ไป่หลันพักรักษาอ๋องโม้เทียนในตำหนักได้สี่วันแล้วในสามวันเธอทำให้อ๋องโม้เทียนหลับและรักษาได้สะดวกบางอย่างที่ไป่หลันหยิบออกมาเธอไม่อยากให้อ๋องโม้เทียนเห็นเพราะไม่อยากตอบคำถามนั้นเอง
อ๋องโม้เทียนจะตื่นก็ต่อเมื่อเสวยอาหารและดื่มยาส่วนยามเหมาคือหน้าที่ของพ่อบ้านและคนสนิทเข้าเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อจากนั้นคือเวลาของไป่หลันดูแลสวามี
วันที่สี่ไป่หลันให้พ่อบ้านและคนสนิทอุ้มท่านอ๋องเข้าไปอาบน้ำสระผมให้สวามีและโกนหนวดให้เรียบร้อยพิษก็สลายออกหมดด้วยน้ำในมิติรอคือแผลแห้งสนิดแขนและขาที่อ่อนแรงที่ต้องกายภาพบำบัตต่อไปอ๋องโม้เทียนก็ตื่นและรู้สติทุกอย่างแล้ว
แขนซ้ายที่โดนมีดและโดนพิษอ่อนแรงอยู่ขาตั้งแต่ใต้เข่าลงไปอ่อนแรงยืนยังไม่ได้เท่าไรต้องหาที่ยึดผลจากพิษสลายกำลังดีที่ชายาหลินไป่หลันช่วยทันไม่เช่นนั้นท่านอ๋องอาจจะพิการเดินไม่ได้เลยตลอดชีวิต
ไป่หลันแค่อยากให้เขารักษาอาการอ่อนแรงต่อสักเดือนก็แค่นั้นเด
