STUPID 5

1468 คำ
“อาบน้ำเสร็จแล้วหรอ น้องสะใภ้” ผมเงยหน้ามองยัยเอ๋อที่เดินออกจากห้องนอนผมด้วยสภาพที่ผมเปียกหมาดๆ ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวของผม นั่นทำให้ยัยนี่ยิ่งดูเซ็กซี่ขึ้นหลายเท่าตัวเลย “บ้าเหรอ น้องสะใภ้อะไร พี่ตินเพ้อเจ้อ” “ละมึงไม่พูดไรหน่อยหรอ ไอ้คุณชาย” ไอ้ตินหันมาถามผมที่มองไปที่ขาขาวๆนั่นแบบ เอ่อ... โคตรดีเลยอ่ะ “กะ กูต้องพูดอะไรหรอ” “หืม พูดติดอ่างซะด้วยว่ะ” ผมมองหน้าไอ้ตินแล้วพูดแบบไม่มีเสียงไปว่า ‘ฟัค’ มันก็ยังไม่หยุดกวนตีนผมเลย จนใจละครับ “หนูหิวอ่ะ มีอะไรกินบ้าง” ผมเลื่อนจานไข่ดาวกับไส้กรอกไปตรงหน้าเนย น้องก็กินนะ กินแบบไม่พูดไม่จา หิวอะไรขนาดนั้นเนี่ย “กินดีๆสิเนย เปื้อนปากหมดแล้วเนี่ย” ไอ้กรเอามือปาดคราบซอสที่ข้างแก้มของเนย อืมนะ ทำไมต้องโดนตัวด้วยวะ ยื่นทิชชู่ให้ก็พอแล้วมั้ย “จ้องกูอย่างกะจะฆ่ากูไอ้ห่า” ไอ้กรพูดเบาให้แค่ผมที่ได้ยิน แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไป ...ก็จ้องปกตินะ ไม่เห็นจะแปลกเลย ไอ้กรอ่ะคิดมาก.. “เดี๋ยวพวกกูกลับก่อนนะ แล้วก็เนยครับ ...ถ้าพวกพี่ไม่อยู่อย่าไปปล้ำไอ้บีมนะครับ สงสารมัน” เนยนั่งอ้าปากค้างเลยครับ คงจะนึกถึงภาพเมื่อเช้าอยู่ “มึงด้วยนะไอ้บีมรักนวลสงวนตัวหน่อยอย่าให้ใครมาคร่อมง่ายๆอีก” จึก! ดอกที่สองมาลงที่ผมครับ แต่เหมือนจะเฉี่ยวไปทางคนตัวเล็กมากกว่า หน้างี้แดงอย่างกะลูกมะเขือเทศ ...น่ารักดี “บะ บ้าหรือไงไอ้พี่ตินคนลามก” ปากก็ด่านะ แต่ก้มหน้ามองจานอย่างเดียวเลย ตั้งแต่เจอกันนี่เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่แก้เกมส์ไม่ทันอ่ะ พวกไอ้ตินก็ขอตัวกลับไปจนตอนนี้เหลือแค่ผมกับน้องแค่สองคนเท่านั้น “แล้ววันนี้จะไปไหนหรือเปล่า” เนยหันหน้ามามองแล้วทำท่าคิด “มีไปซ้อมอ่ะ” “ซ้อมอะไร?” “อยากรู้อ่ะดิ” “ไม่หรอก ไม่ต้องบอกนะ” ผมแกล้งเดินออกจากโซนห้องครัวไปนั่งดูทีวีแล้วแกล้งไม่สนใจน้องซะเลย ตอนแรกก็คิดว่าน้องจะไม่เดินตามมาซะแล้ว แต่ผิดคาดครับ เดินแก้มป่องมานั่งข้างๆผมเลยเนี่ย “อยากรู้หน่อยไม่ได้เหรอ” น้องเอียงคอถามผมแล้วทำปากยู่ใส่ ...เดี๋ยวจับกดซะดีมั้ยเนี่ย BEAM OFF “อยากรู้หน่อยไม่ได้หรอ” ฉันเอียงคอมองหน้าพี่บีม แค่แหย่เล่นนิดเดียวเองอ่ะ ไม่สนใจกันเฉยเลย “……” ยั่งนิ่ง นั่งกดรีโมทไปเรื่อยเหมือนฉันเป็นอากาศ ใจร้ายเกินไปแล้วนะ!! “วันนี้เนยจะไปซ้อมเต้นนะ ไปส่งหน่อยสิ” ฉันเขย่าแขนนพี่บีมไปมา พี่แกก็เหล่มองหางตาแล้วก็ทำเป็นไม่สนใจ “แล้วทำไมพี่ต้องไปด้วย?” “ไม่มีเงิน ไม่มีรถ ไปไหนไม่ได้เลย ไม่มีเงินกินข้าวด้วย” “อ๋อ ให้ไปเป็นสารถีกับเอทีเอ็มนี่เอง” ว้อยยย จะมาตัดพ้ออะไรอีกเนี่ย นอกจากจะน่านิ่งแล้วยังกวนตีนสุดๆอีกนะ ฮึ่ย! นี่คือคนอกหักคิดอยากจะฆ่าตัวตายจริงๆใช่มั้ยเนี่ย “ม่ายย ช่ายย ...เนยไม่พูดแล้ว เดินไปเองก็ได้ ชิส์” ฉันเดินเข้าไปที่ห้องแล้วก็หยิบเสื้อคอกลมพี่บีมมาเปลี่ยนแล้วก็ใส่กางเกงขาสั้นเพื่อที่จะเตรียมตัวไปซ้อม =br= หมับ! “จะไปชุดนั้น?” พี่บีมคว้าแขนฉันไว้ก่อนที่จะเดินออกไปนอกห้อง แล้วมาทำหน้าหงุดหงิดใส่ทำไม สงสัยเพราะฉันไม่เล่นตามเกมส์ที่เขาวางไว้อ่ะดิ “ใช่แล้ว เนยต้องเดินไปเลยจะไม่แบกชุดไปเปลี่ยนเพราะมันหนัก ไม่มีอะไรแล้วก็ปล่อยสิ กว่าจะถึงมันไกลนะ” เออ เอาสิ ฉันนี่ตัวแม่แห่งการประชดประชันเลยแหละ จริงๆก็หวังให้ไปส่งนะ แต่ถ้าไม่ไปส่งก็ไม่ซีอ่ะ เดี๋ยวโทรเรียกพวกเพื่อนๆมารับก็ได้ “รอตรงนี้ เดี๋ยวมา” พี่บีมดันให้ฉันนั่งลงที่โซฟาแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนก่อนจะออกมาพร้อมกับ กระเป๋าเงิน กุญแจรถ แล้วเสื้อกันหนาวตัวใหญ่ ...เอามาทำไมเนี่ย ข้างนอกร้อนอย่างกะนรก “อ่ะ ใส่ซะ” ยื่นมันมาทำมายเล่า ฉันส่ายหน้าแล้วเดินหนีไปที่ประตูทันที ข้างนอกร้อนจะตาย ฉันไม่ทรมานตัวเองหรอกนะ “ไม่เอาอ่ะ ร้อนจะตาย พี่ใส่เหอะ เนยไม่ใส่หรอก” “จะใส่เองหรือให้พี่ใส่?” พี่บีมถามแล้วทำสีหน้านิ่งๆ คิดว่ากลัวเหรอ โถ่เอ้ย “ไม่ใส่หรอก อะ....อื้ม” ไม่ทันขาดคำพี่บีมพุ่งเข้ามาจูบฉัน ลิ้นหนาเกี่ยวพันหยอกล้อกับลิ้นฉันไปมา จนแทบล้มไปกองกับพื้น แต่ดีที่มีมือพี่บีมโอบไว้ที่เอวของฉันอยู่ “อื้อ ....อื้ม แฮ่กๆ คะ คนบ้า ทำอะไรเนี่ย” ฉันแว้ดใส่พี่บีมทันทีที่เขาถอนริมฝีปากออกไป ซึ่งเขาก็ไม่ได้มีท่าทีสะทกสะท้านเลยนะ กลับยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งมาให้ฉันอีก “ก็บีมบอกให้ใส่เสื้อไงครับ เตี้ยไม่ใส่เอง” หะ เรียกตัวเองว่าบีม? แล้วเรียกฉันว่าเตี้ย? ไม่แทนตัวเองว่าพี่เหมือนเมื่อวานแล้ว นี่มันอะไรกันเนี่ย เนยงงเลยค่ะ “ทำไมเรียกเนยว่าเตี้ย แล้วแทนตัวเองว่าบีมอ่ะ จะแกล้งอะไรกันอีก แล้วเสื้อเนยก็บอกแล้วว่าไม่อยากใส่อ่ะ มันร้อน” ทุกคนอาจจะไม่เชื่อนะ ว่าตอนที่พี่บีมจูบฉันอ่ะ เขาใส่เสื้อให้แบบที่ฉันไม่รู้ตัวเลยสักนิดเดียว “ถอดเลยๆ บีมชอบใส่ให้เตี้ยอยู่แล้ว” รอยยิ้มกวนตีนแบบนี้คืออะไรเนี่ย ฉันก็ไม่กล้าถอดเสื้อเพราะโดนขโมยจูบจากคนตรงหน้าไปเมื่อกี้ ริมฝีปากยังร้อนผ่าวอยู่เลยเนี่ย “เนยไม่เล่นแล้วนะพี่บีม อย่าแกล้งกันแบบนี้สิ” “ไม่ได้แกล้งนะ เอาเป็นว่าพี่จะเริ่มจีบเราตั้งแต่วันนี้เลย ?” พี่บีมพูดแล้วก็ดึงกระเป๋าฉันไปถือแล้วเดินออกจากห้องไป ทำให้ฉันต้องรีบวิ่งตาม “มาจีบอะไรเล่า ...พี่ยังไม่ลืมแฟนเก่าด้วยซ้ำ” ไอ้ประโยคหลังอ่ะ ฉันพึมพำอยู่คนเดียวนะไม่ได้พูดให้เขาได้ยิน “จีบได้สิ พี่โสด เนยโสด แล้วก็เลิกคิดด้วยว่าพี่จีบเพื่อจะให้ลืมแฟนเก่า เมื่อวานครบหนึ่งเดือนที่พี่ขอแม่ไว้พอดี” “ขออะไรอ่ะ?” “พี่ตกลงกับแม่ไว้ว่าขอเวลาเกเรหนึ่งเดือนแล้วจะกลับไปเป็นคนเดิม ซึ่งเมื่อวานก็ครบเดือนพอดีเลย” ฉันก็ยังงง กับคำพูดเขาอยู่ดีแหละ อย่างนี้ป้ามินก็รู้อยู่แล้วสิว่าพี่บีมไม่มีทางคิดสั้นแน่นอน ....คือน้องเนยโดนป้ามินต้มซะเปื่อยเลยใช่มั้ยคะเนี่ย อุตส่าห์คิดหาทางตั้งเยอะแยะเพื่อที่จะช่วยลูกชายเขา กลับโดนจับคู่แบบไม่รู้ตัวเฉยเลย "อ้าว แล้วเนยไปเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ" "อืม เพราะแม่พี่สั่งให้เนยมาดูแลพี่ไง ?" แง ฉันเกลียดยิ้มกวนประสาทแบบนี้ของพี่บีมมากเลย "ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย ดูแลแต่ไม่ใช่แฟนก็ได้นี่นา" "ก็พี่มีสองทางเลือกให้เนยนะ หนึ่งคือเป็นแฟนพี่ หรือ สองคือเป็นเมียพี่เลย เลือกเอานะ? " พี่บีมหยิบโทรศัพท์ฉันไปก่อนที่จะกดอะไรก็ไม่รู้เข้าไปก่อนที่จะส่งคืนกลับมาให้ฉัน "นี่เบอร์พี่ ไลน์พี่ ...ซ้อมเสร็จแล้วไลน์มา แต่ถ้าหนีเดี๋ยวรู้กันนะคะ ?" ไม่หนีแน่นอนค่ะ ฮือ..เพราะความเห็นแก่กินแท้ๆเลยไอ้เนย ทำให้มาตกที่นั่งลำบากแบบนี้ T_T Line(2) Beam : เลิกแล้วบอกพี่นะ นั่งรอที่อยู่ร้านแม่มีขนมเต็มเลย Beam : ?​ ButterNoey : ค่า รู้แล้วค่าคุณพ่อ ฉันอ่านข้อความที่พี่บีมส่งมาให้ก่อนที่จะจับไปที่หัวใจของตัวเอง ทำไมใจเต้นแรงขนาดนี้เนี่ย คำพูดพวกนี้มีอิทธิพลกับฉันตั้งแต่เมื่อไร "หัวใจบ้า! อย่าเต้นแรงมากสิ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม