ภาพเบื้องหน้าทำเอาคริสตกตะลึงแบบสุดๆ ถึงไปต่อไม่ได้ แต่เธอก็เหมือนถูกตรึงให้มองอยู่แบบนั้น
เพราะจุดที่คริสยืนอยู่ เหมือนเป็นจุดที่เกมตั้งใจให้ผู้เล่นมองเห็นแมพต่อไปอย่างชัดเจน เบื้องหน้าไกลออกไป มีแต่ยอดเขาเต็มไปหมด มีหลายยอดมากๆ ไกลออกไปบนท้องฟ้ามีตัวอะไรก็ไม่รู้บินอยู่ คริสดูไม่ออก
แต่มันเหมือนเป็นงูยักษ์ตัวสีฟ้ามรกตบินอยู่เหนือยอดเขานึง และฝูงนกรูปร่างประหลาด บินวนรอบอีกยอดเขานึงที่สูง และถูกเมฆบดบังไม่ให้เห็นจุดสูงสุด แต่ละยอดจะมีมอสเตอร์รูปร่างแปลกตาอาศัยอยู่ราวกับเป็นถิ่นของพวกมัน
เมื่อคริสพยายามมองไกลออกไป ก็มีแต่หมอกเต็มไปหมดราวกับเกมยังไม่ยอมให้เห็นว่าพ้นจากยอดเขาพวกนี้แล้วจะต้องเจออะไรต่อไป
แล้วคริสก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อมีข้อความโฮโลแกรมสีแดงแจ๋เด้งขึ้นมาบนหน้าเธอ กระพริบอยู่แบบนั้น จนต้องใช้เวลาราวๆ 3-4 วินาที ในการจับใจความ
'ระวังนาคอักษาเจ้าถิ่นชั้นฟ้านี้ หากอยู่จุดที่สูงเกินไปอาจจะถูกมันพบเห็นได้ ...'
คริสขยับปากอ่านโดยไม่เปร่งเสียง
ทันใดนั้นก็มีเสียงลมถูกแหวกดังสนั่นเหนือหัวเธอ คริสรู้ได้ทันทีว่าเจอมอสเตอร์โหดเกินตัวเข้าให้แล้ว จึงกำลูกประคำสีเทาเพื่อเรียกควันออกจากมือ ใช้บังการมองเห็นของศัตรู
แล้วมอบลงกับพื้น คลานหนีเข้าป่าทันทีโดยไม่แม้แต่จะหันไปมองด้วยซ้ำว่าตัวบ้าอะไรที่บินอยู่เหนือหัว
''โอ้ยหัวใจจะวาย เกือบโดนหม่ำสะแล้วฉัน อะไรมันจะสมจริงขนาดนี้'' คริสพูดกับตัวเองพรางหัวเราะคิกคักด้วยความสนุกสนาน ไม่ได้หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย แต่กลับตื่นเต้นเร้าใจ
'ระบบสอนเล่นขั้นต่อไป...'
แล้วก็มีภาพโฮโลแกรมปรากฏขึ้นเป็นหลอดเลือดสีแดงและมานาฟ้าติดกันเป็นคู่แนวตั้ง หลอดฟ้าของคริสลดลงครึ่งนึง เพราะสกิลพรางตัวกินมานาเยอะมาก ทำให้ต้องใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะเต็มหลอดและใช้สกิลขั้นต่อไปได้
แล้วข้อความโฮโลแกรมเกมเด้งขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
หากต้องการเพิ่มเลเวลตัวละคร ในช่วงเริ่มต้น กรุณาโจมตีศัตรูเช่น ป้อมทหาร , หน่วยลาดตะเวน , ล่อลวงชาวบ้าน, ฆ่ามอสเตอร์ในป่า เช่น นาค อสูร วิญญาณเจ้าที่ และอื่นๆ เพื่อเพิ่มประสบการ์ณ์ให้กับตัวละคร
'ท่านต้องการเปิดระบบออนไลน์เพื่อสุ่มผู้เล่นที่จะเข้ามาร่วมในไทม์ไลน์เดียวกันหรือไม่? '
คริสยกมือแตะคำว่า ออนไลน์ เพื่อเปิดให้เจอผู้ร่วมเล่นในไทม์ไลน์เดียวกัน
'ผู้เล่นในไทม์ไลน์เดียวกันนั้นไม่จำเป็นต้องรีบเล่นตามเนื้อเรื่องที่เกมกำหนดในทันที สามารถสำรวจพื้นที่ของเกมเพื่อเพิ่มเลเวลก่อนได้ตามความสมัครใจของผู้ร่วมไทม์ไลน์ แต่บางพื้นที่นั้น จำเป็นต้องเล่นเนื้อเรื่องหลักเพื่อปลดล๊อค
เควสนั้นก่อน ฉะนั้น การเล่นควบคู่กันไปจะเหมาะสมที่สุด แต่หากต้องการเล่นพาร์ทเนื้อเรื่องหลัก จำเป็นต้องมีตัวละครหลักในการนำพาร์ทไปสู่บททันไป หากขาดคนใดคนนึงไป เนื้อเรื่องจะไม่เดินข้างหน้า...'
ผู้เล่น 1 เข้าล๊อคอิน ไม่เปิดเผยข้อมูล
ผู้เล่น 2 เข้าล๊อคอิน ไม่เปิดเผยข้อมูล
'' อุ้ยย มีคนเข้ามาร่วมไทม์ไลน์กับฉันด้วย ตื่นเต้นจัง จะเล่นเป็นใครกันบ้างนะ?''
ในขณะที่คริสกำลังเพ่งสมาธิจดจ่อกับข้อความต่างๆ ของเกมที่ปรากฏตรงหน้าเธอ ก็มีบางอย่างพุ่งเข้าใส่เธออย่างแรงจนกระเด็นไปชนต้นไม้ เมื่อตัวละครถูกโจมตี ข้อความต่างๆ ก่อนหน้านี้ก็ถูกออกไปจากสายตาเธอไปโดยอัตโนมัติ
ไม่รอช้า คริสรีบทำการกดสกิลพรางตัวอีกครั้ง แล้วไปแอบหลังต้นไม้ต้นนึงเพื่อตั้งหลัก เพราะเธอไม่ได้กะจะหนี
''พึ่งเปิดเซิฟให้คนเข้ามาได้แปปเดียว ฉันก็โดนล่าสะแล้ว โอ้ยยย ไม่น่าเลยเรา''
ว่าแล้วคริสก็ออกจากที่ซ่อนเพื่อมองหาอะไรก็ตามที่จู่โจมเธอที่เผลอ ก็เผยให้เห็นตัวละครอัศวินเหล็ก พระเอกของเรื่องที่ถูกควบคุมโดย Npc หรือใครบางคน เดินหาตัวเธออยู่ไม่ไกลนัก
นั่นทำให้คริสมีจังหวะโต้กลับ เด็กสาวออกจากการพรางตัว ดีดนิ้วเรียกธาตุดินเพื่ออัญเชิญลูกสมุนทันที เมื่อเป่าไปที่ก้อนดินนั้นก็เปลี่ยนรูปร่างในเสี้ยววินาที แต่เพราะเลเวลที่น้อยเกินไป
จึงเรียกมาได้แค่แมวดำ 1 ตัว
''เมี๊ยว'' แมวดำตาสีแดงตัวเล็กโผล่ขึ้นในอุ้งมือคริส
''แมวเนี้ยนะ'' คริสบ่นเสียงดังตอนที่อุ้มเจ้าแมวขึ้นมา จนอัศวินเหล็กได้ยินเข้าจึงหันมาเจอเธอ แล้วตั้งท่าจะเข้าจู่โจมคริส
เห็นได้ชัดว่าเธอคิดผิดที่เลือกใช้สกิลเรียกสมุนออกมา น่าจะใช้เถาวัลย์ไฟมากกว่า แต่ถึงยังงั้นก็ต้องรอสักพักเพราะสกิลนี้กินมานาเธอจนเกือบหมดหลอด
คริสไม่รู้สกิลของอัศวินเหล็กเลย แต่เขาพุ่งเข้าหาเธอด้วยความเร็วมากๆ พร้อมกับหอกเล่มยาวในมือ เร็วจนเธอไม่เห็นรูปร่างเขา เห็นเป็นเงาดำๆ พุ่งมาที่เธอแทน
และเสี้ยววินาทีระทึกนั้น คริสไม่มีทางเลือก จึงได้โยนเจ้าแมวดำในมือไปที่อัศวินเหล็กอย่างเเลือกไม่ได้ เจ้าแมวดำนั่นก็กางเล็บออกกลางอากาศกระโดดตะปบไปที่ใบหน้าของอัศวินเหล็กอย่างแม่นยำ
จนเขาเสียหลักล้มลงกับพื้น แล้วข่วนหน้าเขารัวๆ ทำดาเมจติดคริไปอีก สตั้นเพิ่มไปอีก ถึงไม่เห็นหลอดเลือดอีกฝ่าย แต่ก็ดูรู้ว่าเจ็บหนักพอสมควร นี่จึงเป็นโอกาสดีที่เธอจะโจมตีเขากลับ คริสเดินเข้าไปใกล้ๆ ใช้รูปประคำตีหัวเขาหวังทำดาเมจโดยไม่ต้องร่ายสกิล แต่ตีไปได้แค่สองครั้ง อัศวินเหล็กก็ตั้งตัวทัน เขาใช้มือเปล่ากระชากแมวดำออกจากหน้าแล้วปามันออกไป จากนั้นหยิบดาบจากข้างตัวออกมาฟันสร้อยรูปประคำในมือคริสจนขาด
หินสีดำนับสิบ กระจายอยู่กลางอากาศ ตกลงบนพื้นป่าที่เต็มไปด้วยหญ้าขึ้นรกร้าง และก็นั่นทำให้คริสเหวอจนทำอะไรไม่ถูก ที่เห็นอาวุทชิ้นเดียวของเธอพังต่อหน้า
''ขาดได้ด้วยเหรอเนี้ย'' คริสอุทานออกมาอย่างอดไม่ได้
แล้วอัศวินเหล็กก็ตั้งท่าจะใช้ดาบฟันลงมาที่เธอด้วยความเร็ว แต่ยังดีที่เธอเจอหินสีเทา จึงรีบคว้ามันขึ้นมา และใช้พรางตัวอีกรอบ แล้วรีบวิ่งออกจากบริเวณนั้นทันที คริสวิ่งฝ่าป่าแล้วเหลือบไปเห็นว่าเจ้าแมวดำที่เธออัญเชิญยังมีชีวิตอยู่
จึงอุ้มมันไว้แล้วพาวิ่งไปด้วย อัศวินเหล็กวิ่งตามหลังมาอย่างไว ถึงเขาจะไม่เห็นตัวคริสเพราะหมอกบังตา แต่เขาก็ยังได้ยินเสียงฝีเท้าเธอ เขาจึงวิ่งตามไปอย่างไม่ลดละ และหลบต้นไม้อย่างเชี่ยวชาญ
คริสที่วิ่งอยู่ก็รับรู้ได้ทันทีว่าเขาเข้าใกล้เธอแล้ว เพราะเสียงฝีเท้าที่ใกล้มาก และหลอดเลือดเธอที่ลดลงฮวบๆ เพราะถูกดาบเขาไล่ฟันหลังอยู่ เธอจึงเลิกวิ่งทันทีแล้วหันควับไปเผญิชหน้ากับอัศวินเหล็ก
แล้วโยนแมวดำใส่เขาแบบไม่ทันให้เขาตั้งตัว อัศวินเหล็กที่วิ่งตามมาอย่างไม่ลดละก็หยุดฝีเท้าไว้ไม่ทัน เป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าแมวดำกางกรงเล็บข่วนไปที่หน้าของอัศวินเหล็กเต็มแรง ทำดาเมจได้อย่างต่อเนื่องจนอัศวินเงานอนแน่นิ่งเลือดหมดหลอด
แล้วเจ้าแมวดำก็สลายไปพร้อมกับร่างของอัศวินเหล็ก
'เยสสสสสสสสส ไงละ ซ่าดีนัก โดนสั่งสอนสักหน่อยว่าอย่ามาแหยมกับถิ่นของฉัน'
คริสเอาแต่ตะโกนดีใจไม่ทันจะได้มองไปรอบๆ ที่เปลี่ยนเป็นสภาพแวดล้อมจากป่า กลายเป็นเนินเขาสูง พื้นที่ราบ รู้ตัวอีกทีก็วิ่งออกจากป่ามาอยู่ตรงทุ่งโล่งกว้างที่คริสไม่รู้จัก รู้ตัวอีกทีก็ถูกปากอันมหึมาพุ่งลงมาจากบนฟ้า งับเข้าไปทั้งตัว...
ตัวละครเสียชีวิต กด Next >> เพื่อเกิดใหม่ในไทม์ไลน์เดิม
'อ่าว' คริสอุทานด้วยความงงงวยในหัว
โลกกลับมาดำมืด และปรากฏภาพป่าอีกครั้ง
*************************************************************************
ประตูห้องถูกเปิดออก ครุฑวิ่งเข้ามาในห้องของพี่สาวด้วยมือทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยน้ำอัดลมและขนม
''พี่คริส รอผมด้วย ผมมาดูพี่เล่นแล้ว''
เด็กชายร้องบอกพี่สาวที่นอนอยู่บนเตียง โดยไม่ได้หวังว่าเธอจะรับรู้ หรือตอบกลับมาเลยด้วยซ้ำ
เด็กชายวางขวดน้ำอัดลมไว้ตรงพื้นข้างเตียง และวางซองขนมไว้ข้างๆ กันโดยไม่ทันสังเกตุว่ามีปลั๊กไฟที่ถูกเสียบใช้งานไว้อยู่ใต้เตียงด้วย ซึ่งมันเอาไว้เสียบสายชารจ์ของ VR ที่คริสกำลังใช้งานอยู่
ซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลกันนัก แล้ววิ่งไปอุ้มจอคอมที่มีสายไฟระโยงระยางห้อยลงมาจำนวนสองเส้นละพื้นห้อง เส้นนึงเอามาเพื่อเชื่อมต่อ VR ของพี่สาวกับจอ อีกเส้นเอาไว้เสียบกับปลั๊กที่อยู่ตรงพื้นข้างเตียง
เด็กชายเลือกตั้งไว้จอไว้ตรงโต๊ะหัวนอนข้างเตียงข้างพี่ที่ว่างอยู่ แล้วใช้ขาควานหาปลั๊กใต้เตียงจนขาเกือบไปเตะแก้วน้ำอัดลมหกหลายครั้ง แต่ก็เจอจนได้เด็กชายจึงใช้ขาเขี่ยออกมาเพื่อเสียบปลั๊กจอคอม
ทำให้ตำแหน่งของปลั๊กไฟนั้นอยู่ใกล้กับขวดน้ำอัดลมมากกว่าเดิม แต่แทนที่ครุฑจะสังเกตตรงนั้น เขาดันไปให้ความสนใจกับหน้าต่างห้องของพี่สาวแทน
''อ๊ะ พี่ ลืมปิดหน้าต่างห้องอีกแล้ว เดี๋ยวยุงก็เข้าหรอก '' เด็กชายบ่น
ว่าแล้วเด็กชายก็เดินไปที่หน้าต่างเพื่อจะปิดให้ แต่แล้วยังไม่ทันจะเอื้อมมือไปปิด ก็มีร่างเล็กๆพุ่งกระโจนเข้ามาที่เด็กชายทางหน้าต่าง จนเด็กชายตกใจหลายหลังล้มลงก้นกระแทกพื้น
''โอ้ย เจ้าแมวบ้า เข้ามาอีกแล้ว'' เขาลุกขึ้นพลางเอามือข้างนึงลูบก้นตัวเองไล่ความเจ็บปวด
มีแมวดำจรจัดตัวนึงวิ่งไปทั่วห้องราวกับกำลังหาทางออก กระโดดไปเกาะชั้นหนังสือบ้างละ แล้วกระโดดลงมาที่เตียงที่เด็กสาวนอนอยู่ แล้วก็วิ่งลงไปใต้เตียงเพราะตกใจมนุษย์ที่นอนอยู่ แล้วก็กระโจนออกมาจากใต้เตียงกระโดดไปเกาะที่
จอคอมที่เด็กชายพึ่งยกมาตั้งที่โต๊ะหัวเตียง เจ้าแมวใช้ขาหลังดันจอที่กำลังฉายภาพหญิงสาวชุดขาวยืนกลางป่ายืนมองอะไรอย่างอยู่สะจนจอเอียงจนเกือบล้ม แล้วพุ่งใส่หน้าเด็กชายที่วิ่งตามมาไล่มันราวกับกำลังยั่วโมโหเด็กชายอยู่ยังไงยังงั้น
เมื่อเจ้าแมวตั้งหลักบนพื้นได้ก็หันมาขู่ฟ่อจ้องเขม่งข่มอีกฝ่ายด้วยนัยตาสีแดงอย่างไม่กลัวมนุษย์ที่อยู่เบื้องหน้าแม้แต่น้อย ทำเอาเด็กชายโมโหจึงคว้าไม้กวาดวิ่งไล่แมวตัวนี้ไปทั่วห้อง
แต่ใดๆ คือ ท่ามกลางความวุ่นวายนี้ก็ไม่ได้ทำให้เด็กสาวบนเตียงรับรู้เลย ยังคงนอนนิ่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวใดๆ กับสิ่งที่น้องตนต้องเผชิญ เพียงเพราะไม่ยอมปิดหน้าต่างจนเจ้าแมววิ่งไปชนแก้วน้ำอัดลมของเด็กชายที่วางไว้ข้างปลั๊กจนได้
เด็กชายตาเบิกโพลงด้วยความตกใจสุดขีด