เช้าวันใหม่...
ฉันบิดตัวอยู่บนเตียงนอนนุ่มหลังจากที่แสงสว่างสาดส่องเข้ามาภายใน เมื่อคืนเล่นมีแต่เรื่องน่าปวดหัว แล้วยังบทรักกับแก้วอีก ตื่นไหวก็คงจะเทพเกินไปแล้ว
"ไนท์ค่ะตื่นได้แล้วนะ สายแล้ว" เสียงแก้วดังขึ้น แต่กลับทำเอาฉันรีดมุดเข้าไปในผ้าห่มเหมือนเดิมแทบจะทันที
"ขออีกสิบนาทีนะคะแก้วขา"
"ไม่ค่ะ"
"ห้านาทีก็ได้ นะ นะคะ" พูดอยู่ในผ้าห่มเสียงงัวเงียสุดๆ
"ไม่ค่ะ ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ!!" แก้วเข้ามาดึงฉันออกจากผ้าห่ม ฉันขืนตัวไว้พยายามมุดในผ้าห่มต่อไปก็คนมันง่วงนี่หว่า เมื่อคืนก็ใช้แรงไปตั้งเยอะ
"อื้อ!! ไม่เอาแก้วอย่าดึง..."
"ไนท์แก้วเหนื่อยแล้วนะ ถ้าไม่ลุกแก้วจะเทกับข้าวทิ้งให้หมดเลยคอยดู!" หยุดดึงแต่ด่าแทน โอ๊ยน้อ!! มีเมียต้องทำใจ!
"แก้วอย่าใจร้าย"
"ใครก็ร้ายไม่เท่าไนท์หรอก!"
"แหนะ!! งั้นมาหอมแก้มก่อนแล้วจะลุก" ดึงผ้าห่มที่ปิดหน้าออก นอนทำแก้มป่องรอแก้วมาหอมแก้ม แก้วมองฉันหน้าบึ้งๆ
