หลินไป่หลันสั่งงานกับพ่อบ้านว่าเธอเข้าในเมืองหลวงไปธุระ
"พ่อบ้านดูแลจวนและคนงานด้วยเพราะว่าข้าอาจจะไปหลายวัน"
"ขอรับนายหญิงอย่าได้เป็นห่วงข้าจะทำตามที่นายหญิงสั่งทุกอย่าง"
"กับดักก็ให้ขึ้นไปดูทุกวันและไม่ต้องเข้าไปลึกมากให้ทำสัญลักษณ์เวลาขึ้นไป ถ้าไปนอกเส้นทางที่ข้าพาไปเอาคนที่ร่างกายแข็งแรงไปช่วยกันหลายๆคน และอย่าปล่อยให้พวกสาวๆอยู่ตามลำพังในป่าเด็ดขาดต้องมีผู้ชายคุ้มกันเผื่อมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น"
ทุกคนรับทราบว่านายหญิงไม่อยู่จวนหลายวันก็บอกว่าจะตั้งใจทำหน้าของตัวเองอย่างดี
ยามเซินรถม้าจากจวนอ๋องก็มารอที่ประตูจวนแม่นมถงชือเดินออกมาส่งคุณหนูของนางที่รถม้าให้พี่สาวลู่ซิงไปตามดูแลในวังด้วย
"พี่ลูฟางฝากพี่ดูแลแม่นมด้วยนะเจ้าคะ"
"เจ้าค่ะพี่จะดูแลแม่นมอย่างดีคุณหนูอย่าได้เป็นห่วง"
หลินไป่หลันขึ้นไปในรถรถม้าก็ตกใจ
เอ้ยตกใจหมดเลยขวัญเอ่ยขวัญมา ไป่หลันตบหน้าอกตัวเองเบาๆ
"ข้าไม่ไช่ผีส
