วันต่อมา..
"ถ้าเกิดอะไรขึ้นคุณหนูรีบกดโทรมานะครับ" เอทินพูดขึ้น เมื่อคุณหนูเดินมาหยุดอยู่ที่รถคันประจำ ในชุดนักศึกษา ใบหน้าจิ้มลิ้มขาวใสยิ่งดูเด็กลง
"ส่วนร้านโปรดแวะมาส่ง เติมของเด็ดรอตอนเย็นแล้วนะครับ" ฮิวเสริม หลังคุณหนูส่งสัญญาณว่านัดร้านเบอเกอรี่ให้มาส่งขนมเค้กรสต่างๆ เขาแอบมาดักรอเพื่อจะไม่ให้ใครสงสัย
"ในมหาลัยคนเยอะ ไว้ใจได้ค่ะพี่เอทิน แต่ห้ามใครรื้อตู้ในครัวนะคะ วาซุกของเด็ดไว้ค่ะ" เธอยิ้มหวานกว้าง โชคดีที่ทุกคนใจดี ยกเว้นคนจิตใจร้ายคนเดียว แค่คิดถึงเวลาชิมขนมเค้กรสอร่อย ใบหน้าก็เปล่งปลั่งด้วยความสุข
"จะกำชับเน้นๆเชียวครับ" เอทินตอบพร้อมยิ้มมุมปาก ไล่สายตาสอดส่องเจ้านาย กลัวจะมาเจอตอนนี้
"เป็นมือขวาที่สุดยอดมากค่ะ" มือเล็กยกขึ้นตบ ราวกับเด็กน้อยชื่นชอบการตามใจ
"แหม่มือซ้ายก็สุดยอดครับ" ฮิวเสริม ยิ่งเรียกเสียงหัวเราะเพิ่ม
"พึ่งรู้ว่าบ้านพี่มีเด็กไม่โตหนึ่งคน" ไม่รู้ว่ากาว์นได้
