ตอนที่ 19 เป็นอะไรไป
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
“ขออนุญาตของห้องค่ะ”
ไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่อยู่ด้านในของห้องเลย สาวใช้คนนี้จึงเปิดประตูที่เสียเข้าไปในห้องทันที พอเข้าไปก็พบว่าห้องมันมืดราวกับกลางคืนทั้งๆ ที่ตอนนี้พึ่งจะหัวค่ำเอง
ผ้าม่านตรงระเบียงของห้องถูกใช้ปิดบังแสงจะเข้ามาในห้องหนึ่งชั้นซึ่งเป็นเพียงม่านลายลูกไม้สีขาวผ่องที่บางๆ นานๆ ทีจะถูกลมพัดเข้ามาทำให้ผ้าม่านนั่นปลิวจนทำให้แสงสอดส่องเข้ามาบ้างพอที่จะเห็นด้านใน ส่วนคนที่อยู่ในห้องนี้ก็ยังคงนอนหลับสนิทภายใต้ผ้าห่มสีขาวผืนหนา
“คุณคะๆ ดิฉันวางถาดอาหารไว้ที่โต๊ะนะคะ หิวก็ลุกขึ้นมาทานได้เลยนะคะ”
สาวใช้คนที่จึงค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ที่เตียงก่อนที่จะพูดขึ้นมาอย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไรบ้างแต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือว่าเงียบสนิทไม่มีเสียงตอบรับอะไรเลย ราวกับว่าเธอนั้นพูดอยู่คนเดียวอย่างงั้น
“เธอหลับอยู่ออกไปได้แล้ว”
แต่ทันใดนั้นก็มีเ
