love danger รักอันตราย 10
1501 คำ
หลังจากกลับจากเที่ยวฉันกลับบ้านไปคือพี่เดย์โดนป๊ากับยังไงละคะเล่นงานเรื่องนาว ฉันไม่รู้หรอกว่าสองคนนี้เริ่มต้นกันที่ตรงไหน ทำไมมันมีเรื่องราวเยอะแยะเหลือเกิน
จนเวลาผ่านไปฉันสนิทกับนาวมากขึ้นเอาจริงๆ รักเหมือนน้องสาวแท้ๆ เลยละ เวลามีเรื่องอะไรจะคอยดูแลนาวตลอด แต่ก็แบ่งเวลาไปดูแลสาวๆ ของตัวเองด้วยนะ ขาดสาวๆ เหมือนขาดใจ
แต่แล้วเรื่องร้ายๆ มันก็เข้ามาวันนั้นเป็นวันเกิดของพี่เบลล์แล้วพี่เบลล์ชวนนาวไปด้วย เพื่อ?
บางทีพี่เบลล์ก็ทำตัวน่าตบไปนะ คนเคยรักเก่าของพี่เดย์ ส่วนฉันนะเหรอไหนๆ แล้วก็พานาวไปเองเลย พี่เดย์ดูอึ้งๆ
ตอนนั้นฉันกับนาวพึ่งรู้ว่านาวท้อง นาวกำลังจะเป็นแม่คน ส่วนพี่เดย์ที่ตอนนี้ยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะกลายเป็นพ่อคนแล้ว ฉันไม่บอกพี่เดย์เพราะเคารพการตัดสินใจของนาว ในเมื่อน้องบอกว่าไม่ก็คือไม่!!
เรื่องราวในวันนี้มันคงเป็นตราบาปติดในใจพี่เดย์ไปอีกนาน เพราะพี่เดย์เลือกพี่เบลล์!! แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น มีคนบุกมาจะยิงพี่เบลล์แต่พลาดท่ายิงโดนนาว
ตอนนั้นฉันอึ้งนะทำอะไรไม่ถูก ดียังมีริวคอยอยู่ช่วย แต่แล้วพวกเราก็ไม่สามารถยื้อนาวไว้ได้ นาวได้จากพวกเราไปแล้ว ส่วนพี่เดย์กว่าจะฟื้นคืนตัวได้ก็ใช้เวลาพอสมควร
ส่วนพี่เบลล์พี่วินแฟนเขาก็มารับไปอยู่ต่างประเทศด้วยกันละ อวสานเดย์ นาว เบลล์ แต่มันยังไม่จบ จากที่พวกเรารับรู้ว่านาวตายไปแล้วแต่ฉันดันไปเจอนาวอีกคนเข้าจังๆ
เฮ้ย!! ตลกละทำไมฟ้ามันเล่นตลกแบบนี้!!!
สรุปนาวไม่ตาย เอ๊ะ!! ไม่สินาวตายแล้วฟื้นต่างหาก
ตอนนั้นฉันดีใจมาก แต่นาวจำอะไรเกี่ยวกับพวกเราไม่ได้เลย จำได้แค่เนย ซึ่งเนยก็ยังไม่อยากให้นาวมารับรู้เรื่องร้ายๆ ที่ผ่านมา ฉันก็เข้าใจ
ช่วงนั้นฉันเจอริวบ้างไม่เจอบ้าง เอาง่ายๆ คือหลบหน้ามันเอง เบื่อขี้หน้า
ฉันไม่ได้บอกพี่เดย์เรื่องนาว แต่บอกป๊ากับม๊า ทุกคนรับรู้ยกเว้นพี่เดย์ กว่าเรื่องของนาวกับพี่เดย์จะลงตัวก็เกือบเล่นเอาตัวฉันเองพลาดท่าเสียทีไอ้ริวไปก็หลายหน ดีนะที่รอดมาได้
จนตอนนี้นาวง้อพี่เดย์ ฉันก็เอาขุดแม่เสือสาวให้นาวใช้เพื่อไปง้อพี่เดย์ ชุดนี้รับรองเด็ด แจ่มว้าว เพราะฉันชอบใส่เวลาอยู่กับแก้ว เล่นบทแม่เสือสาวกันมันหยด
ส่วนริวยังต้องไปสะสางงานที่ต่างประเทศกับพ่อมันแหละ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอหน้ามันเลย บ้าน่า!! เหมือนจะคิดถึงเพื่อนบ้านั่น
ตอนนี้ฉันมานอนกับนาวเพราะนาวต้องเตรียมตัวเป็นเจ้าสาว ป๊ากับม๊าแกล้งพี่เดย์บอกว่าให้แยกกันอยู่หนึ่งอาทิตย์ก่อนแต่งงานห้ามเจอห้ามคุย พี่เดย์นี่หัวร้อนเลยทีเดียว ส่วนเราสบายใจหน่อยเพราะไม่มีคนคอยกวน
ฉันก็แบ่งเวลาให้แก้วบ้าง เอฟบ้างสับรางกันไป คืนนี้ก็เหมือนอย่างเคย ฉันนอนกับนาวโดยพี่เดย์มันส่งการ์ดมาเฝ้าที่บ้านอีกสองคน!!!
"เบื่อเนอะ" เดินเข้าไปหานาวที่นั่งอยู่ตรงโซฟา
"มากๆ เลยละพี่ไนท์" นาวทำหน้าหน้างอแง ขนาดนาวยังเบื่อแล้วฉันจะเหลืออะไร!
"ใกล้แต่งงานแล้วนี่" เอ่ยลอยๆ สมองเริ่มคิดหาอะไรทำแก้เบื่อ
"ค่ะ" พลันนาวตอบสมองฉันก็เหมือนคิดได้ว่าจะทำอะไร ก่อนจะส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ว่าที่เจ้าสาว
"นาว"
"ค่ะ?" เงยหน้ามองตาแป๋ว
"ไปปาร์ตี้ฉลองโสดกัน!!"
"หา!!" คนถูกชวนเบิกตาโพลงหน้าตาตื่นมากเด็กน้อยยังไงละคะ
"นาวจะตกใจทำไม"
"กะ ก็ถ้าเกิดเฮียรู้เข้า" ใบหน้าน่ารักเหยเก แสดงสีหน้าแหยงๆ ออกมา
"จะรู้ได้ไงถ้าพี่ไม่บอก นาวไม่บอก" ยกยิ้มออกมาอย่างชอบใจ ถ้าเราทั้งคู่ไม่บอกแล้วใครจะรู้ล่ะจริงไหม
"แต่ว่า..." หันมองบอดี้การ์ดสองคนที่นั่งเฝ้าหน้าบ้านอยู่ ฉันมองตามสองคนนั้นที่นั่งตรงโต๊ะหน้าบ้าน แต่แค่นี้ไม่เป็นปัญหาสำหรับฉันแน่นอน
"เรื่องนี้พี่จัดการเอง ตกลงมั้ย" ขยิบตาให้ว่าที่พี่สะใภ้ แล้วยิ้มออกมาเมื่ออีกคนพยักหน้าตกลง
"พี่ไนท์ว่ายังไง นาวก็ว่าตามค่ะ"
"ดีมากพี่สะใภ้ อิอิ" จีบแก้มนุ่มสองข้างโยกไปมาอย่ามันเขี้ยว
"ค่ะน้องสะใภ้คนสวย อิอิ"
"จั๊กจี้หูพิลึกนาว งั้นนาวขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวรอพี่ก่อนนะเดี๋ยวพี่ตามขึ้นไป" จัดแจงสั่งการพี่สะใภ้ของตัวเองเรียบร้อย
"พี่ไนท์จะไปไหนเหรอคะ?"
"เก็บหลักฐานหน่อยนะ" พยักหน้าไปที่บอดี้การ์ดที่ผลัดกันเฝ้าพวกเธออยู่
"อ่อ...ค่ะ"
"โอเคนะ?"
"โอเคค่ะ งั้นนาวขึ้นไปข้างบนก่อนนะคะ"
"จ้า" นาวกำลังจะเดินขึ้นไปแต่ฉันรีบเรียกไว้เสียก่อน เกือบลืมไปแล้วว่าจะบอกเรื่องชุดให้กับอีกคน
"เดี๋ยวก่อนนาว"
"ค่ะ?" หยุดแล้วหันมามองสีหน้างงๆ
"พี่เตรียมชุดไว้ให้นาวแล้วนะ วางอยู่บนเตียง ห้ามปฏิเสธด้วยเพราะพี่เลือกให้แล้วนาวต้องใส่ โอเค?" บอกแกมบังคับพี่สะใภ้ วันนี้พวกเราสองคนต้องแซ่บเท่านั้น
"โอเคค่ะพี่ไนท์"
"เยี่ยม!"
นาวขึ้นไปข้างบนส่วนฉันก็ต้องเก็บบอดี้การ์ดของพี่เดย์ก่อน รีบสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องครัวแล้วเทน้ำส้มใส่แก้วสองแก้ว ก่อนจะหันมองซ้ายมองขวาแอบหยิบยานอนหลับที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาเทใส่แก้วแล้วค้นให้ละลายหายไปกับน้ำ
อย่าถามว่าเอายานอนหลับมาจากไหน งานแบบนี้ต้องวางแผนมาก่อนแล้วสิน่า เสร็จแล้วรีบยกน้ำส้มเดินไปหน้าบ้านเป้าหมายคือบอดี้การ์ดกล้ามโตทั้งหลาย
"เหนื่อยกันไหมเนี่ยพวกนายนะ"
"อ้าวคุณไนท์"
"มีอะไรให้พวกผมช่วยหรือเปล่าครับ" ทั้งคู่หันกลับมาก่อนเอ่ยถามฉันที่ยืนถือแก้วน้ำสองแก้วในมือ
"ไม่มีหรอกค่ะ พอดีไนท์จะนอนแล้วเลยคั้นน้ำส้มดื่ม พอดีเห็นว่าต้องอยู่เฝ้ากันทั้งคืนไนท์เลยคั้นน้ำส้มมาเผื่อนะคะ" ไขข้อสงสัยพยายามปั้นยิ้มหวานส่งให้กับบอดี้การ์ดร่างโตทั้งสอง ปกปิดความชั่วร้ายที่ตั้งใจทำอย่าแนบเนียน
"อ๋อ ครับ" ขานรับพร้อมกับมองฉันเหมือนระแวง แต่จะมาระแวงคนสวยอย่างฉันได้ยังไงยิ้มหวานจริงใจขนาดนี้
"พี่ว่าคุณไนท์จะวางยาเรารึเปล่าพี่"
"ไม่หรอก...มั้ง"
ฉันเหลือบตามองบอดี้การ์ดทั้งสองคนที่กระซิบถามกันพร้อมกับมองมาที่ฉันสายตาไม่ไว้ใจ ถึงแม้จะได้ยินชัดแจ๋วแต่ก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แต่จริงๆ แล้วหูดีนะยะ แหมใกล้แค่นี้เสือกกระซิบดัง
"ว่าไงคะ น้ำส้มจะกินกันไหมเอ่ย" ยื่นแก้วน้ำส้มไปตรงหน้าทั้งคู่ที่ตอนนี้มองแก้วน้ำส้มเหมือนลังเล อะไรกันบอดี้การ์ดพวกนี้ยึกยักอยู่ได้ แล้วสองคนนั้นก็หยิบน้ำส้มไปคนละแก้วแล้วยิ้มแบบเจื่อนๆ มาให้ ส่วนตัวฉันเองก็ยิ้มตอบหวานหยดเลยทีเดียว
"ดื่มสิคะ"
"เอ่อ..."
"ไนท์รอเอาแก้วไปเก็บให้ด้วยค่ะ จะได้ไม่ต้องเดินกันบ่อยๆ เหนื่อยแย่"
"อ๋อ..." พยักหน้าหงึกหงักแต่ยังคงไม่ดื่มจนฉันต้องหว่านล้อมเข้าไปอีก
"กินวิตามินซีเยอะๆ ร่างกายจะได้สดชื่นตอนตื่นมาตอนเช้ายังไงละคะ"
"ครับคุณไนท์" แล้วสองคนนั้นก็ดื่มน้ำส้มจนหมดก่อนส่งแก้วเปล่ามาให้ ฉันรับไว้แล้วยิ้มหวานตบท้าย
"งั้นนั่งพักกันเลยนะคะ ไม่ต้องเดินหรอก เหมื่อยแย่เลย"
"ครับ ป่ะเอ็งนั่งๆ" ชวนกันนั่งที่เดิมก่อนหน้านี้
"งั้น..ไนท์ไปนอนแล้วนะคะ"
"ครับผม ฝันดีนะครับคุณไนท์"
"พวกนายสองคนก็ขอให้ฝันดีเหมือนกันนะ" บอกฝันดีเสร็จหันหลังเดินเอาแก้วมาเก็บที่ห้องครัว เหลือบมองนาฬิกานับถอยหลังไปสามนาทีก็เดินออกไปดูหน้าบ้านอีกที บอดี้การ์ดสองคนนั้นนั่งฟุบไปกับโต๊ะเสียแล้ว ฉันเข้าไปสะกิดเรียกก็ยังนิ่ง หึหึ
"เรียบร้อยโรงเรียนไนท์ อิอิ"
- ผู้เขียน
