เสือที่ได้บันดาลโทสะจนพอใจแล้ว รีบเข้ามารั้งร่างสั่นเทาของคุณหนูที่มองมายังเขาด้วยแววตาสั่นระริก เธอคงจะตกใจและกลัวเขาอยู่สินะ
“ฮึก...พี่แทนตายรึยัง” เสียงสั่นพร่าเอ่ย เงยมองหน้าชายหนุ่มอย่างหวาดหวั่น
“มันไม่ตายหรอกครับ แค่สลบไป” เสือว่าอย่างไม่ยี่หระ แล้วเตะเข้าที่ร่างแน่นิ่งไปอีกที
พลั่ก!
“พอแล้ว! ฮือ...พอแล้วนะ เดี๋ยวเขาก็ตายพอดี” เธอบอกเสียงสั่น น้ำตาใสรินไหลอาบแก้มเนียนระเรื่อเพราะในใจถูกความหวาดกลัวรุมเร้า
“ถ้างั้นกลับบ้านนะครับ” เสือว่าแค่นั้น แล้วช่วยพยุงเธอมาที่รถ เขาสตาร์ทเครื่องตบเกียร์เลี้ยวออกจากคลับทันทีโดยไม่พูดจา
“ฮึก...พี่แทนจะตายไหม” เจ้าขาพึมพำน้ำตาซึม คนขับรถของเธอจะทำเขาตายหรือเปล่าก็ไม่รู้
“ไม่ตายครับ ผมไม่ฆ่ามันหรอก” เสือว่าเสียงเย็น มองร่างสั่นระริกผ่านกระจกมองหลัง
ชายหนุ่มที่ขับรถเร็วกว่าปกติพาคุณหนูกลับมาถึงบ้านโดยสวัสดิภาพในช่วงเกือบตีหนึ่ง เขาค่อย ๆ พยุงร่างซวนเซจากฤทธิ์แอลกอฮอล์เข้ามาในบ้าน ทว่าตอนนี้ยาที่แทนผสมลงในเครื่องดื่มให้เจ้าขากลับเริ่มออกฤทธิ์เสียแล้ว
“อื้อ...เสือ! เจ้าขาร้อน อ่าส์! เจ้าขาไม่สบายตัวเลยทั้ง ๆ ที่ดื่มไปไม่กี่แก้วเอง” ขณะที่พาเธอเดินมาถึงที่เชิงบันไดชั้นสอง มือคู่น้อยก็จับข้อมือเขาไว้แน่น พร่ำบอกถึงอาการแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นกับร่างกาย
เสือได้แต่หลุบสายตาคมมองดูอาการของคนที่มีเหงื่อผุดพรายขึ้นมาตามไรผม ร่างเธอสั่นน้อย ๆ เมื่อเงยใบหน้าสวยซึ่งนัยน์ตาปรือฉ่ำขึ้นมองเขา
“คุณหนู...ไหวไหมครับ” เสือถามย้ำ รู้ดีว่าเธอกำลังเป็นอะไร
“อ่าส์...เจ้าขาร้อนมากเลย อื้อ...ร่างกายมันแปลกจริง ๆ นะ” เธอไม่พูดเปล่า สายตากลับมองเรือนร่างกำยำที่กระดุมเสื้อเชิ้ตหลุดไปหนึ่งเม็ดตอนที่ชกต่อย
“แปลกยังไงครับบอกผมที”
เสือพยายามจะดูว่าเธอถูกไอ้พวกเวรนั่นใส่อะไรให้ดื่มไปกันแน่ ฤทธิ์ของมันพอจะช่วยให้ทุเลาลงในเวลาสั้น ๆ ได้ไหม
หมับ!
ทว่ามือคู่น้อยที่คว้าหมับเข้ากับคอเสื้อของเขาก็ทำเอาเสือสะดุ้งโหยง หลุบตามองคนที่วางมือนุ่มลงบนแผ่นอกแกร่ง ก่อนจะลากไล้มันไปตามหน้าท้องของเขา