“บัตรเชิญครับ” การ์ดเอ่ยเสียงดุดัน มองดูสภาพของชายหนุ่มตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วก็แค่นเสียงหยันออกมา
“ต้องมีบัตรเชิญด้วยเหรอครับ” เสือถามกลับอย่างงง ๆ เขารู้ว่าการเข้าเที่ยวในสถานบันเทิงแค่แสดงบัตรประชาชนก็ได้แล้วไม่ใช่รึไง
“เฮ้อ! ตาสีตาสาไม่รู้อะไรสินะ คืนนี้เป็นวันเกิดของคุณแพทตี้ลูกสาวเจ้าของคลับ เธอปิดคลับจัดงานวันเกิด ถ้านายไม่ใช่เพื่อนหรือแขกที่มีบัตรเชิญก็กลับไปได้เลย อย่ามาก่อความวุ่นวายที่นี่” การ์ดว่าเสียงขุ่น มองจากเสื้อผ้าหน้าผมก็รู้ว่าคนละระดับกับกลุ่มคนที่มาร่วมงาน
สิ่งที่ได้ฟังทำเอาเสือได้แต่ถอยออกมาอย่างเสียไม่ได้ เขาไม่มีบัตรเชิญ ไม่ได้เป็นเพื่อนใคร เป็นแค่ไอ้ขี้ข้าที่กำลังร้อนใจเรื่องเธอเท่านั้น
“คุณหนู...ผมจะเข้าไปดูคุณได้ยังไง”
ชายหนุ่มพึมพำแล้วกลับมายืนอยู่ที่เดิม เขาจะไม่ไปไหน จะรอจนกว่าคุณหนูจะโทรตาม
ทว่าเวลาผ่านไปจวบจนเกือบจะเที่ยงคืน กลุ่มคนในคลับก็เริ่มทยอยออกมากันแล้ว แต่ละคนอยู่ในสภาพเมามายเดินกอดคอเฮฮากันออกมา เสือได้แต่เพ่งมองหาเจ้าของร่างงาม กระทั่งพบว่าเธอกำลังถูกผู้ชายสองคนพยุงร่างซวนเซออกมาที่หน้าคลับเช่นกัน
“อื้อ...เจ้าขาจะกลับแล้วค่ะ” เสียงหวานอ้อแอ้ไม่น้อย แต่ยังคงมีสติรู้ว่าใครเป็นใคร
“นี่ไงพี่แทนจะไปส่งเจ้าขาไงคะ” แทนเอ่ย แล้วให้พยักพเยิดหน้าให้เพื่อนถอยออกไป ก่อนจะพยุงร่างเล็กมายังที่ข้างรถคันหรูของตัวเอง ทว่าเจ้าขากลับยื้อตัวไว้ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาคนขับรถหนุ่มให้มารับ
“เจ้าขาจะกลับบ้านค่ะ พี่แทนปล่อย” เธอบอก แล้วยืนโงนเงนเพ่งสายตาหาเบอร์ของเสือที่ชายหนุ่มให้ไว้
“เจ้าขาเมาแล้ว พี่แทนไม่ส่งปลอดภัยกว่านะคะ อย่าดื้อกับพี่แทนสิ” แทนว่าแล้วเปิดประตูรถ พยายามจะพาเธอขึ้นรถเขาให้ได้ เพราะก่อนออกมาเขาได้ผสมยาให้เธอดื่มไปแล้ว เพียงเขาถ่วงเวาลาไว้ ไม่นานยาต้องออกฤทธิ์แน่นอน
“คุณหนูครับ” เสือที่สาวเท้ามาถึงก็เอ่ยเรียกคุณหนูทันที
“อ่าว! นายเสือมาแล้ว เจ้าขาจะกลับบ้านแล้ว เจ้าขาง่วง” สาวสวยเมื่อได้ยินเสียงคุ้นหูก็หันมามองเขาทันที เธอยื่นมือมาทางเสือให้มาช่วยพยุงเธอ
“มึงเป็นใครวะ” แทนเมื่อเห็นว่ามีคนมาขัดก็ไม่สบอารมณ์ขึ้นมา อ้อยกำลังจะเข้าปากช้างดันมีหมามาสอดเสียได้