ยังไม่ทันไรเสือก็ต้องมารับรู้เรื่องที่มีผู้ชายมาติดสอยห้อยตามคุณหนูเสียแล้ว ทั้งคำพูดและน้ำเสียงรวมถึงรอยยิ้มที่เธอแสดงออก ผู้ชายในสายคงจะถูกใจเธอไม่น้อยสินะ แล้วไอ้บ้านนอกอย่างเขาจะเอาอะไรไปสู้กับหนุ่ม ๆ มหา’ ลัยในเมืองใหญ่ล่ะ
“จอดแถวนี้แหละนายเสือ ถึงตึกคณะของเจ้าขาแล้ว” เจ้าขาเอ่ย ทำให้เสือค่อย ๆ ชะลอรถและเลี้ยวเข้าไปจอดเทียบทางเข้าหน้าตึกคณะที่เธอเรียนอยู่
เจ้าของร่างสูงกำยำเดินลงมาเปิดประตูให้คุณหนู ก่อนส่งกระเป๋าผ้าให้เธอ สายตาคมก็กวาดมองไปรอบ ๆ เห็นเหล่านิสิตมากมายที่กำลังทยอยเข้ามา ทุกคนต่างดูดีมีชาติตระกูลหน้าตาสวยหล่อราวดารานางแบบ สมเป็นมหาวิทยาลัยเอกชนราคาแพงหูฉี่ที่ทั้งชีวิตนี้เสือคงไม่มีโอกาสได้เข้ามาร่ำเรียนศึกษา
ยิ่งเห็นแบบนี้ก็ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเขาแตกต่างจากคุณหนูราวฟ้ากับเหวแค่ไหน ไม่มีทางที่สวรรค์จะให้ลงเอยกันได้เลย
“นายเสือไปเถอะ เจ้าขาจะขึ้นตึกแล้ว ไม่ต้องยืนส่งหรอก เจ้าขาไม่ใช่เด็ก” เสียงหวานเอ่ย ก่อนจะขยับยิ้มให้ชายหนุ่ม แล้วหมุนตัวเดินขึ้นตึกเรียนไปทันที
เสือได้แต่มองตามร่างงามเงียบ ๆ เพียงแค่เดินไปเจอกลุ่มเพื่อนร่วมคณะ เหล่าชายหนุ่มก็พากันอาสาช่วยเธอถือกระเป๋าผ้าแล้ว ความฮอตของคุณหนูคงมีไม่น้อยทีเดียว
ตลอดทั้งวันนั้นเสือได้แต่ทำงานต่าง ๆ อย่างห่อเหี่ยว เมื่อรู้ว่าไม่มีหวังในหัวจึงได้แต่คิดว่าทำอย่างไรถึงจะลืมคุณหนูเจ้าขาได้เสียที
ตลอดสามปีมานี้เขาไม่เคยสนใจสาวที่ไหนเลย วัน ๆ ได้แต่แอบมองคุณหนูอยู่เงียบ ๆ ไม่ว่าจะตื่นหรือหลับก็มีแต่ภาพดวงหน้าสวยของคุณหนูปรากฏให้เห็น เขาคลั่งรักเธอมากขนาดนี้ ทำอย่างไรถึงจะตัดใจจากเธอได้ล่ะ
‘ไอ้เสือเอ๊ย!มึงมันหวังสูงเกินไปแล้ว’
สุดท้ายเมื่อเวลาผ่านพ้นไปจวบจนสี่โมงเย็นเสือก็ได้แต่เอารถออกไปรับคุณหนูที่หน้ามหาวิทยาลัย ด้วยหัวใจแสนห่อเหี่ยวเป็นทบเท่าทวีคูณ
“กลับเลยนะครับ” เสือเอ่ยถาม
“อืม แต่ช่วงสองทุ่มเจ้าขาจะออกไปข้างนอก ยังไงนายเสือก็มารอเจ้าขาตอนนั้นแล้วกัน” สาวสวยบอก ทำให้เสือได้แต่แอบแค่นเสียงในคออย่างเซ็ง ๆ เพราะรู้ว่าเธอคงจะออกไปเจอไอ้พี่แทนอะไรนั่นแน่นอน