อะไรที่อ่อน มันก็แข็งสู้!
ปืนใหญ่ล่าเรื่อง
ลงเอยจู่โจมผมเร็วฉิบหาย เขาบี้ยอดอก แล้วดูดมันเน้นๆ ก่อนตบท้ายด้วยการขบตรงลำคอ
อ๊ะ... อ่าส์... ไม่ใช่แค่เคลิ้ม แต่ผมกำลังสนองตอบกลับอย่างรวดเร็ว และสิ่งที่อยู่กลางลำตัวผม พองขยาย คล้ายมันจะดีดตัวออกมาอยู่ข้างนอกกางเกงแล้ว!
เชี่ย ตะกี้ยังอ่อนอยู่เลย แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วสาด... แก่นกายผมกำลังผงกหัว และพยายามทักทายลงเอยอย่างไม่ไว้หน้าเจ้านายมัน
“หืม... ไม่ชอบเหรอ”
สัด ถ้าลงเอยจะทำเสียงเร่าร้อนน้อยกว่านี้ก็คงดี
“เออ... ไม่ชอบสิ ถอยไป เหนียวตัว”
“ยังไม่ทันข้ามวัน ทำไมเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้ ผมเสียใจนะ ที่หลง... ปลื้มปืนใหญ่ ตั้งแต่แรกพบ”
“ก็มึง!”
“ไม่เรียก ‘เอย’ แล้วเหรอ หรือว่าผมไม่น่ารัก!”
เชี่ย... มันโคตรยั่ว โคตรปั่นหัวเลย
“อย่าพูดเพ้อเจ้อน่ะ ไหนต้องจ่ายมัดจำเท่าไร รีบบอกกู” ผมเปลี่ยนเรื่อง เพราะหัวหมุนไปหมด ขืนยังปล่อยให้ลงเอยคุมเกม รับรองผมคงเสียเอกราชให้มันแน่!
“ตอนนี้ไม่อยากได้เงิน ผมอยากได้ปืนใหญ่มากกว่า”
เขาเอ่ยจบ ก็ไม่รอให้ผมเปิดปากโต้แย้ง ซึ่งความเร็วของลงเอยราวกับปีศาจ ดูเกินเหตุสัด ทั้งริมฝีปากบาง มือใหญ่ๆ และท่อนเอ็นแข็งจัดที่ผมสัมผัสได้ว่ากำลังทาบอยู่บั้นท้ายกลมแน่นของผม! เชี่ย เชี่ย เชี่ย 1000/10 ไอ้เอย มันคิดจะเคลมผม
เอาจริงๆ ผมอยากปฏิเสธลงเอยใจจะขาด แต่แวบหนึ่ง ในหัวเกิดความคิดโคตรย้อนแย้ง ด้วยไม่เคยถูกรุกแบบนี้มาก่อน ปกติผมขาลุย จับคนอื่นยกขาพาดบ่าเสมอ พอถูกประกบจากข้างหลังก็ได้ฟีลประหลาด แถมโคตรสยิวใจ
อยากลองหรือ คงเป็นประมาณนั้น ที่สำคัญลงเอยทำให้ผมกลายเป็นคนตัวเล็ก มีร่างใหญ่โอบกอดไว้ เชี่ยละ... ความรู้สึกแบบนี้มันช่างพิลึกพิลั่น แต่ก็ฟินอย่างบอกไม่ถูก
“ผมแค่อยากได้มัดจำ...” ลงเอยบอกความต้องการ
“มัดจำบ้าอะไร ถ้ามึงยังไม่ปล่อยกู กะ กูจะต่อยให้น่วมเลย”
“ม่าย... นะ ผมไม่นิยมความรุนแรง โดยเฉพาะกับคนที่... น่าเอา” ลงเอยบอกผมเสียงกระเส่า แล้วจับแก้มผมให้หันไปหาเขา วินาทีต่อมา โลกพลันหยุดหมุน ตามด้วยความรู้สึกหวานแหลมและเร่าร้อนฉิบหาย!
แบบนี้สิ ถึงเรียกว่าจูบจริงๆ
ลงเอยจูบผม จูบพิฆาตที่ทำให้ผมสยบเขาในวินาทีเดียว!
ในที่สุดผมก็ใจอ่อน แหงละ ลิ้นเรียวของลงเอยแทรกเข้าไปในโพรงปากผม เขาตวัดรัด ทั้งเย้าหยอกลิ้นผม และยังดูดเก่งเป็นบ้า พลอยให้อยากรู้ว่าเขาจะเก่งกาจกว่าผมสักแค่ไหน
มือใหญ่ๆ ของเขาล้วงเข้าไปในเสื้อ ยามนี้ไม่ได้หยุดแค่ที่ยอดอก แต่เป็นการเลื่อนลงไปในกางเกง ซึ่งผมไม่รู้ว่ากระดุมและซิปถูกแกะ ถูกรูดลงตั้งแต่ตอนไหน
ยามนี้ในบ็อกเซอร์ลายกล้วยหอมเลยมีมือใหญ่ๆ ล้วงเข้าไปบีบบั้นท้าย เขาทั้งบีบทั้งพยายามเปิดทางคับๆ นั่นแหละ
“อย่างอแง แค่อยากได้มัดจำ ผมกำลังจะทำงานสำคัญให้ปืนใหญ่ทั้งที ขอแค่นี้ไม่มากเกินไปหรอก”
เชี่ยเขาอ้อนผม และผมก็ใจง่าย (แต่ไม่ได้แรดนะ)
ผมหลุดเสียงครางด้วยความเสียว ปล่อยให้เขาจูบหลังต้นคออย่างดุเดือด ส่วนมือเล่นกับอะไรที่เขาอยากเล่น กระทั่งมันค่อนข้างเกินเลยนั่นแหละ ผมเลยเริ่มหวงเนื้อหวงตัวขึ้นมา
“เฮ้ยมันไม่ถูกต้องนะเว้ย”
“อืม แต่ปืนใหญ่ให้ท่าผมก่อน”
“ตอนไหน กะ กู ปะ ไปให้ ทะ ท่ามึงตอนไหนเอย” ผมถามย้ำเสียงสั่นและตื่นตระหนกอย่างคนประสาทเสีย
“หึๆ ๆ อย่าเสียงดังซี เวลาผมตกใจ ปืนใหญ่รู้ไหมว่า ผมบ้าจี้แค่ไหน เดี๋ยวถ้าผมเผลอใช้ของแข็งจี้เอา อาจพรุนไปทั้งตัวนะ”
ผมตัวแข็งทื่อ และไอ้ที่แข็งสุดๆ คือน้องชาย จากนั้นผมจึงพยายามตามใจเขาอย่างมากที่สุด เพราะเคลิ้มจัด เขาเล่นสนุกกับบั้นท้ายผมได้สักพักก็หมุนตัวผมมาเผชิญหน้ากัน พอผมเตรียมถอยไปตั้งหลัก กลายเป็นว่ากางเกงบ็อกเซอร์ถูกรั้งลงไปกองที่ขาแล้ว
“อยากรุกผมบ้างไหม?”
ลงเอยถาม เสียงเขาเซ็กซี่ หน้าตายังยั่วอีก ริมฝีปากแดงๆ ห่อเป็นรูปตัวโอ ดูเหมือนท้าทายให้ผมส่งแก่นกายเข้าปากใช่ไหม ยามนี้ หัวสมองผมคิดได้แต่เรื่องลามกนั่นแหละ!
เป็นตอนนั้นที่ผมรู้สึกคึกสัดๆ ฮ่าๆ ๆ ในที่สุด ทุกอย่างก็เป็นไปตามแผน ไฟพร้อม กล้องพร้อม และเหยื่อสมยอม คงเป็นเพราะลงเอยได้เห็นกล้วยหอมไซซ์ 56 มม. ของผมเต็มสองตา !
“มึง... ไม่งอแงนะ” ผมถามลงเอยซึ่งตอนนี้กลับมาเห็นเขาเป็นของหวานเหมือนเดิมอีกครั้ง ใบหน้าคม ดวงตาโตสีดำขลับ ริมฝีปากน่าจูบ และชวนให้กระแทกของแข็งลงไปอย่างเน้นๆ
“ทำไมต้องงอแง แฟร์ๆ กันสิ เราเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งคู่”
เมื่อกล้าดี และยังใจถึง ผมเลยปรี่เข้าไปหาเขา โดยเริ่มจูบที่ลำคอ บีบกล้ามเนื้อต้นแขน ยามนั้นสายตาสำรวจเขาทีละนิด แล้วผมต้องครั่นคร้ามใจ ลงเอยซ่อนรูปไปหรือเปล่า แขนเขาใหญ่มีรอยสักสะดุดตา และกล้ามแน่นฉิบหาย
ผมจูบเขาต่อ พร้อมปลดผ้ากันเปื้อน จากนั้นจึงตามด้วยการเลิกเสื้อยืดขึ้น อยากรู้นักว่าหัวนมแข็งๆ ของเขาจะเป็นสีชมพูหรือเปล่า แต่ไม่ทันได้ทำสิ่งใดไปมากกว่านั้น มือผมที่วางแปะตรงหน้าท้องลงเอยมันร้อนวาบๆ
สาด! ไอ้สาด... มันไม่ใช่แค่ซิกซ์แพ็ก กล้ามท้องเรียงเป็นแผงสวยนับแล้วมีด้วยกันทั้งแปดก้อนงามๆ และวีเชปก็ชัด สวยฉิบ จนผมอยากลงลิ้นรัวๆ แถมมีรอยสักมังกรน่าเกรงขาม แบบพวกมาเฟียเขานิยมสักกัน!
“มะ มึงเป็นใครกันแน่วะเอย” เสียงผมสั่นอย่างบังคับไม่ได้
เขายิ้มยั่ว ก่อนตอบเสียงกระเส่าจัด “พ่อค้าขนมหวานไง ปืนใหญ่ลืมหรือไง”
ผมไม่ฟังอะไรอีกแล้ว รีบปล้ำเขาพร้อมถอดเสื้อผ้าออก และผลักลงเอยไปอยู่บนโต๊ะทำงานกว้างๆ
ลงเอยยอมทำตามโดยดี เขานอนราบบนโต๊ะ อวดร่างกายที่สมบูรณ์ ชวนให้ผมกินอย่างเต็มที่
พอผมขึ้นไปอยู่บนตัวเขา สถานการณ์กลับพลิกผลัน!
“อ๊ะ... มะ มึงจะทำอะไรเอย”
“ช่วยปืนใหญ่รุกไง”
“สัด มาจับเอวกูแล้วยังถ่างขากูอีก มะ หมายความว่ายังไง”
“ไม่น่าเชื่อว่าปืนใหญ่จะไม่รู้จักท่าเบสิก”
เขาบอกผมจบจึงจับตัวผมล็อกเอาไว้ จากนั้นของแข็งจัดที่ปลายหัวบานใหญ่ก็ทาบอยู่ตรงร่องก้นเปลือยๆ ของผม