เขาทำแบบนี้ประจำ ทุกการกระทำทะนุถนอมราวกับเธอคือแก้วที่เปราะบาง แต่ชายหนุ่มจะดุดันและรุนแรงก็ตอนที่อยู่ในอ้อมกอดของกันและกันในห้วงเสน่หาแห่งกามารมณ์เท่านั้น เพราะช่วงเวลานั้นเขาเต็มที่เต็มกำลังกับเธออยู่แล้ว
“มองแหนมแบบนี้นานๆ แหนมเขินนะคะ”
“ยังไม่ชินอีกเหรอ ผมมองแหนมแบบนี้ มองทุกซอกทุกมุมมานานแล้วนะ”
“แหม แต่แหนมรู้สึกว่าเราเพิ่งอยู่ด้วยกันเองนี่คะ”
“ผมอย่างอยู่แบบนี้กับคุณตลอดไปจัง”
คิ้วสวยย่นเขาหากันทันทีเมื่อฟังชายหนุ่มพูดจบประโยค
“ทำไมพูดอย่างกับว่า เราอาจจะอยู่ด้วยกันไม่นานล่ะคะ” หญิงสาวเองก็ชักใจคอไม่ค่อยดี เขาเป็นอะไรหรือเปล่า ชั่ววูบหนึ่งเธอเห็นความเศร้าฉายวาบอยู่บนดวงตาคมคู่นี้ที่กำลังจ้องมองเธออยู่
“เปล่า ผมก็พูดลอยๆไปแบบนั้น ก็เมียผมสวย หากไปเที่ยวแล้วมีผู้ชายที่ดีกว่าผมมาหว่านเสน่ห์ ผมกลัวว่าคุณจะไปจากผมน่ะสิ”
“คุณกำลังบอกว่าคุณหวงแหนมเหรอคะ”
“หวงสิ หวงมากด้วย แล้วตอน
