love danger รักอันตราย 5
1682 คำ
ระหว่างที่พวกเด็กในร้านกำลังจัดของไปพวกเราก็นั่งคุยกันไป แต่อยู่ๆ พี่เดย์ก็หันมาถามฉันน้ำเสียงจริงจัง
"ตกลงยังไงไนท์" หันมาถามเหมือนสงสัยไม่หาย
"ตกลงอะไร?"
"ก็เรื่องเมื่อกี้ไง"
"ลืมไปแล้ว" ยกขาขึ้นไขว่ห้างแล้วหยิบขนมกินทำท่าไม่รู้ไม่ชี้
"ลืมง่ายจังนะน้องสาว"
"ทำไงได้ละไอ้เดย์ ปากผู้ชายจะไปนุ่มสู้ปากผู้หญิงสวยๆ ได้ยังไง" ริวมันเริ่มป่วนประสาทฉันอีกแล้ว ริวส่งยิ้มกวนๆ มาให้
ทำไมวันนี้มันดูอารมณ์ดีกว่าปกติ? แล้วก็ยิ้มมากกว่าปกติทั้งที่มันแทบจะเป็นเสือยิ้มยากอยู่แล้ว ฉันถลึงตาใส่มันไปที ยังโมโหมันไม่หายที่แกล้งฉันเมื่อกี้
"รู้ก็ดีแล้วนี่ค่ะเพื่อน" ฉันเน้นตรงคำว่าเพื่อนหนักๆ ริวก็ได้แต่ส่งยิ้มร้ายๆ มาให้เหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือสายตาของริวที่มองมา ตาสบตาไม่มีใครยอมใครเลยทีเดียว
"อ้าวเฮ้ย! จะจ้องกันให้ท้องเลยหรือไงวะ" ฟาร์ที่มองคนนั้นทีคนนี้ทีแล้วเอ่ยห้าม คงกลัวฉันกับริวจะกระโจนกัดคอกันสินะ
"นั่นสิไอ้ริว ถ้าแกจะจ้องแบบนั้นนะ ลากไนท์มันขึ้นเตียงเลยไหม" เอื้อยที่พอจะมองออกเอ่ยแซวออกไปพลางยิ้ม
"ก็ไม่แน่" หัวเราะในคอ
"ฝันไปเถอะย่ะ"
"ก็ไม่แน่นะไนท์ บางทีแกสองคนอาจจะเป็นคู่กันก็ได้ เผลอๆ อาจรักกันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ" เอื้อยมองฉันกับริวสลับไปมา
"แหวะ!!! คนอย่างไนท์ไม่มีทางคบผู้ชายจำไว้เลย! แค่คิดก็ขนลุกแล้ว" ฉันทำหน้ายี้เพราะแค่คิดว่าตัวเองต้องคบกับผู้ชายขนอ่อนตามร่างกายก็พากันลุกชันอย่างพร้อมเพรียง
"แค่มองก็เสียวแล้วเหรอวะ แบบนี้ขึ้นเตียงคงไม่ต้องพูดถึง" ริวพูดออกมาหน้านิ่งเสียงเรียบจนทุกคนหัวเราะดังลั่น
"ไอ้ริว!!" ลุกขึ้นชี้หน้าหล่อกวนประสาทของมันก่อนที่จะตกใจเมื่อริวลุกขึ้นแล้วจับมือของฉันเข้าไปจูบ
"เรียกว่าที่ผัวเหรอครับไนท์ หึหึ"
"ให้ตายเถอะ ไอ้ริวมันเริ่มแล้วเว้ย ฮ่าๆๆ" พี่เดย์หัวเราะลั่นเมื่อเห็นพวกฉันแทบจะกินหัวกันอยู่แล้ว
"ไอ้...ไอ้ริว ไอ้บ้า!" ดึงมือออกสะบัดเหมือนจะให้รอยจูบมันหายไปอย่างไรอย่างนั้น
ริวนั่งลงส่งยิ้มร้ายกาจให้ฉันอีกแล้ว โอ๊ย!! อยากเตะหน้าคนจังเว้ย!! แต่ก็ได้แค่คิด ขืนทำจริงไอ้ริวมันได้จับฆ่าทิ้งแน่ๆ ฉันเลยสะบัดหน้านั่งลงกอดอกมองหน้าริว มองไปก็เท่านั้น มันหล่อ!!! ริทีหนึ่งมันหยักคิ้วให้จนต้องสะบัดหน้าหนีไปทางอื่น
"เอาน่าพวกมึงสองคนอย่ามาพ่อแง่แม่งอนแถวนี้นะ คนเขาจะกินเหล้า" พี่เดย์บอกตัดบท
"ก็ดูไอ้ริวมันพูดสิ น่าตบ!!"
"ก็ลองดูสิ" ยิ้มเย็น
"สักวันได้ลองแน่ ชิ!!"
"จะรอก็แล้วกัน"
"หยุดเลยทั้งคู่ เรื่องบนเตียงค่อยไปคุยกันสองคนแล้วกันนะตอนนี้กินก่อนกูหิวแล้ว" ฉันค้อนขวับให้ฟาร์อย่างแรง เรื่องบนเตียงค่อยไปคุยกันมันใช่ไหมไอ้บ้านี่
"หิวจนจะกินไอ้ฟาร์ได้อยู่แล้ว" เอื้อยบ่นออกมา
"อ่าวที่รัก ทำไมใจร้ายจังละครับ"
"เหรอ!!"
"นี่ก็อีกคู่จะแต่งกันอยู่แล้วยังจะมาทำตัวเหมือนจีบกันใหม่ๆ อยู่อีก"
"อิจฉาเขาละสิ ไม่มีแฟนอย่างคนอื่นเขาก็แบบนี้แหละนะพี่เดย์"
"กวนตีนจริงไอ้ไนท์" ฉันเลยหยักคิ้วส่งให้พี่ชายฝาแฝดสุดที่รักไปทีหนึ่ง ระหว่างที่กำลังคุยกันอยู่นั้นแทนก็เอ่ยถามสองสาวที่ช่วยขึ้นมาบริการให้กับพวกเรา
"เฮ้! เนย นาวเสร็จยัง?"
"เสร็จแล้วพี่" พวกเราเลยหันไปมองโดยเฉพาะพี่เดย์แทบจะหันไปก่อนเพื่อนเลย สองสาวนี้มีอะไรน่าสนใจงั้นเหรอ? พี่เดย์ถึงมองสนใจขนาดนั้น
"อ้าว ยืนนิ่ง ไปเร็วพวกตัวป่วน"
"ค่ะพี่แทน" ผู้หญิงทั้งสองคนขานรับพร้อมกับกำลังจะเดินออกไปจากห้อง แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักไปเมื่อพี่เดย์เรียกไว้เสียงเข้มจนฉันแปลกใจ พี่เดย์เรียกเสียงดังจนผู้หญิงสองคนนั้นสะดุ้ง
"เดี๋ยว!!"
"ค่ะ" ทั้งคู่หันมาขานรับเสียงลนลาน จนดูน่าสงสารก่อนที่พี่เดย์จะเอ่ยถามออกไปเสียงเข้ม แม้แต่ใบหน้าหล่อๆ นั่นยังดูนิ่งจนน่ากลัว
"คนไหนเนย คนไหนนาว?"
"อะไร สนใจรึไงพี่เดย์" ฉันมองพี่ชายสลับกับหญิงสาวสองคนที่ยืนก้มหน้านิ่งอยู่ตรงหน้าประตู
"เปล่าแค่อยากรู้จักพนักงานร้านตัวเองไม่ได้รึไงวะ" แหม...ฉันอมยิ้มเมื่อพี่เดย์ตอบมาพร้อมกับมีท่าทีที่แปลกไปเล็กน้อย แต่ก็แค่เล็กน้อยถ้าไม่ทันสังเกตจริงๆ ก็คงจะดูไม่ออก
"อ๋อ..เอาที่สบายใจเลยครับท่านพี่ของน้อง" เอ่ยหยอกล้อแล้วหัวเราะ
"ก็แค่นั้นเรียกซะน้องเขาตกใจหมดไอ้นี่" ฟาร์เอ่ยสำทับก่อนที่เอื้อยจะเอ่ยต่อประโยค
"นั่นสิ เรียกซะดังเลย นึกว่าเจอเมียที่แอบซุกไว้เสียอีก"
"ก็ไม่แน่" พี่เดย์มองหน้าผู้หญิงสองคนนั้นนิ่ง ก่อนที่จะหยุดสายตาไปที่ผู้หญิงหนึ่งในสองคนนั้นจนทั้งคู่หลบตาแล้วก้มหน้าลง เป็นฉันก็ไม่กล้ามองหน้าไอ้พี่เดย์หรอกนะ ไม่ใช่หล่อนะ แต่เข้าใจอารมณ์ลูกน้องกับบอสไหมล่ะ เวลาเจ้านายเรียกเสียงดังขนาดนั้นก็คิดว่าต้องโดนดุแน่
"ว่าไงคนไหนเนย คนไหนนาว?" ถามย้ำไปอีกครั้ง
"คนนี้เนย ส่วนคนนี้นาวครับเฮียเดย์" แทนชี้ไปที่ผู้หญิงผิวแทนก่อน และก็ชี้ไปที่ผู้หญิงอีกคนที่ผิวขาว ตากลมโตคนนี้น่ารักมากๆ และดูจะตรงสเปคพี่เดย์เสียด้วยซ้ำไป
"...อืม" พี่เดย์ทำเสียงรับ ก่อนที่ยกมือขึ้นมาจับแหวนหมุนเล่น ทีนี้ฉันพอจะเดาออกบ้างแล้ว พี่เดย์สงสัยว่าจะเป็นหนึ่งในสองสาวนี้หรือเปล่าที่พลาดท่าเสียทีให้กับเขาเมื่อคืน ฉันคงต้องเฝ้าสังเกตการณ์ต่อไปแล้วสินะ
ผู้หญิงที่ชื่อเนยหน้านิ่งๆ ส่วนนาวเบิกตากว้างมองมาที่แหวนบนนิ้วพี่เดย์ เอาแล้วล่ะ ฉันว่าคนนี้ชัวร์! ผู้หญิงคนนี้อ่านออกง่ายมากเลยอ่านง่ายกว่าตัวหนังสืออีกมั้งเนี่ย แบบนี้เสร็จวายร้ายอย่างพี่เดย์แน่นาว!!
"ไม่มีอะไรแล้วออกไปได้แล้ว" พี่เดย์กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเอ่ยไล่ทั้งสองคนออกไป หึ! คงรู้ตัวแล้วสินะว่าคืนนั้นใครที่โดนพี่เดย์เปิดซิงไป
"ครับ ป่ะไปกันเถอะสาวๆ" แทนหันไปพยักหน้าให้กับน้องทั้งสองคนซึ่งเนยก็เดินตามออกไปทันที ส่วนนาวมองแหวนบนนิ้วพี่เดย์แวบหนึ่งแล้วเดินออกไป หลังจากที่พวกนั้นออกไปพวกฉันก็จัดการชงเหล้าต่อสิคะ กินกันไปสักพักพี่เดย์ก็ลุกขึ้น
"พวกมึงกินกันไปก่อนนะเดี๋ยวกูมา"
"จะไปไหน?" ฉันรีบถามออกไปทันที อยู่ๆ ก็ลุงเดินออกไปซึ่งปกติพี่เดย์ไม่ค่อยจะเดินออกไปดื้อๆ กลางวงแบบนี้มาก่อน ความสงสัยกำลังเล่นงานน้องสาวอย่างฉันอีกแล้ว
"เอ่อน่า เดี๋ยวมา" พี่เดย์ยิ้มร้ายแล้วเดินล้วงกระเป๋าเดินออกจากห้องไป จนฟาร์ตะโกนตามหลังแต่พี่เดย์ก็ได้แค่ตะโกนกลับมาเท่านั้น
"รีบมานะมึงเดี๋ยวพวกกูเมาซะก่อน"
"เออ!"
"เอ้าชนกันหน่อยซิ" พวกเราชนแก้วกันไป ดื่มไปเรื่อยๆ จนฉันเริ่มจะมึนเพราะไม่ใช่คนคอแข็งอะไรมาก เป็นลูกเจ้าของผับแต่เสือกคออ่อนเสียหน้าฉิบหาย
"ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" เมื่อรู้สึกว่าตัวเองกันเยอะไปแล้วก็เกิดอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา ฉันเลยบอกเพื่อน
"ให้ไปส่งไหม?" เอื้อยถาม แต่ดูแล้วเอื้อยมันก็หน้าแดงขนาดนั้นถ้าไปด้วยก็คงไปเป็นภาระเสียมากกว่า คนเมาไปส่งคนมึนไม่อยากจะคิดภาพเลย
"ไม่เป็นไรไปเองได้สบาย"
"ไม่เป็นไร ฉันถามตามมารยาทเฉยๆ ฮ่าๆๆ" เอื้อยหัวเราะแล้วยกแก้วขึ้นดื่มต่อ ฉันบอกแล้วไงว่าเอื้อยเมาแล้ว
"ย่ะ!!"
"รีบไปรีบมานะไอ้ไนท์อย่าหายไปเหมือนไอ้เดย์นะ" ฟาร์เอ่ยย้ำ ถึงจะเป็นฝาแฝดกันก็ใช่ว่าจะทำตัวเหมือนกันสักหน่อย
"เออน่าแป๊บเดียว เดี๋ยวมา" ฉันลุกขึ้นกำลังจะเดินออกจากโต๊ะพอดีเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเสียก่อน เมื่อเห็นหน้าจอแสดงชื่อคนโทรว่าเป็นพี่เบลฉันเลยกดรับสาย สรุปพี่เบลกำลังมาที่ร้านด้วยและอยากให้ฉันออกไปรับหน่อย
ระหว่างคุยกับพี่เบล ริวก็มองมาที่ฉันพร้อมกับยกเหล้าขึ้นกินไป สายตาริวทำให้ใจเต้นแรงแปลกๆ มันเหมือนเสือที่พร้อมจะตะครุบเยื่อตัวน้อยๆ อย่างไงอย่างนั้น!!! ฉันรีบกดวางสายแล้วสะบัดหน้าส่งค้อนให้ไอ้ริวไปทีหนึ่ง ริวยกกิวเหล้าส่งให้แล้วยิ้มร้ายอย่างกวนประสาท!! จนฉันเป็นฝ่ายสะบัดหน้าหนีมันเสียเอง ก่อนจะรีบเดินออกไปรับพี่เบลพร้อมกับแวะเข้าห้องน้ำ
- ผู้เขียน
