วิวาห์ดิสม์

หมดเวลาของ' ชู้'

ห้างดัง

คริสเตียนเดินเข้ามาในห้างด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม สายตาของเขากวาดมองรอบๆห้าง พลางถอนหายใจเบาๆ เพราะคนเดินห้างเยอะไปหมด แถมยังมองมาที่เขาและซุบซิบอีก เจ็ตส์มองแผ่นหลังเจ้านายพลางถอนหายใจ เพราะเขากลัวเจ้านายไม่จ่ายเงินเดิมพันที่ติดเขา แต่เจ็ตส์ต้องสะดุ้งเล็กน้อยเพราะคำถามของเจ้านายด้านหน้า

" ประชุมชั้นไหนไอ้เจ็ตส์?" คริสเตียนเอ่ยถามเจ็ตส์ที่เดินตามหลังเขาเงียบ เจ็ตส์ถอนหายใจแรงๆ

" ชั้นเจ็ดครับนายไอ้ฟาสต์บอกผม" เจ็ตส์ตอบเจ้านาย คริสเตียนเดินไปที่ลิฟต์ทันที เจ็ตส์มองแผ่นหน้าเจ้านายพลางสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ

" นายครับ นายจะจ่ายเงินผมตอนไหนครับ" เจ็ตส์กลั้นใจถามออกมา คริสเตียนหยุดก้าวเท้าพลางปลายตามองด้านหลัง เพื่อมองหน้าเจ้าหนี้อย่างเจ็ตส์

" ไอ้เจ็ตส์ นี้มันใช่เวลาไหม ไอ้... " คริสเตียนเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาถามด้วยความหงุดหงิด ลูกน้องสองสามคนมองหน้าคริสเตียนและเจ็ตส์ด้วยความสงสัย เจ็ตส์กลืนน้ำลานยเหนียวลงคอฝืดๆ นี้เขาผิดเหรอชนะพนันก็ต้องจ่ายมันก็ถูกแล้วนี้ เจ็ตส์พลางคิดในใจ

" เออ.....ขอโทษครับนาย" เจ็ตส์ไม่รู้จะพูดอะไรเลยต้องกล่าวคำนี้ออกไป คริสเตียนหันหน้าไปมองลิฟต์ทันที เจ็ตส์เงยหน้าขึ้นมามองลูกน้องอีกสามคนที่ยืนทำหน้างงอยู่ เเต่จู่ๆสายตาของเขากลับไปสะดุ้งคนที่เจ้านายกำลังจะไปหาพอดี

" นายครับดูนั้นครับ" เจ็ตส์บอกคริสเตียนทันที คริสเตียนหันหน้ามามองหน้าเจ็ตส์ด้วยความหงุดหงิด เพราะคิดว่าเจ็ตส์จะทวงหนี้พนัน แต่พอหันมาสายตาของเจ็ตส์กับมองทางอื่น คริสเตียนค่อยๆมองตามสายตาของเจ็ตส์ช้าๆ สายตาของคริสเตียนมองเข้าไปในร้านกาแฟ ที่มีสามคนนั่งกันอยู่ เก็ตส์เนอร์ ซีเก็ตส์ และเฮ็นดริกซ์ คริสเตียนขบกรามแน่นๆ เพราะเขามีความรู้สึกแปลกๆบางอย่าง

" หึ " คริสเตียนพ่นลมหายใจออกจากจมูกโด่งแรงๆ พร้อมรอยยิ้มร้ายที่มุมปาก เท้าให้ก้าวตรงไปหาทั้งสามคนทันที เจ็ตส์รีบเดินตามหลังเจ้านายมาทันที คริสเตียนเดินมาหยุดอยู่ตรงโต๊ะของทั้งสามคนนั่งพอดี แต่เขายืนอยู่ด้านนอกร้านที่เป็นกระจกกั้นร้านเอาไว้ สายตาของเขามองหน้าซีเก็ตส์ที่มีรอยยิ้มเต็มใบหน้าแล้วยิ่งเดือดดาล

ปึ่ก!ๆๆๆกำปั้นใหญ่ของคริสเตียนทุบที่กระจกกั้นแรงๆ ทั้งสามในร้านหันมามองทันที เก็ตส์เนอร์พี่ชายคนตัวโตมองด้วยสายตาว่างเปล่าแต่มีรอยยิ้มที่เป็นมิตร เพราะทั้งสองคนสนิทกัน ซีเก็ตส์มองด้วยความเกลียดชัง เฮ็นดริกซ์มองด้วยความสงสัย เพราะเขาไม่เคยเห็นหน้าคริสเตียนมาก่อน

ปึ่ก! ๆๆๆๆ กำปั้นใหญ่ทุบกระจกแรงๆอีกครั้ง ใบหน้าของคริสเตียนดูเหมือนไม่ใช่คริสเตียนคนเดิมอีกต่อไป ซีเก็ตส์ขบกราแน่นๆ พลางหันไปมองหน้าพี่ชายและเฮ็นดริกซ์

" ไอ้คริส" เก็ตส์เนอร์เค้นเสียงรอดเยือกเย็น เพราะเขากลัวกระจกที่กั้นร้านแตก และทำให้เกิดความวุ่นวายในร้านและห้าง เฮ็นดริกซ์หันหน้ามามองหน้าซีเก็ตส์ที่มองหน้าเขาพลางทำหน้าเศร้าเหมือนสำนึกผิดอะไรบ้างอย่าง เฮ็นดริกซ์หันไปมองหน้าคริสเตียนอีกครั้ง

" ไอ้ชู้" คริสเตียนทำปากขมุบขมิบใส่เฮ็นดริกซ์ทันที เพื่อให้เขาได้เข้าใจ พร้อมรอยยิ้มร้ายผุดขึ้นที่มุมปาก เฮ็นดริกซ์อ้าปากค้างพลางหันมามองหน้าซีเก็ตส์ด้วยหัวใจที่เจ็บปวด ซีเก็ตส์กำมือเข้าหากันแน่นๆ พลางดันตัวลุกขึ้น

" พี่เฮ็นค่ะ คือ.." ซีเก็ตส์เรียกชื่อเฮ็นดริกซ์พลางจะพูดให้เฮ็นดริกซ์ได้เข้าใจ แต่ทุกคนในร้านกาแฟต้องตกใจและร้องเสียงหลงเพราะเท้าใหญ่ยกขึ้นมาและถีบแรงๆที่กระจก

เพล้ง!! กระจกที่กั้นร้านแตกกระจายลง เก็ตส์เนอร์ดึงน้องสาวเข้ามากอดเอาไว้เเน่นๆ เพื่อไม่ให้เศษกระจกกระเด็นใส่น้องสาว คริสเตียนพุ่งเข้ามาหาร่างสูงใหญ่ของเฮ็นดริกซ์ทันที

' กรี้ดดดดดดดดดดดดดด'เสียงคนในร้านกรีดร้อวเสียงดังและวิ่งหนีออกจากร้านอย่างชุลมุน

ผัวะ!ๆๆๆ พรืดๆๆ ผัวะๆๆๆ คริสเตียนรัวกำปั้นใหญ่ใส่ใบหน้าของเฮ็นดริกซ์ด้วยความเครียดแค้นที่มีอยู่ด้านใน อารมณ์โกรธ โมโหมีมากล้น เฮ็นดริกซ์ยกมือขึ้นปัดป้องและสวนหมัดกลับคืนเช่นกัน พร้อมกับพยายามพลิกตัวขึ้นคว่ำร่างของคริสเตียนแต่ไม่ได้ผล เฮ็นดริกซ์จึงใช้เท้าใหญ่ของเขาถีบเข้าไปที่หน้าท้องแบนของคริสเตียนแรงๆ

ตุบ! ๆ ร่างสูงใหญ่ของคริสเตียนกระเด็นหงายหลังล้มลงไปนอนราบบนพื้น เฮ็นดริกซ์ตามขึ้นคล่อมทันที

ผัวะ!ๆๆๆๆ พรืดๆๆๆๆๆ กำปั้นใหญ่ของเฮ็นดริกซ์ต่อยเข้าใบหน้าของคริสเตียนรัวๆเช่นกัน คริสเตียนยกมือขึ้นปัดป้อง และคริสเตียนพยายามพลิกตัวขึ้นคล่อมร่างของเฮ็นดริกซ์เช่นกัน ซีเก็ตส์แกะอ้อมกอดของพี่ชายออก พร้อมกับวิ่งเข้ามาแยกคนทั้งคู่ เพราะคนในร้านและนอกร้านเริ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายและอัดคลิปวิดีโอเอาไว้

" หยุดนะ ไอ้หมาบ้า หยุด!" ซีเก็ตส์เสียงห้ามคริสเตียนเสียงดัง แต่คริสเตียนไม่ฟังเท้าใหญ่ถีบหน้าท้องของเฮ็นดริกซ์แรงๆทันที เพราะเขาจะไม่ยอมเสียเปรียบชู้แน่นอน

ตุบ! ร่างสูงใหญ่ของเฮ็นดริกซ์กระเด็นหงายหลัง คริสเตียนจะตามขึ้นคล่อม เเต่คริสเตียนต้องหยุดชะงักเพราะร่างเล็กยืนขวางเอาไว้

" ต่อยเลยคริสเตียน!" ซีเก็ตส์เค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเยือกเย็น คริสเตียนขบกรามแน่นๆ พลางปลายตามองเฮ็นดริกซ์ด้วยความแค้นใจ เฮ็นดริกซ์ดันตัวลุกขึ้นยืน ลูกน้องกันคนที่ถ่ายคลิปและถ่ายรูปเอาไว้

" นี้เธอเข้าข้างชู้เหรอซีเก็ตส์ !" คริสเตียนเค้นเสียงรอดไรออกมาเยือกเย็น แววตาดุดันน่ากลัว ซีเก็ตส์สบตากับคนตัวโตอย่างไม่กลัว พลางเหยียดยิ้มที่มุมปาก

" ชู้ ! หึ! " ซีเก็ตส์พูดออกมาเน้นๆกับคำว่าชู้พลางพ่นลมหายใจออกมาจากจมูกเล็ก พร้อมกับแสยะยิ้มด้วยความสมเพช คริสเตียนขบกรมมแน่นๆ แต่คนอย่างเขาจะไม่ยอมแพ้ผู้หญิงตัวเล็กๆแน่นอน

" ใช่มันเป็นชู้! เธอแต่งงานกับฉันแล้ว !" คริสเตียนปลายตามองหน้าเฮ็นดริกซ์พลางเค้นเสียงพูดออกมาเยือกเย็น และมองหน้าคนตัวเล็กตรงหน้าเพื่อย้ำให้ซีเก็ตส์ได้เข้าใจ ซีเก็ตส์ขบกรามแน่นๆ แววตาที่มองคนตัวโตคือเกลียดชัง เพราะเธอรู้ว่าคนตัวโตต้องการเอาชนะเธอเท่านั้น เฮ็นดริกซ์ใจหายวาบกับคำว่า ' แต่งงาน และเขากำลังเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน'

" ที่รักครับ" เฮ็นดริกซ์เรียกชื่อของซีเก็ตส์แผ่วเบา แต่คริสเตียนได้ยินชัดเจน เขากำมือเข้าหากันแน่นๆ เก็ตส์เนอร์แอบกลั้นขำคริสเตียน

" ที่รักเหรอไอ้เวร นั้นเมียกู มึงเป็นแค่ชู้จำเอาไว้!" คริสเตียนตอบโต้สวนกับทันควัน พร้อมกับมือใหญ่ยื่นออกไปหาซีเก็ตส์

หมับ! มือใหญ่คว้าข้อมือของซีเก็ตส์พร้อมดึงเข้ามาหาร่างสูงใหญ่ของเขาทันที

ตุบ! ร่างเล็กกระทบร่างสูงใหญ่แรงๆ ซีเก็ตส์เงยหน้าขึ้นมามองหน้าคริสเตียน แววตาที่ดุดัน เก็ตส์เนอร์มองอยู่เงียบๆ เพราะการกระทำของคริสเตียนมันเหมือนกับคนบ้าที่ หึง หวงจนหน้ามืด แต่คริสเตียนกับไม่รู้ตัว ' น่าสงสารพวกปากแข็ง ลืมตัวจริงๆ' เก็ตส์เนอร์พลางคิด แต่พอมอวหน้าน้องสาวกับสงสาร แต่เขาปลายตามองเฮ็นดริกซ์เขาก็ถอนหายใจเเรงๆ

" ปล่อยฉันไอ้หมาบ้า ฉันไปเป็นเมียนายตั้งแต่ตอนไหน ไอ้คริสเตียน !" ซีเก็ตส์เงยหน้าขึ้นมาด่าคนตัวโตด้วยความเกลียด แววตาที่แสดงออกมาเกลียดคริสเตียนมากแค่ไหน แต่คริสเตียนกับมองข้ามผ่านไป เพราะถ้ามองแล้วมันจะเจ็บปวดที่หัวใจ เขาเลือกมองข้ามเพื่อความสบายใจ เฮ็นดริกซ์มองหน้าคริสเตียนพลางขบกรามแน่นๆ หัวใจแกร่งเหมือนมีมีดเล็กปักลงตรงกลาง คริสเตียนเหยียดยิ้มร้าย พลางเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเฮ็นดริกซ์

" กูเป็นผัว กูจะทำหน้าที่ผัวให้สมบูรณ์แบบ ส่วนมึงหมดหน้าที่ ' ชู้ ' อย่างมึงแล้ว " คริสเตียนเค้นพูดออกมาเสียงดัง พลางก้มลงไปมองหน้าคนตัวเล็กในอ้อมกอด เฮ็นดริกซ์ถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูก เพราะเขาไม่คิดว่าเวลาของเขาจะหมดเร็วอย่างงี้เวลาที่ได้อยู่กับคนตัวเล็ก เฮ็นดริกซ์มองหน้าซีเก็ตส์พลางยิ้มอ่อนโยนให้ ตาเริ่มแดง เก็ตส์เนอร์ยื่นมือไปจับไหล่กว้างของเฮ็นดริกซ์ และบีบเบาๆ

" ครั้งแรกอาจจะเจ็บปวดมาก แต่ผมเชื่อว่าคุณจะได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่าน้องสาวของผมนะครับ คุณเฮ็นดริกซ์" เก็ตส์เนอร์ก้มลงไปพูดบอกกับเฮ็นดริกซ์เพื่อเตือนสติเอาไว้ เพราะเขาไม่อยากเห็นเฮ็นดริกซ์ต้องมาเสียใจมากไปกว่านี้ เพราะดูจากอาการของคริสเตียนหนักเอาการ เฮ็นดริกซ์ค่อยๆหันหน้ามามองหน้าเก็ตส์เนอร์ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอาบแก้มอย่างไม่อาย เพราะในตอนนี้เขาเจ็บปวดมากๆ เขาไม่กล้าแย่งคนตัวเล็กมากจากผู้ชายคนนั้นได้เพราะเขากลัวคริสเตียนทำร้ายคนตัวเล็ก ซีเก็ตส์กัดริมฝีปากล่างแน่นๆ พลางมองหน้าเฮ็นดริกซ์ด้วยความเสียใจและสำนึกผิดที่ทำให้เขาเสียใจ แถมมาเจ็บปวดกับเรื่องของเธอ

' ซีขอโทษ' ซีเก็ตส์ทำปากขมุบขมิบให้เฮ็นดริกซ์ หัวใจดวงน้อยก็เจ็บปวดไม่ใช่น้อย คริสเตียนก้มลงไปมองคนตัวเล็ก พลางขบกรามแน่นๆ คริสเตียนรู้สึกเจ็บแปล๊บๆที่หัวใจอย่างบอกไม่ถูก เขาแทบอยากฆ่าเฮ็นดริกซ์ให้ตายตรงหน้า เขาอยากเห็นเฮ็นดริกซ์ที่มันเป็นชู้ กับเมียของเขาดิ้นทุรนทุรายตายตรงหน้า

" เสียดาย ' ชู้ ' เหรอซีเก็ตส์ หึหึ" คริสเตียนเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาถามเยือกเย็น ซีเก็ตส์พยายามดิ้นและดันตัวออกให้ห่างๆอ้อมกอดของคริสเตียนแต่คริสเตียนกอดแน่นๆกว่าเดิมพร้อมกับเขาก้มตัวลงไปอุ้มคนตัวเล็กให้พาดไหล่กว้างทันที

" ไอ้หมาบ้า แกจะบ้าไปแล้วเหรอ ปล่อยฉัน!!!" ซีเก็ตส์ร้องออกมาเสียงดัง ทั้งๆที่หัวยังห้อยลงด้านล่าง มือเล็กทุบแผ่นหลังแกร่งๆ เสียงดัง

ตุบ!!! คริสเตียนไม่สนใจมือเล็ก สายตาของคริสเตียนมองหน้าเก็ตส์เนอร์ พลางยักคิ้วให้เล็กน้อย เพราะเก็ตส์เนอร์คือเพื่อนที่เข้าใจเขามาก เป็นผู้ใหญ่และมีเหตุผลมากกว่าเก็ตส์เตอร์ ต่อมาคริสเตียนเลื่อนสายตามามองหน้าเฮ็นดริกซ์ พลางแสยะยิ้มให้อย่างผู้ชนะ เฮ็นดริกซ์กำมือเข้าหากันแน่นๆ พลางกลั้นลมหายใจเอาไว้

" พี่รักน้องซีนะครับ พี่ไม่สนว่าพี่จะเป็น ' ชู้ ' หรือเปล่า พี่รักก็คือรัก พี่จริงใจกับน้องซีนะครับ พี่จะรอน้องซีเลิกกันกับไอ้ผู้ชายเส็งเคร็งคนนี้นะครับ ในใจของพี่มีน้องซีเต็มทั้งสี่ห้องครับ" เฮ็นดริกซ์พูดออกมาน้ำเสียงจริงจัง เพื่อให้ซีเก็ตส์ได้ยินและรับรู้ว่าเขาไม่มีทางเลิกรักเธอได้

" พี่เฮ็นดริกซ์ !" ซีเก็ตส์เอ่ยชื่อผู้ชายที่แสนดี ตาเริ่มแดง หัวใจดวงน้อยเจ็บปวดมากๆ คริสเตียนได้ยินยิ่งเดือดดาลมากกว่าเดิม เก็ตส์เนอร์มองหน้าคริสเตียนนิ่งๆ เพราะเขาอยากรู้ว่าน้องเขยจะทำยังไง

" ชาตินี้หรือชาติไหนๆ มึงก็ไม่มีได้คนของกูไปอยู่ข้างๆหรอกไอ้เฮ็นดริกซ์!" คริสเตียนแสยะยิ้มร้ายมองหน้าเฮ็นดริกซ์ พลางพูดออกมาด้วยความสะใจ เท้าใหญ่ก้าวเดินจากไปทันที ซีเก็ตส์แหงนคอขึ้นมองหน้าเฮ็นดริกซ์ด้วยความเจ็บปวด ซึ่งไม่ต่างเฮ็นดริกซ์เลยเช่นกัน เก็ตส์เนอร์มองตามหลังคนทั้งคู่นิ่งๆ ถึงเป็นห่วงน้อสาสแต่ก็รู้ว่าเพื่อนคือ' หมอ '

" ไปเถอะครับคุณเฮ็นดริกซ์ มื้อนี้ผมเลี้ยงเองครับ " เก็ตส์เนอร์หันหน้ามามองหน้าเฮ็นดริกซ์พลางเอ่ยชวนทันที เฮ็นดริกซ์พูดอะไรไม่ออกเพราะหัวใจอันแข็งแกร่งตอนนี้มันช่างเจ็บปวดแทบหายใจไม่ออก เก็ตส์เนอร์ยิ้มให้เฮ็นดริกซ์อย่างเป็นมิตร

" ผมคิดว่าน้องสาวของผมคงไม่ใช่คนที่พระเจ้าส่งลงมาให้คุณหรอกนะครับ คุณเฮ็นดริกซ์ต้องเจอผู้หญิงที่เหมาะสมกับคุณแน่นอนครับ " เก็ตส์เนอร์ผู้ชายที่มองโลกในแง่ดีพูดออกมา เพื่อปลอบใจเฮ็นดริกซ์ๆที่ยังยังนิ่งๆมิงคริสเตียนและซีเก็ตส์ที่เดินลับตาไปแล้วไม่พูดอะไร

หมับ! เก็ตส์เนอร์กอดคอของเฮ็นดริกซ์พร้อมกับลากไปที่เคาร์เตอร์ของร้านกาแฟทันที เพราะเขาต้องเคลียร์เรื่องกระจกที่แตกพอจ่ายค่าเสียหายเสร็จ เก็ตส์เนอร์ก็กอดคอของเฮ็นดริกซ์ออกไปทันที