คนในครอบครัว
ปืนใหญ่เล่าเรื่อง
ก่อนวันแข่งขัน
หัวใจผมสั่นแรงเหี้ยๆ เลยละ ภาพที่เห็นตอนนี้ค่อนข้างส่งผลต่อหัวใจ ลงเอยยืนกอดอกแน่น สีหน้าบึ้งตึง ส่วนใครที่ผมไม่รู้จักมี ผิวสองสี ตัวสูงพอๆ กับเขา กำลังพูดโน้มน้าวลงเอยอยู่
ผมพยายามถอยหนีไม่มองภาพตรงหน้า ทว่ากลับละล้าละลัง ไม่รู้จะทำตัวอย่างไร กระทั่งทั้งคู่ขึ้นรถเก๋งคันใหญ่แล้วหายไปด้วยกัน ผมจึงอยู่ไม่เป็นสุข และเมื่อเช้าผมหาเรื่องทะเลาะกับลงเอย ก่อนที่เขาจะออกไปที่ร้านขายขนม พอรู้ว่าทำตัวไร้เหตุผลไปหน่อย ผมก็ขับรถมอเตอร์ไซค์เพื่อบึ่งไปหาอีกฝ่าย แต่ไปไม่ทันถึงร้าน ก็เห็นลงเอยยืนอยู่ข้างทาง มีผู้ชายหน้าหล่อสนทนาด้วย
กระทั่งไฉ่ไฉมาแตะที่หัวไหล่ผม เป็นตอนนั้นที่รู้สึกว่าตนเกือบขาดสติทำเรื่องบ้าๆ ด้วยการพุ่งเข้าไปหาลงเอย
“ปืน เป็นอะไรหรือเปล่า”
ผมหายใจแรงๆ หัวเสียอย่างหนัก ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไรดี มันจุกในอก ใจเดือดพล่าน อยากรู้ว่า
