love danger รักอันตราย 5

1682 คำ
ระหว่างที่พวกเด็กในร้านกำลังจัดของไปพวกเราก็นั่งคุยกันไป แต่อยู่ๆ พี่เดย์ก็หันมาถามฉันน้ำเสียงจริงจัง "ตกลงยังไงไนท์" หันมาถามเหมือนสงสัยไม่หาย "ตกลงอะไร?" "ก็เรื่องเมื่อกี้ไง" "ลืมไปแล้ว" ยกขาขึ้นไขว่ห้างแล้วหยิบขนมกินทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ "ลืมง่ายจังนะน้องสาว" "ทำไงได้ละไอ้เดย์ ปากผู้ชายจะไปนุ่มสู้ปากผู้หญิงสวยๆ ได้ยังไง" ริวมันเริ่มป่วนประสาทฉันอีกแล้ว ริวส่งยิ้มกวนๆ มาให้ ทำไมวันนี้มันดูอารมณ์ดีกว่าปกติ? แล้วก็ยิ้มมากกว่าปกติทั้งที่มันแทบจะเป็นเสือยิ้มยากอยู่แล้ว ฉันถลึงตาใส่มันไปที ยังโมโหมันไม่หายที่แกล้งฉันเมื่อกี้ "รู้ก็ดีแล้วนี่ค่ะเพื่อน" ฉันเน้นตรงคำว่าเพื่อนหนักๆ ริวก็ได้แต่ส่งยิ้มร้ายๆ มาให้เหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือสายตาของริวที่มองมา ตาสบตาไม่มีใครยอมใครเลยทีเดียว "อ้าวเฮ้ย! จะจ้องกันให้ท้องเลยหรือไงวะ" ฟาร์ที่มองคนนั้นทีคนนี้ทีแล้วเอ่ยห้าม คงกลัวฉันกับริวจะกระโจนกัดคอกันสินะ "นั่นสิไอ้ริว ถ้าแกจะจ้องแบบนั้นนะ ลากไนท์มันขึ้นเตียงเลยไหม" เอื้อยที่พอจะมองออกเอ่ยแซวออกไปพลางยิ้ม "ก็ไม่แน่" หัวเราะในคอ "ฝันไปเถอะย่ะ" "ก็ไม่แน่นะไนท์ บางทีแกสองคนอาจจะเป็นคู่กันก็ได้ เผลอๆ อาจรักกันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ" เอื้อยมองฉันกับริวสลับไปมา "แหวะ!!! คนอย่างไนท์ไม่มีทางคบผู้ชายจำไว้เลย! แค่คิดก็ขนลุกแล้ว" ฉันทำหน้ายี้เพราะแค่คิดว่าตัวเองต้องคบกับผู้ชายขนอ่อนตามร่างกายก็พากันลุกชันอย่างพร้อมเพรียง "แค่มองก็เสียวแล้วเหรอวะ แบบนี้ขึ้นเตียงคงไม่ต้องพูดถึง" ริวพูดออกมาหน้านิ่งเสียงเรียบจนทุกคนหัวเราะดังลั่น "ไอ้ริว!!" ลุกขึ้นชี้หน้าหล่อกวนประสาทของมันก่อนที่จะตกใจเมื่อริวลุกขึ้นแล้วจับมือของฉันเข้าไปจูบ "เรียกว่าที่ผัวเหรอครับไนท์ หึหึ" "ให้ตายเถอะ ไอ้ริวมันเริ่มแล้วเว้ย ฮ่าๆๆ" พี่เดย์หัวเราะลั่นเมื่อเห็นพวกฉันแทบจะกินหัวกันอยู่แล้ว "ไอ้...ไอ้ริว ไอ้บ้า!" ดึงมือออกสะบัดเหมือนจะให้รอยจูบมันหายไปอย่างไรอย่างนั้น ริวนั่งลงส่งยิ้มร้ายกาจให้ฉันอีกแล้ว โอ๊ย!! อยากเตะหน้าคนจังเว้ย!! แต่ก็ได้แค่คิด ขืนทำจริงไอ้ริวมันได้จับฆ่าทิ้งแน่ๆ ฉันเลยสะบัดหน้านั่งลงกอดอกมองหน้าริว มองไปก็เท่านั้น มันหล่อ!!! ริทีหนึ่งมันหยักคิ้วให้จนต้องสะบัดหน้าหนีไปทางอื่น "เอาน่าพวกมึงสองคนอย่ามาพ่อแง่แม่งอนแถวนี้นะ คนเขาจะกินเหล้า" พี่เดย์บอกตัดบท "ก็ดูไอ้ริวมันพูดสิ น่าตบ!!" "ก็ลองดูสิ" ยิ้มเย็น "สักวันได้ลองแน่ ชิ!!" "จะรอก็แล้วกัน" "หยุดเลยทั้งคู่ เรื่องบนเตียงค่อยไปคุยกันสองคนแล้วกันนะตอนนี้กินก่อนกูหิวแล้ว" ฉันค้อนขวับให้ฟาร์อย่างแรง เรื่องบนเตียงค่อยไปคุยกันมันใช่ไหมไอ้บ้านี่ "หิวจนจะกินไอ้ฟาร์ได้อยู่แล้ว" เอื้อยบ่นออกมา "อ่าวที่รัก ทำไมใจร้ายจังละครับ" "เหรอ!!" "นี่ก็อีกคู่จะแต่งกันอยู่แล้วยังจะมาทำตัวเหมือนจีบกันใหม่ๆ อยู่อีก" "อิจฉาเขาละสิ ไม่มีแฟนอย่างคนอื่นเขาก็แบบนี้แหละนะพี่เดย์" "กวนตีนจริงไอ้ไนท์" ฉันเลยหยักคิ้วส่งให้พี่ชายฝาแฝดสุดที่รักไปทีหนึ่ง ระหว่างที่กำลังคุยกันอยู่นั้นแทนก็เอ่ยถามสองสาวที่ช่วยขึ้นมาบริการให้กับพวกเรา "เฮ้! เนย นาวเสร็จยัง?" "เสร็จแล้วพี่" พวกเราเลยหันไปมองโดยเฉพาะพี่เดย์แทบจะหันไปก่อนเพื่อนเลย สองสาวนี้มีอะไรน่าสนใจงั้นเหรอ? พี่เดย์ถึงมองสนใจขนาดนั้น "อ้าว ยืนนิ่ง ไปเร็วพวกตัวป่วน" "ค่ะพี่แทน" ผู้หญิงทั้งสองคนขานรับพร้อมกับกำลังจะเดินออกไปจากห้อง แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักไปเมื่อพี่เดย์เรียกไว้เสียงเข้มจนฉันแปลกใจ พี่เดย์เรียกเสียงดังจนผู้หญิงสองคนนั้นสะดุ้ง "เดี๋ยว!!" "ค่ะ" ทั้งคู่หันมาขานรับเสียงลนลาน จนดูน่าสงสารก่อนที่พี่เดย์จะเอ่ยถามออกไปเสียงเข้ม แม้แต่ใบหน้าหล่อๆ นั่นยังดูนิ่งจนน่ากลัว "คนไหนเนย คนไหนนาว?" "อะไร สนใจรึไงพี่เดย์" ฉันมองพี่ชายสลับกับหญิงสาวสองคนที่ยืนก้มหน้านิ่งอยู่ตรงหน้าประตู "เปล่าแค่อยากรู้จักพนักงานร้านตัวเองไม่ได้รึไงวะ" แหม...ฉันอมยิ้มเมื่อพี่เดย์ตอบมาพร้อมกับมีท่าทีที่แปลกไปเล็กน้อย แต่ก็แค่เล็กน้อยถ้าไม่ทันสังเกตจริงๆ ก็คงจะดูไม่ออก "อ๋อ..เอาที่สบายใจเลยครับท่านพี่ของน้อง" เอ่ยหยอกล้อแล้วหัวเราะ "ก็แค่นั้นเรียกซะน้องเขาตกใจหมดไอ้นี่" ฟาร์เอ่ยสำทับก่อนที่เอื้อยจะเอ่ยต่อประโยค "นั่นสิ เรียกซะดังเลย นึกว่าเจอเมียที่แอบซุกไว้เสียอีก" "ก็ไม่แน่" พี่เดย์มองหน้าผู้หญิงสองคนนั้นนิ่ง ก่อนที่จะหยุดสายตาไปที่ผู้หญิงหนึ่งในสองคนนั้นจนทั้งคู่หลบตาแล้วก้มหน้าลง เป็นฉันก็ไม่กล้ามองหน้าไอ้พี่เดย์หรอกนะ ไม่ใช่หล่อนะ แต่เข้าใจอารมณ์ลูกน้องกับบอสไหมล่ะ เวลาเจ้านายเรียกเสียงดังขนาดนั้นก็คิดว่าต้องโดนดุแน่ "ว่าไงคนไหนเนย คนไหนนาว?" ถามย้ำไปอีกครั้ง "คนนี้เนย ส่วนคนนี้นาวครับเฮียเดย์" แทนชี้ไปที่ผู้หญิงผิวแทนก่อน และก็ชี้ไปที่ผู้หญิงอีกคนที่ผิวขาว ตากลมโตคนนี้น่ารักมากๆ และดูจะตรงสเปคพี่เดย์เสียด้วยซ้ำไป "...อืม" พี่เดย์ทำเสียงรับ ก่อนที่ยกมือขึ้นมาจับแหวนหมุนเล่น ทีนี้ฉันพอจะเดาออกบ้างแล้ว พี่เดย์สงสัยว่าจะเป็นหนึ่งในสองสาวนี้หรือเปล่าที่พลาดท่าเสียทีให้กับเขาเมื่อคืน ฉันคงต้องเฝ้าสังเกตการณ์ต่อไปแล้วสินะ ผู้หญิงที่ชื่อเนยหน้านิ่งๆ ส่วนนาวเบิกตากว้างมองมาที่แหวนบนนิ้วพี่เดย์ เอาแล้วล่ะ ฉันว่าคนนี้ชัวร์! ผู้หญิงคนนี้อ่านออกง่ายมากเลยอ่านง่ายกว่าตัวหนังสืออีกมั้งเนี่ย แบบนี้เสร็จวายร้ายอย่างพี่เดย์แน่นาว!! "ไม่มีอะไรแล้วออกไปได้แล้ว" พี่เดย์กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเอ่ยไล่ทั้งสองคนออกไป หึ! คงรู้ตัวแล้วสินะว่าคืนนั้นใครที่โดนพี่เดย์เปิดซิงไป "ครับ ป่ะไปกันเถอะสาวๆ" แทนหันไปพยักหน้าให้กับน้องทั้งสองคนซึ่งเนยก็เดินตามออกไปทันที ส่วนนาวมองแหวนบนนิ้วพี่เดย์แวบหนึ่งแล้วเดินออกไป หลังจากที่พวกนั้นออกไปพวกฉันก็จัดการชงเหล้าต่อสิคะ กินกันไปสักพักพี่เดย์ก็ลุกขึ้น "พวกมึงกินกันไปก่อนนะเดี๋ยวกูมา" "จะไปไหน?" ฉันรีบถามออกไปทันที อยู่ๆ ก็ลุงเดินออกไปซึ่งปกติพี่เดย์ไม่ค่อยจะเดินออกไปดื้อๆ กลางวงแบบนี้มาก่อน ความสงสัยกำลังเล่นงานน้องสาวอย่างฉันอีกแล้ว "เอ่อน่า เดี๋ยวมา" พี่เดย์ยิ้มร้ายแล้วเดินล้วงกระเป๋าเดินออกจากห้องไป จนฟาร์ตะโกนตามหลังแต่พี่เดย์ก็ได้แค่ตะโกนกลับมาเท่านั้น "รีบมานะมึงเดี๋ยวพวกกูเมาซะก่อน" "เออ!" "เอ้าชนกันหน่อยซิ" พวกเราชนแก้วกันไป ดื่มไปเรื่อยๆ จนฉันเริ่มจะมึนเพราะไม่ใช่คนคอแข็งอะไรมาก เป็นลูกเจ้าของผับแต่เสือกคออ่อนเสียหน้าฉิบหาย "ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" เมื่อรู้สึกว่าตัวเองกันเยอะไปแล้วก็เกิดอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา ฉันเลยบอกเพื่อน "ให้ไปส่งไหม?" เอื้อยถาม แต่ดูแล้วเอื้อยมันก็หน้าแดงขนาดนั้นถ้าไปด้วยก็คงไปเป็นภาระเสียมากกว่า คนเมาไปส่งคนมึนไม่อยากจะคิดภาพเลย "ไม่เป็นไรไปเองได้สบาย" "ไม่เป็นไร ฉันถามตามมารยาทเฉยๆ ฮ่าๆๆ" เอื้อยหัวเราะแล้วยกแก้วขึ้นดื่มต่อ ฉันบอกแล้วไงว่าเอื้อยเมาแล้ว "ย่ะ!!" "รีบไปรีบมานะไอ้ไนท์อย่าหายไปเหมือนไอ้เดย์นะ" ฟาร์เอ่ยย้ำ ถึงจะเป็นฝาแฝดกันก็ใช่ว่าจะทำตัวเหมือนกันสักหน่อย "เออน่าแป๊บเดียว เดี๋ยวมา" ฉันลุกขึ้นกำลังจะเดินออกจากโต๊ะพอดีเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเสียก่อน เมื่อเห็นหน้าจอแสดงชื่อคนโทรว่าเป็นพี่เบลฉันเลยกดรับสาย สรุปพี่เบลกำลังมาที่ร้านด้วยและอยากให้ฉันออกไปรับหน่อย ระหว่างคุยกับพี่เบล ริวก็มองมาที่ฉันพร้อมกับยกเหล้าขึ้นกินไป สายตาริวทำให้ใจเต้นแรงแปลกๆ มันเหมือนเสือที่พร้อมจะตะครุบเยื่อตัวน้อยๆ อย่างไงอย่างนั้น!!! ฉันรีบกดวางสายแล้วสะบัดหน้าส่งค้อนให้ไอ้ริวไปทีหนึ่ง ริวยกกิวเหล้าส่งให้แล้วยิ้มร้ายอย่างกวนประสาท!! จนฉันเป็นฝ่ายสะบัดหน้าหนีมันเสียเอง ก่อนจะรีบเดินออกไปรับพี่เบลพร้อมกับแวะเข้าห้องน้ำ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม