เช้าวันใหม่
เฮ็นดริกซ์ตื่นแต่เช้ามากๆ เพราะเขายังปรับตัวกับเวลาไม่ได้เลย หรือจะเรียกว่าเขานอนไม่หลับเลยก็ได้ เพราะเมื่อคืนในหัวของเขาคิดถึงแค่ซีเก็ตส์ ผู้หญิงที่เขาทั้งรักมาก และพร้อมจะอยู่ข้างๆเธอเสมอ เฮ็นดริกซ์มองตัวเองในกระจกพลางถอนหายใจแรงๆ
" ไอ้คริสเตียน มึงได้แค่ตัวของเธอเท่านั้นแหละ หัวใจของเธออยู่กับกู" เฮ็นดริกซ์เค้นเสียงรอดไรฟันออกมาด้วยความโกรธเคือง วันนั้นเขาอาจจะยังมึนๆงงๆ เพราะไม่ได้คิดว่าจะมีใครบุกมาแบบนี้ แต่วันนี้เขาพร้อมถ้าชนแล้ว ซีเก็ตส์ต้องเป็นของเขาคนเดียว
" หึ! กูจะทวงคนรักของกูคืน " เฮ็นดริกซ์พ่นลมหายใจออกจากจมูกโด่ง พลางพูดออกมาเยือกเย็น ดวงตาสีฟ้าเข้มดุดันน่ากลัวพร้อมกับกำมือเข้าหากันแน่นๆ
เพล้ง!!!! กำปั้นใหญ่ต่อยเข้าที่กระจกห้องแต่งตัว เเตกร้าวและร่วงหล่นลงพื้น เลือดไหลซึมออกมาตามหลังนิ้ว
" น้องซีคือคนของกู ไอ้คริสเตียน" เฮ็นดริกซ์พูดออกมาด้วยความโมโห อา
