด้านล่างนะคะ” ปลายฟ้าพูดพลางเลิกคิ้วเล็กน้อย ในใจก็แอบหวังให้เขาหันมาสนใจเท่านั้นเอง สิงหราชพยักหน้ารับ โดยที่แทบไม่ละสายตาจากโน้ตบุ๊คตรงหน้าเลย “เฮียเอาอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวหนูซื้อมาให้ค่ะ” “ไม่..” “กาแฟมั้ย” “ไม่เป็นไร” “อ่า ไม่เหรอคะ” อีกฝ่ายยกมือโบกปฏิเสธแทนคำตอบ พลันคิ้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม