ทั้งห่วง ทั้งหวง

1251 คำ
"ผิดคาดว่ะ รอบนี้ไม่มีรอยนิ้วกลับมา"เคจับหน้าเพื่อนหมุนซ้ายหมุนขวาเพื่อหารอยนิ้วมือ ที่คาดว่าเพื่อนของตนน่าจะโดนตบกลับมาเหมือนครั้งก่อนๆ "ถอยไปห่างๆ"ไนท์บัดมือเคออก แล้วยกเหล้าดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว "แล้วเจอเจ้เพลงมั้ย" "เจอ อยู่หลังร้าน" "ไปกับไอ้หนุ่มนั่นหรอ" "อืม..กำลังจะจูบกัน"ตอบเสร็จก็ยกแก้วที่บอมพึ่งชงให้ใหม่ดื่มอีกครั้ง "มึงคิดจริงๆ หรอว่าเจ้เพลงจะยอมให้มันจูบ"กีต้าร์ถามออกไป ไนท์นิ่งและคิดตาม เอาจริงเพลงขิมก็ไม่เคยจูบกับผู้ชายคนไหนนอกจากเขา เธอทำแค่เพียงยั่วให้อยากแล้วจากไป แต่เขาก็ไม่เคยทำใจได้สักครั้งเมื่อเห็นผู้ชายคนอื่นเข้าใกล้เธอ เขาบอกเธอไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ว่าให้หยุดทำแบบนี้ได้แล้ว แต่เธอก็ไม่เคยฟัง จนเขาต้องตามคุมแจเหมือนหมาบ้าแบบนี้ไง "เจ้เพลงแค่เล่นสนุกขำๆ ตามไสต์แกนั่นแหละ มึงก็ไม่ต้องตามไปคุมทุกครั้งก็ได้ ตามไปก็ทะเลาะกันเปล่าๆ" "นี่มึงไม่ห่วงพี่มึงเลย"ไนท์เลิกคิ้วถามกีต้าร์ "ไอ้ห่วงมันก็ห่วง แต่ที่พูดเพราะรู้ว่าเจ้เพลงเค้าดูแลตัวเองได้" "ไม่มีอะไรแน่นอน ขิมก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ถ้าพวกมันคิดจะทำอะไรขึ้นมาจริงๆ มึงคิดว่าจะหนีได้" "ถ้าอยู่ที่นี้ไม่มีทางที่เจ้จะเป็นอันตราย มึงก็รู้"ที่นี่มีระบบรักษาความปลอดภัยเป็นเลิศ มีกล้องวงจรปิดทุกจุด มีบอดี้การ์ดคอยซุ่มอยู่ทุกที่ ดังนั้นเป็นไปได้ยากมากถ้าจะมีใครมาทำอะไรพี่สาวของเขา นี่ยังไม่รวมบอดี้การ์ดของไอ้คนหน้านิ่ง ที่สั่งให้มาดูแลพี่สาวของเขาโดยเฉพาะ ขนาดนี้แล้วมันยังจะกลัวอะไรอีก "มึงก็อย่าไปเถียงมันเลย มันทำอะไรแล้วสบายใจก็ปล่อยมันไปเถอะ"เคบอก "สบายใจห่าไรล่ะ นั่งหน้าบูดเป็นตูดงี้เรียกสบายใจ"กีต้าร์ส่ายหน้าไม่เห็นด้วย "เออน่า ช่างเรื่องมันเถอะ กินเหล้ากันดีกว่า ไม่เมาไม่กลับเว้ย" "พรุ่งนี้กูมีประชุม"กีต้าร์บอก ถ้าเขาแฮงค์เหล้าเข้าประชุม ต้องโดนเจ้เพลงเด็ดหัวขาดแน่ "แค่ประชุมเอง จิบๆ น่า มาๆ"หลังจากนั้นสี่หนุ่มก็นั่งดื่มเหล้าไปคุยกันไป จนเวลาล่วงเลยเข้าวันใหม่ได้เกือบครึ่งชั่วโมง "ต้าร์กลับบ้านกัน"เพลงขิมที่พึ่งทำงานเสร็จก็เดินลงมาหาน้องชายที่ชั้นสองเพื่อจะได้กลับบ้านพร้อมกัน "ทำงานเสร็จแล้วหรอ" "อือ..รอที่รถนะ" "กลับบ้านดีๆ ครับเจ้"เคและบอมพูดขึ้นพร้อมกัน "พวกนายก็เหมือนกัน"ตอบกลับเพื่อนน้องชาย ก่อนจะหันไปมองคนที่นั่งหน้านิ่งนิดหน่อย แล้วเดินไป "งั้นกูไปก่อนนะ ไว้เจอกัน"กีต้าร์บอกลาเพื่อนๆ ก่อนจะเดิมตามหลังคนพี่ไป "แล้วพวกเราเอาไง ต่อหรอกลับ?" "กลับ"ไนท์พูดสั้นๆ แล้วก็เดินจากไปอีกคน "เอ้า!! กลับก็กลับว่ะ" บริษัท KP กรุ๊ป "ถ้าทุกคนไม่มีอะไรเพิ่มเติมก็เอาตามนี้เลยแล้วกัน ขอจบการประชุมเท่านี้ ขอบคุณทุกคนมากคะ" "ค่ะ/ครับ ท่านประธาน"ทุกคนยืนขึ้นก้มหัวนิดๆ ให้ท่านประธานหญิงของบริษัท ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นแล้วทำเช่นเดียวกันและเดินออกไป "ดีจังวันนี้เสร็จเร็ว ต้าร์หิวไส้จะขาดอยู่แล้ว"กีต้าร์ เดินตามคนพี่เข้ามาในห้องทำงาน พร้อมโอดโอยด้วยความหิว "เป็นถึงรองประธาน ทำท่าทางแบบนี้ได้"เพลงขิมเลิกคิ้วถาม "ไม่มีใครเห็นหรอกน่า ต้าร์ก็ทำแค่ตอนอยู่กับเจ้เพลงหรอก"ใครจะบ้าทำท่าทางง่องแง่งแบบนี้ให้คนอื่นเห็นล่ะ อายตายเลย ท่านรองสุดหล่อแต่แอ๊บแบ๊วเนี่ยนะ ไม่เข้ากันเลยสักนิด "หิวก็ไปบอกคุณอรสั่งให้ก็ได้ สั่งมาเผื่อเจ้ด้วยก็แล้วกันจะเที่ยงแล้ว"เพลงขิมบอก ก่อนจะเอาเอกสารที่เลขาวางไว้บนโต๊ะขึ้นมาทำต่อ "เมื่อคืนเจ้กับไอ้ไนท์เป็นไงบ้าง"เมื่อได้ยินคำถามของน้องชาย เพลงขิมก็นิ่งไป "ก็ไม่มีอะไร"ตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก "เจ้อย่าโกรธที่มันทำแบบนั้นเลยนะ มันแค่เป็นห่วงเจ้มากเกินไปน่ะ เข้าใจมันหน่อย" "จะมาเป็นห่วงเจ้ทำไม เป็นแฟนกันหรอก็ไม่ ทำตัวน่ารำคาญขึ้นทุกวัน" "เจ้ก็รู้ว่ามันชอบเจ้มาตั้งนานแล้ว เมื่อไหร่เจ้จะพูดกับมันดีๆ สักที เจ้ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรมันนี่ ทำไมไม่ลองเปิดใจคุยกันดูล่ะ"เพลงขิมเงียบ เอาเข้าจริงเธอก็ไม่ได้ไม่ชอบไอ้เด็กหน้านิ่งนั้นหรอก ก็อาจจะมีบ้างที่รำคาญความขี้ตื้อและหน้ามึนของมันก็แค่นั้น "บอกเพื่อนต้าร์ให้เลิกชอบเจ้เถอะ ผู้หญิงดีๆ มีตั้งเยอะ จะมาอะไรกับผู้หญิงแบบเจ้ล่ะ" "ถ้าทำได้มันก็ทำไปตั้งนานแล้วมั้ย แล้วก็นะเจ้เพลงของต้าร์น่ะดีที่สุดแล้ว ทั้งสวยทั้งรวย ใจดีเป็นที่หนึ่ง แถมมีน้องชายที่หล่อสุดๆ อีกด้วย เอาอะไรมาไม่ดีก่อน" "ชมตัวเองก็ได้ด้วยคนเรา"เพลงขิมพูดขำๆ ก่อนสะบัดหน้าไล่เรื่องไม่เป็นเรื่องออกจากหัว แล้วก้มหน้าตั้งใจทำงานต่อ 17:30 น. "เจ้จะกลับบ้านก่อนหรือไปผับเลย" "กลับบ้านก่อนก็ได้ จะไปเอาชุดที่บ้านไปไว้ผับด้วย" "โอเคครับ เออเจ้..ต้าร์ว่าจะถามตั้งแต่เมื่อคืนล่ะ ทำไมได้เปลี่ยนเสื้อ" "มันเลอะน่ะ"เพลงขิมตอบปัด เธอไม่ได้อยากปิดบังอะไรแต่ก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็นที่จะต้องเปิดเผย "อ๋อ"กีต้าร์ครางรับเบาๆ ถ้าเจ้บอกว่ามันเลอะ ต้าร์ก็จะเชื่อตามนั้นก็แล้วกัน "แล้วเจ้ไปอังกฤษวันไหนนะ" "อาทิตย์หน้า ถามทำไม อยากไปด้วย" "โนเว ถ้าไปเที่ยวยังพอว่า แต่นี่ไปประชุม กีต้าร์ขอบายครับผม"กีตาร์พูดแหยๆ การประชุมกับเขาเป็นอะไรที่ไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ เข้าห้องประชุมทีไรแทบจะหลับคอพับทุกที "ไม่ไปศึกษาไว้ล่ะ ถ้าเจ้ไม่อยู่ต้าร์ก็จะได้ทำงานแทนเจ้ได้ไง" "อย่าฝากความหวังไว้ที่ต้าร์เลย" "เรียนรู้ไว้บ้างก็ไม่เสียหายสักหน่อย เผื่อเจ้เบื่อๆ ขอป๊าลาออก ต้าร์ก็จะได้ขึ้นบริหารแทนไง เป็นถึงประธานบริษัทเลยนะ ไม่สนใจหรอ"เพลงขิมยังไม่เลิกโฆษณาเชิญชวน "ป๊าไม่ให้เจ้ลาออกง่ายๆ หรอก เพราะป๊ากลัวต้าร์ทำบริษัทเจ๋ง ฮ่าๆ" "จริงๆ เลย"ส่ายหน้ายิ้มๆ ให้กับความรักสบายของน้องชาย ต้าร์นะไม่ชอบงานบริหารอะไรแบบนี้เลยสักนิด ที่ยอมเข้ามาทำงานที่บริษัทก็เพราะป๊าขอไว้ แต่ถึงจะไม่ชอบยังไงเวลาที่ต้องทำงานจริงๆ ต้าร์ก็ทำมันออกมาได้ดีอยู่เสมอ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม