คืนหวาม(1)
1045 คำ
เธอก่ายกอดรัดแน่นเข้าไปอีก เอาใบหน้าซุกซบกับหมอนด้วยความง่วงงุนผสมกับความเมา จนหมอนข้างในอ้อมแขนเริ่มดิ้น
ร่างหนาที่ถูกรบกวนการนอนค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา เขาเพิ่งนอนไปไม่นานนี้เอง แล้วเขาก็ดื่มมานิดหน่อยเหมือนกัน
‘ไหนเจ้าสันมันบอกว่าคืนนี้จะไม่มานอนที่ห้องไง’
แต่พอตะแคงไปมองข้างๆชายหนุ่มก็ต้องตกใจ เมื่อพอจะรู้ว่าสิ่งที่รบกวนการนอนหลับของเขา เป็น...
“เฮ้ยใครวะ!”
มือกร้านเอื้อมไปเปิดไฟหัวเตียงทันทีแล้วพิศมองสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ‘ผู้หญิง’ ที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนที่นอนด้วยความงวยงงสงสัย หล่อนกำลังเมาแน่ๆ
แต่ว่า... หล่อนสวยเข้าท่าดีเหมือนกันแฮะ หวังว่าคงจะไม่ใช่ผู้หญิงของเพื่อนจอมเจ้าชู้ของเขากระมัง เอ...หรือว่าจะใช่ หล่อนถึงได้เข้ามานอนในห้องนี้
“นี่คุณ ตื่นๆ บอกมาก่อนว่าคุณเป็นใคร”
ใบหน้าอ่อนเยาว์ค่อยๆหันมาตอบคำถาม
“ฉันเหรอ นางฟ้าไงอิอิ” แล้วเธอก็หันไปนอนท่าเดิมต่อ
คมกริชเกาหัวแกรกๆ คุยกับคนเมามันเป็นแบบนี้นี่เอง
“นางฟ้า แล้วคุณมีชื่อมั้ย”
เธอหันหน้ากลับมาตอบอีกครั้ง
“มี...” เธอตอบแล้วหลับไปอีก
ชายหนุ่มจึงสะกิดที่แขนของเธฮเบาๆ “มีแล้วก็ตอบมาสิ ว่าคุณชื่ออะไร”
หญิงสาวทำท่าคิด แบบยกไม้ยกมือขึ้นมาเกาหัวตัวเองด้วย
“แหนม แม่ข้อยตั้งให้ เอิ้ก...อืม จะนอนแล้วนะ ค่อยถามต่อพรุ่งนี้แล้วกัน...ง่วง จานอน”
คนเมาที่สมองยังสั่งการได้ตอบไปแบบที่เคยตอบทุกคนที่เคยถามเธอ เธอชอบชื่อนี้ของตนเองมาก เพราะมันคือชื่อที่แม่ซึ่งเป็นคนจังหวัดขอนแก่นตั้งให้
“ที่แท้ก็สาวบ้านนอกนี่เอง แต่ก็สวยใช่ย่อย ลองโทรไปถามเจ้าสันมันดีกว่าว่าเจ้าหล่อนเป็นใคร”
...ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงของเพื่อน คืนนี้เขาจะได้...
มือเรียวคว้าเอามือถือเครื่องเล็กราคาแพงมากด ขณะเอาเครื่องสี่เหลี่ยมแบนๆมาแนบหู ชายหนุ่มก็ลุ้นไปด้วย
“สัน”
“เออ ว่าไง ถามมาเร็วๆ ฉันไม่ว่าง”
เสียงทางปลายสายฟังดูรีบร้อนมาก ซึ่งคมกริชก็พอจะเดาออกว่าที่เพื่อนรักของเขาไม่ว่างเพราะกำลังทำอะไรอยู่
“เออ รู้น่าว่าไม่ว่าง แต่ขอถามหน่อย ผู้หญิงของแกมีชื่อเล่นว่าแหนมบ้างเปล่าวะ”
คนรอฟังรอลุ้นคำตอบว่า...ไม่มี...เต็มที่
“ไม่มีๆ แค่นี้นะ”
พูดจบคมสันก็วางสายไปเลย
“เออไอ้นี่ไม่เสียเวลาเลยเว้ยเฮ้ย”
บ่นเสร็จก็หันมามองร่างเล็กที่นอนข้างๆต่อ แบบยิ้มร้าย หล่อนเข้ามาหาเขาถึงที่เองนะ มันช่วยไม่ได้ถ้าเขาจะ...
...จะทำยังไงกับหล่อนดีน้า ขาวๆสวยๆแบบนี้ มันน่า...
สายตาช่างสำรวจมองร่างเย้ายวนตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็อยากจะสำรวจภายในร่มผ้าด้วยว่าหล่อนจะสวยไปทั้งเนื้อทั้งตัวหรือเปล่า
คนมือไวไม่ยอมเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว รีบเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเอวลอยทีละเม็ดจนเผยให้เห็นเนินเนื้อหน้าอก ที่ขาวผ่องอวบอิ่มใต้บราเซียลายลูกไม้เต็มตา
แล้วก็ต้องตะลึงมองความอวบอิ่มสวยงามน่าหลงใหลนั้นหลายวินาที
“คุณมันน่ากินมากรู้มั้ยสาวน้อย แต่งตัวก็น่ารัก กางเกงยีนสั้นปิดก้นกับเสื้อเอวลอยแบบนี้ มันยั่วน้ำลายเสือหิวจริงๆ” คนที่กินผู้หญิงสวยๆเป็นอาหารประจำอาทิตย์ พอได้เห็นเนื้อสดเต็มไปด้วยเลือดฝาดสาวอยู่ตรงหน้าก็คิดจะงาบทันที
“อืม คนจะนอน อย่ากวนน่า” เจ้าของร่างเกือบเปลือยตะแคงกลับมาบ่นงึมงำทั้งที่ยังหลับตา ขณะที่เสือหิวกำลังจะปลดตะขอกางเกงยีนตัวเล็กของหล่อนออกพอดี
ร่างหนาถอนหายใจยาว เมื่อต้องใช้ความพยายามในการปลุกปล้ำถอดชุดของคนเมาออก แล้วในที่สุดเขาก็ถอดชุดเกะกะบนตัวหล่อนออกได้สำเร็จ เหลือไว้เพียงบราเซียสีหวานกับบิกินีตัวจิ๋วลายลูกไม้เพียงสองชิ้นเท่านั้น
‘อา...สวย สด น่าจะยังไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน’
บางทีหล่อนอาจจะเข้าห้องผิดก็เป็นได้ ถือว่าเป็นความโชคดีของเขาก็แล้วกัน คืนนี้เขาขอลักหลับคนเมาสักครั้งคงไม่เป็นไร
มันครบรอบอาทิตย์พอดีที่ผู้หญิงสวยๆยังไม่ตกถึงท้อง เสือร้ายก็เลยหิวเป็นพิเศษ
‘เอ... แต่ว่าจะปลอดภัยหรือเปล่านะ’
ถึงจะหิว แต่ก็อยากเห็นเครื่องหมาย ‘อย’ ว่ากินได้ไม่มีเชื้อโรค แล้วจะทำยังไงดีล่ะ
นั่งคิดอยู่หลายวินาทีก็คิดออกตามประสาหนุ่มเจ้าสำรวจและรอบคอบ มือใหญ่ค่อยๆถอดบราเซียออก
‘บระเจ้า! ...หน้าอกหล่อนโคตรสวยเลย’
ดูมๆ เต่งๆ ปลายยอดเป็นสีชมพูจิ้มลิ้มน่าสัมผัส แบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อย แล้วต่ำลงไปล่ะ จะสวยสักแค่ไหน ชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย ที่กำลังทำบางอย่าง อย่างที่ไม่เคยทำกับสาวไหนมาก่อน
...เธอเป็นคนแรก...
แล้วมือซุกซนก็เลื่อนไปยังเป้าหมาย บรรจงถอดผ้าผืนสุดท้ายของหญิงสาวออกทีละนิดขณะที่เจ้าตัวยังไม่ยอมลืมตา แต่ส่งเสียงครางอืออาด้วยความรำคาญออกมาเป็นระยะๆ
“อื้อ อะไรเนี่ยยัยวรรณ แกเล่นอะไรของแกฮะ...” หญิงสาวบ่นว่าเพื่อนรักออกมาอีกครั้ง เริ่มรู้สึกหงุดหงิดรำคาญมากขึ้น
แต่สิ่งก่อกวนก็ยังป้วนเปี้ยนอยู่บริเวณขอบกางเกงก็ไม่ยอมห่างหายไปไหน แล้วยิ่งรุกเร้ากวนตัวเธอมากขึ้นไปอีก จนกระทั่งคนเมาพลิกตัวนอนหงาย
คนนิสัยไม่ดีจึงได้ถอนหายใจยาวออกมา แล้วจัดการรูดบิกินีตัวเล็กออกอย่างรวดเร็ว
“โอ้วว้าว แม่นางฟ้าคนสวย คืนนี้คุณเสร็จผมแน่”
- ผู้เขียน
