ตอนที่ 12...

1630 คำ

“แกไปพูดแบบนั้นทำไมพราว เขาอาจจะเลิกชอบฉันไปแล้วก็ได้” “ชอบอยู่แน่นอน แกเองก็รู้อยู่แก่ใจ อย่าบ่ายเบี่ยง แค่เห็นสายตาก็รู้แล้วว่าเขาอยากเดินไปหักคอไอ้พีท” “เวอร์!” “ไม่ได้เวอร์ ถึงเขาไม่ได้ยอมรับตรง ๆ ว่าชอบแก แต่เขาไม่ได้ปฏิเสธฉันเลยสักคำ” “แล้วแกพูดอะไรกับเขาอีก” “ก็แค่นั้นแหละ” พราวฟ้าปกปิดความจริง เว้นเรื่องที่ออกโรงเชียร์กันตพลเอาไว้ “แล้วไป” แพรดาวไม่ค่อยไว้ใจ แต่ก็ปล่อยผ่านเพราะวันนี้เหนื่อยเกินกว่าจะโต้เถียงกับใครแล้ว “ว่าแต่... แกกับพีทนี่ยังไง ถ่านไฟเก่าร้อนระอุขึ้นมาเหรอ” “ถ่านไฟเก่าอะไรล่ะ ไม่เคยคบกันสักหน่อย” “พูดผิดนิดหน่อยไม่ได้เลยนะ” “แม้แต่นิดเดียวก็ห้ามพูดผิด คนอื่นเขาจะเข้าใจผิดกันหมด” “แต่พีทน่าจะอยากให้เข้าใจผิดนะ ตอนนั้นมันไม่เถียงเลยว่าไม่ได้เป็นแฟนแก ไม่งั้นเขาไม่พูดกันทั้งโรงเรียนหรอก ถ้าตอนนั้นแกไม่สนับสนุนให้พีทไปทำตามความฝัน แกสองคนคงเป็นแฟนกัน แล้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม