“ก่อนจะถามฉัน เธอควรถามเมียไอ้ปัณณ์ก่อนรึเปล่าลีญา เขาจะให้ผัวเขาไปกับเธอไหม”
คำตอบตรง ๆ ทำเอาปัณณ์ชักสีหน้าใส่เพื่อนสนิท แต่แพรพรรษากลับรู้สึกขอบคุณเขาไม่น้อย ดวงตากลมโตแสร้งกะพริบปริบ ๆ ยิ้มหวานทักทายเพื่อนใหม่ของสามี
“เพิ่งได้มีโอกาสทักทายกัน สวัสดีค่ะคุณลีญา แพรเป็น...”
“ตายจริงเมีย? ภรรยาปัณณ์เหรอคะ”
ไม่ทันจบประโยคดีหญิงสาวก็ยกมือปิดปากร้องเสียงดัง ลีญาทำตาโตท่าทางล้อเลียนปัณณ์ ทำเอาคนอย่างแพรพรรษารีบปิดปากเงียบ รู้สึกไม่พอใจแต่ก็ยังยิ้มแบ่งรับแบ่งสู้
“แพรพรรษาแฟนผมที่เคยเล่าให้ฟังไง”
คำคำเดียวสร้างอารมณ์ขุ่นมัวในใจของหนึ่งหญิงหนึ่งชาย อคินถอนหายใจมองดวงตากลมโตที่สั่นไหวราวกับโลกกำลังพังทลาย
“อ๋อออนึกว่าสาวเฮียคินซะอีก คุณแพรดูเหมือนจะเป็นสเป็กเฮียคินของลีญามากกว่าปัณณ์อีกนะคะ ไม่นึกว่าปัณณ์จะชอบสาวน้อยเรียบร้อย ไม่เข้าเลย” ปลายเท้าเตะไปที่หน้าแข้งปัณณ์พลางหัวเราะเย้าแหย่
“คะ.
