“เฉินต้าเหว่ยเป็นใคร เจ้าถึงต้องเปิดโอกาสให้พระสนมจางเที่ยวตามลำพังด้วยกัน” เมื่อถูกลากจูงมาห่างพอสมควร องค์รัชทายาทอดไม่ได้ที่จะถาม
“ท่านต้าเหว่ยเป็นเพื่อนกับคุณหนูมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่คุณหนูมาอยู่ในวังหลวง ข้าคุณหนูเศร้าทุกวัน ข้าเลยอยากให้คุณหนูมีความสุขและ รู้สึกสนุกกับการออกมาเที่ยวงานโยนลูกท้อ ข้าเลยบอกให้คุณหนูนัดท่านต้าเหว่ยมาเที่ยวงานนี้เจ้าค่ะ” หลินหลินตอบ
“ข้าก็ทำให้คุณหนูของเจ้าสนุกได้เหมือนกันนะ”
“มันไม่เหมือนกันเจ้าค่ะ พูดไปท่านก็ไม่เข้าใจ ข้าว่าท่านพาข้าเที่ยวงานดีกว่า ไปดูกายกรรมกันเถอะเจ้าค่ะ”
“ข้ามีอะไรจะให้เจ้า”
“ให้ข้างั้นหรือเจ้าค่ะ” หลินหลินถามกลับด้วยสีหน้าแปลกใจ
“ใช่” และเพียงแค่องค์รัชทายาทพยักหน้าให้องครักษ์คู่ใจ ติงเสี่ยวได้เดินมาหาเจ้านายพร้อมกับส่งสิ่งหนึ่งให้ “เจ้าอยากได้มิใช่หรือ”
องค์รัชทายาทชูปิ่นปักผมให้หลินหลินดู คนอยากได้ปิ่นยิ้มกว้าง ดีใจที่ต
