ณ จวนหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวังหลวง บุรุษวัยกลางคนกำลังนั่งมองกระดาษรายงานในมือด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เขายอมอยู่อย่างสงบเสงี่ยมมาถึงห้าปีเพื่อให้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมตายใจ ค่อยๆ วางแผนและเตรียมการมาโดยตลอด พอได้เริ่มแผนการที่วางไว้กลับกลายเป็นว่าหนึ่งในสายลับของเขาถูกร่างแหโดนประหารเสียอย่างนั้น จะบอกว่าบังเอิญก็ยังมีบางส่วนที่รู้สึกว่ามันผิดปกติแต่กลับหาคำตอบไม่ได้
“ตรวจสอบหมดแล้วใช่รึไม่” เสียงทุ้มมากอำนาจเอ่ยถามคนสนิท
“ขอรับ ในวังหลวงยามนี้อำนาจของพระสนมเจาอี๋นับว่าเพิ่มขึ้นสูงมากโดยเฉพาะตระกูลถัง พวกเขาสร้างสินค้าที่ไม่เหมือนใครออกมาขายจนมีแต่คนสนใจขอรับ” นับเป็นความก้าวหน้าที่เกินกว่าใครจะคาดคิด
“จับตาดูพวกมันให้ดี สั่งคนของเราให้เริ่มขัดแข้งขัดขาพวกมันซะ” ตระกูลใหญ่ในตอนนี้มีเพียงคนที่ร่วมต่อสู้มาในสงครามแย่งชิงดินแดนเท่านั้นและคงไม่ยอมให้คนชั้นต่ำบังอาจก้าวขึ้นมาตีตนเสมอเขาง่
