กลับไทยแต่ไม่กลับบ้าน

2544 คำ

ประเทศไทย ตอนเช้าบนเครื่องบินในตอนนี้ เครื่องบินกำลังจะลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิในอีก30 นาทีข้างหน้า คริสเตียนนอนหลับกอดซีเก็ตส์ในอ้อมกอดแน่นๆโดยไม่ยอมปล่อยให้คนที่โดนกอดได้ขยับตัวได้เลย ซีเก็ตส์พยายามขยับตัวแต่เธอกับรู้สึกเหมือนโดนมัดร่างกายเอาไว้มากกว่าเดิม เธอยกมือขึ้นมาขยี้ตาเบาๆและเปลี่ยนมือลงมาที่ปากเพื่อปิดบังเอาไว้ เพราะเธออ้าปากหาว " อื้มๆๆ" ซีเก็ตส์ครางในคอเบาๆ เธอรู้สึกหงุดหงิดมากๆเพราะเธอขยับตัวไม่ได้เย จมูกได้กลิ่นน้ำหอมของผู้ชาย ใบหูที่แนบอยู่หน้าอกแกร่งได้ยินเสียงของหัวใจที่เต้นแรงมากๆ ซีเก็ตส์ใช้มือดันตัวออกให้ห่างอกแกร่งแต่เหมือนว่ามันยิ่งแน่นกว่าเดิม " จิ๊...... " เธอทำเสียงออกมาจากปากด้วยความขัดใจ เพราะเธอพยายามดันออกจากอกแกร่งแต่เหมือนมือที่กอดแผ่นหลังของเธอยิ่งรัดแน่นๆให้ร่างของเธอแนบมากกว่าเดิม ซีเก็ตส์เงยหน้าขึ้นไปมองทันที " คริสเตียน!" ซีเก็ตส์เค้นเสียงออกมารอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม