พี่เสือ-EP2/27
606 คำ
“ช่วยถางก็ดี แต่ถ้าเจ้าขาไม่ได้เรียกใช้ก็อย่าเข้ามาที่แปลงดอกไม้ของเจ้าขา แล้วที่ว่าล้างรถเจ้าขาแล้ว ทำไมนายเสือต้องมาล้างด้วย ลุงแช่มไปไหนล่ะ” คุณหนูของบ้านเอ่ยเสียงดุ ก่อนจะถามหาลุงแช่มซึ่งปกติเป็นคนดูแลเรื่องรถของเธอ
“อ๋อ! ลุงแช่มแกไม่สบายครับ แกขอคุณท่านพักรักษาตัวราว ๆ สี่ห้าวัน ช่วงนี้คุณท่านจึงให้ผมคอยทำงานส่วนของลุงแช่มแทนไปก่อนครับ” เสือว่า แล้วเหลือบสายตาคมคร้ามมองดวงหน้าสวยที่กำลังทำสีหน้าคล้ายครุ่นคิดตามสิ่งที่เขาพูด
ออร่าความสวยและผิวพรรณอันขาวจัดที่โผล่พ้นเสื้อกล้ามสีชมพูเข้าคู่กับกางเกงออกกำลังกายขาสั้นสีขาวอวดเรียวขานวลเนียน ทำเอาเสือได้แต่ลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ คุณหนูของเขาหุ่นดีมาก สัดส่วนโค้งเว้าชัดเจน ยิ่งตรงส่วนที่อวบนูนเกินเรือนร่างเล็ก ๆ นั่น ทำเอาชายหนุ่มหัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่พยายามจะจินตนาการถึงสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผืนผ้า
ใช่แล้ว! เขามันก็แค่ ‘ไอ้หมาวัด’ ที่แอบหลงรัก ‘ดอกฟ้า’ อย่างคุณหนูเจ้าขา รู้ว่าเป็นความเพ้อฝันลม ๆ แล้ง ๆ และไม่มีวันเป็นจริง แต่เสือก็ยินดีที่จะเฝ้ามองคุณหนูของเขาอยู่อย่างนี้
“ลุงแช่มไม่สบายงั้นเหรอ” เธอพึมพำ แล้วเดินเข้าไปยังแปลงดอกไม้ที่เฝ้าดูแลมันมาเป็นอย่างดี ทำให้เสือได้แต่มองตามร่างระหง
“...”
“นายรดน้ำแล้วงั้นเหรอ กล้วยไม้พวกนี้นายรดน้ำยังไง” เจ้าขาหันมาสอบถามทันที เพราะเห็นว่าดินและกระถางต้นไม้ของเธอชื้นน้ำ
“ใช้บัวรถน้ำครับ ส่วนกล้วยไม้ผมใช้ป๊อกกี้ฉีดครับ” เสือรีบตอบ และเห็นว่าเจ้าของดวงหน้าสวยผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ
“แล้วไป คิดว่านายจะลากสายมาฉีดเสียอีก เจ้าพวกนี้กลีบมันบอบบางจะตาย เจ้าขาถึงไม่อยากให้ใครเข้ามาวุ่นวายแถวนี้ไง” เธอว่า ค่อยเบาใจหน่อยที่เสือยังพอรู้จักแยกแยะว่าดอกไม้ชนิดไหนควรรดน้ำอย่างไร
“ขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่าปกติคุณหนูรดน้ำเอง ผมคิดว่าลุงแช่มช่วยรดให้ครับ ผมเลย...”
“ช่างเถอะ! เจ้าขาเหนื่อยแล้ว นายเสือรดแล้วก็แล้วไป” เธอตัดบท ก่อนจะหมุนตัวกลับมา ทำเอาคนที่เดินตามถึงกับผงะ เมื่อเจ้าของร่างเล็กเกือบจะชนเข้ากับร่างของเขา
“ว้าย!” เธอร้องออกมา ทำให้เสือรีบเข้าไปจับต้นแขนนุ่ม ๆ ไว้ทันที เพราะเกรงว่าคุณหนูจะเสียหลักล้มหน้าคะมำ
“ขะ...ขอโทษครับ” เสือลำล่ำละลักบอก พร้อมรีบคลายมือหยาบใหญ่ออกจากแขนคุณหนู
“ทีหลังก็อย่าเดินตามเจ้าขาขนาดนี้ เจ้าขาตกใจหมด” เธอเอ่ยแกมดุ ทำให้ชายหนุ่มได้แต่ก้มหน้างุด แล้วขยับตัวถอยให้คุณหนูเดินนำไปก่อน
“...” ชายหนุ่มที่เดินหน้าสลด ได้แต่อยากตบกะบาลตัวเองนัก อุตส่าห์ได้พูดกับคุณหนูทั้งทีก็เอาแต่ทำเธอหงุดหงิดหัวเสียไม่หยุด คุณหนูคงจะเกลียดขี้หน้าเขาก็วันนี้แหละ
“จริงสิ! ตอนเย็นเจ้าขาจะไปซื้อของ นายเสือก็เตรียมรถไว้ให้พร้อมด้วยล่ะ” คนที่เดินนำเขาห่างเกือบสองช่วงแขนหันมาบอก
“ได้ครับ” เสือรับคำ รู้สึกดีใจไม่น้อยที่จะได้รับใช้คุณหนูแล้ว ถึงจะแค่สี่ห้าวันก็ตาม
- ผู้เขียน
