หลังจากไปส่งจินน้อยไว้ที่บ้านแล้ว งามวิไลก็กลับมายังหอพักตามเดิม ก่อนจะถึงห้องก็ไม่ลืมแวะซื้อของใช้ติดมือเข้ามา จังหวะที่ยืนเลือกซื้อสินค้าอยู่นั้นมือถือก็ดังขึ้น
ครืดดดดด
งามวิไลหยิบมือถือขึ้นมาดูก่อนจะมองเบอร์โทรที่เธอเองไม่คุ้นตาสักนิดแต่ก็กดรับสายทันที
"หวัดดีคะ"
(กลับมาหรือยัง) เสียงทุ่มนี้ฟังแล้วคุ้นหู ก่อนที่เธอจะลดหน้าจอมือถือมองเบอร์ชัดๆ
"คุณหมอเหรอคะ แล้วรู้เบอร์หนูได้ยังไง"
(เดาเอา)
การตอบของหมอจิณณ์นั้นออกจะกวนๆสักนิด แต่เธอก็พยายามนึก มันก็ไม่น่าแปลกตอนที่รถเธอยางรั่วหมอจิณณ์ก็รู้เบอร์ งามวิไลนิ่งไม่พูดอยู่สักพักก่อนที่หมอจะเอ่ยขึ้นต่อ
(งามวิไลอยู่ไหมเนี้ย)
"คะ"
(เป็นไง เจ้า...ปุยอ่ะ กลับบ้านแล้วใช่ไหม) หมอจิณณ์ไม่กล้าเอ่ยชื่อหมาเพราะว่ามันกระดากปาก เลยเรียกเจ้าปุยแทน แต่งามวิไลนี้สิไม่ยอมให้เรียก
"ชื่อจินคะ ไม่ใช่ปุย เรียกให้ถูกด้วย"
เมื่อตอบหมอไปแล้วก็เดินเลือกซื
