หลังกลับจากอังกฤษ วันต่อมาก็ยุ่งมาก งานที่บริษัทเยอะแยะไปหมด เดือนนี้ทั้งเดือนแทบจะไม่ได้เดินเข้าไปเหยียบที่ผับเลยด้วยซ้ำ ต้องฝากนายตาร์เป็นคนเข้าไปดูแทน ส่วนกับไนท์ เราก็ไม่ได้เจอกันอีก แต่เขาก็ยังขยันส่งข้อความหรือไม่ก็โทรเข้ามาหาอยู่บ่อยๆ ถ้าโทรมาเธอก็รับบ้างไม่รับบ้าง แล้วแต่อารมณ์
Rrrrr…
"ค่ะ พี่ราม"
(เพลงยุ่งอยู่รึเปล่า)
"ก็นิดหน่อยค่ะ แต่คุยได้ พี่รามมีอะไรรึเปล่าคะ" เพลงขิมวางเอกสารตรงหน้าลง เอนตัวพิงเก้าอี้เพื่อผ่อนคลายกล้ามเนื้อที่ตึงเปรี๊ยตรงช่วงหัวไหล่ เนื่องจากนั่งดูงานเป็นเวลานานตั้งแต่เช้า ระหว่างคุยกับพี่รามก็ถือว่าพักเบรกไปด้วยเลยแล้วกัน
(เพลงรู้แล้วใช่มั้ยว่าลูน่าจะถึงพรุ่งนี้)
"ค่ะ...เพลงรู้แล้ว พี่รามดูตื่นเต้นนะคะ" เพลงขิมเอ่ยแซว เมื่อน้ำเสียงของคนปลายสายดูตื่นเต้นดีใจจนสัมผัสได้
(ก็นิดนึ่งล่ะน่า แฟนกลับบ้านทั้งทีนี่นา)
"ฮ่าๆ แล้วพี่รามมีอะไรถึงโทรหาเพลงหรอคะ จ
