สามี

บทที่ 6

[มหาวิทยาลัย]

"เธอมากับใครขวัญดาว หล่อเฟี้ยวมากเลย" ขิงเพื่อนที่มหาลัยมองไปก็เห็นธันวาลงมาเปิดประตูให้

และทุกคนที่อยู่แถวนั้นก็มองมาหมด

"คนรู้จัก เขาจะมาแถวนี้พอดีเราก็เลยขอติดรถมาด้วย" เพราะขวัญดาวไม่อยากจะให้ใครรู้เรื่องนี้

"เธอเห็นไหมเนมว่าใครมาส่งยัยขวัญ มันไปหามาจากไหนวะ หล่อโคตรๆ เลย" อีกมุมหนึ่งที่ไม่ไกลจากตรงนั้นหมิวก็ได้กระซิบพูดกับเนม

"เห็นสิ สงสัยทางผ่านเขาเลยมาส่งมันมั้ง" เนมและหมิวทั้งสองไม่ค่อยชอบหน้าขวัญดาวเท่าไร มีโอกาสก็จะหาทางแกล้งเธอทันที

..ขวัญดาว..

"ได้ข่าวไหมว่าเราจะได้ไปฝึกงานที่บริษัทใหญ่เลยนะ อาจารย์ไปติดต่อที่ฝึกงานครั้งสุดท้ายไว้ให้แล้ว" ขิงคุยกับขวัญดาว

"ดีจังเลย ไม่ต้องวิ่งหาเอง เขารับให้ฝึกกี่คน"

"เป็นสิบเลยล่ะ ดีหน่อยที่มีชื่อเราสองคนติดไปด้วย แต่ก็มีไอ้สองตัวนั้นติดเหมือนกัน" ขิงก็มองไปทางเนมและหมิว

"ปล่อยมัน เราเอาตัวเองให้รอดก่อน" ทั้งสองก็ขึ้นห้องเรียนไป

"ดูรายชื่อนะ ใครที่มีรายชื่ออีกหนึ่งอาทิตย์ให้ไปติดต่อที่แผนกฝ่ายบุคคลตามที่อาจารย์เขียนที่อยู่ไว้ให้ ไปแต่เช้าเลยนะห้ามไปสายกัน เพราะที่นี่เขาให้ฝึกงานเต็มวัน อาทิตย์นี้ก็ฝึกงานที่เดิมกันไปก่อนแล้วอาจารย์จะประมวลผลการฝึกงานออกมาให้แต่ละคน ส่วนใครที่ไม่มีรายชื่อของบริษัทใหม่ก็ให้ฝึกที่เก่าไปก่อนเดี๋ยวอาจารย์จะติดต่อหาบริษัทอื่นให้ตกลงตามนี้นะ"

วันต่อมา..

"ผมคงรอถึงเดือนหน้าไม่ได้แล้วล่ะผมคิดว่าอีกสามวันจะจดทะเบียนสมรสแล้วก็พาคุณเข้าบ้านก่อนเลยงานแต่งถ้าว่างเมื่อไรค่อยจัด หรือถ้าอะไรเข้าที่แล้วก็ไม่ต้องจัดคุณจะคัดค้านอะไรผมไหม" ที่เขาต้องเร่งวันจดทะเบียนสมรสให้เร็วขึ้นมาเพราะแม่ของเขารุกหนักมาก

จะให้เอากับลูกสาวรัฐมนตรีอย่างเดียว คนนี้ก็ใช่เล่น ประเภทถึงเนื้อถึงตัวกับผู้ชายไม่เคยอายเลย

"แล้วแต่คุณค่ะฉันยังไงก็ได้" ขวัญดาวคิดว่า ถ้าไม่จัดงานแต่งก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องมีรูปภาพมีอะไรออกมากลัวคนอื่นเห็นด้วย

>>{"แล้วแกก็ตกลงกับเขาเหรอทำไมมันเร็วอย่างนี้ล่ะ"}

{"ไม่ว่าจะสามวันข้างหน้าหรือ หนึ่งเดือนข้างหน้ายังไงฉันก็ต้องได้จดทะเบียนหรือแต่งงานกับเขาอยู่ดี แล้วแต่เขาสะดวกเถอะ"} ขวัญดาวโทรมาบอกรายละเอียดเพื่อน

พอวางโทรศัพท์จากโซดาแล้วขวัญดาวก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อคุยกับพ่อ เพราะช่วงนี้ไม่ค่อยว่างกลัวไม่มีเวลาคุยทั้งฝึกงานแล้วก็เรียนไปด้วย

"พ่อคะอีกสามวันขวัญจะย้ายเข้าไปอยู่กับพี่ธันวาแล้วนะพ่ออยู่คนเดียวได้ใช่ไหมพ่อก็อย่าดื่มเหล้ามากนะ ขวัญเป็นห่วง"

"แล้วงานแต่งล่ะลูกมันจะจัดทันรึเหลืออีกแค่สามวัน"

"เราตกลงกันแล้วค่ะเราจะจดทะเบียนกันก่อน แล้วก็ย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านเขาเลย งานแต่งค่อยว่ากันทีหลัง พ่อไม่ต้องห่วงนะคะ"

"จะเอาแบบนั้นก็ได้ ไอ้ลูกเขยคนนี้มันได้ใจพ่อจริงๆ เลยสงสัยมันทนรอถึงเดือนหน้าไม่ไหว"

พอคุยกับพ่อจบ ขวัญดาวก็ ไปเรียนตามปกติเพราะช่วงบ่ายต้องได้ไปฝึกงานอีกกว่าจะกลับถึงบ้านก็ สองทุ่มเป็นแบบนี้เกือบทุกวัน

สามวันต่อมา..

"วันนี้พอเลิกเรียนช่วงเช้าแล้วคุณรอผมอยู่ที่หน้ามหาลัยเลยนะเดี๋ยวผมจะไปรับวันนี้ไม่ต้องไปฝึกงานหรอกจดทะเบียนสมรสเสร็จแล้วก็เก็บของย้ายมาอยู่บ้านผมเลย"

เธอก็ได้แต่ตอบตกลงเขาไป ก็รู้สึกใจหายบ้างที่จะต้องไปอยู่ในที่ๆ ไม่เคยอยู่มาก่อน

[มหาวิทยาลัย]

"รถคันนั้นเห็นมาจอดตรงนั้นนานแล้วนะ เหมือนกับคันที่มาส่งยายขวัญดาวเลยเธอว่าไหมเนม"

"ฉันก็คิดว่าใช่นั่นแหละเห็นไหมล่ะมันเดินมาแล้ว" เนมและหมิวก็มองไปแบบอิจฉา

พอขวัญดาวเดินมาถึงรถก็เปิดประตูรถขึ้นนั่งทันที

..บนรถ..

"ถ้าคุณไปอยู่บ้านผมแล้ว อาจจะลำบากหน่อยนะเพราะแม่ผมเป็นคนจู้จี้ คุณทนได้ใช่ไหม" พอขึ้นรถแล้วธันวาก็เริ่มคุยกับเธอ

"ทนไม่ได้ฉันก็ต้องทนอยู่ดี ถ้าถึงวันที่ฉันต้องออกมาจากที่นั่นคุณก็บอกฉันแล้วกัน"

"คงไม่นานหรอกอีกปีเดียวแฟนของผมก็จะกลับมาแล้วถึงตอนนั้นแม่ของผมคงจะไม่เจ้ากี้เจ้าการอะไรอีกแล้วล่ะ"

"แล้วแฟนของคุณไม่รู้เรื่องนี้เหรอคะถ้าเขารู้เขาจะเสียความรู้สึกไหม"

"ผมไม่ได้เล่าให้เขาฟังหรอกเรื่องนี้ ส่วนมากผมจะคุยโทรศัพท์กับเขาตอนเย็นที่ห้องช่วงที่ผมคุยคุณก็อยู่เงียบๆ ก็ไม่เป็นไรแล้ว"

ต่างคนก็ต่างทำความเข้าใจกัน

"แล้วเรื่องผู้ชายภายในระยะเวลาที่คุณอยู่กับผมคุณก็อย่าเพิ่งมีใครแล้วกันเพราะถ้าแม่ผมรู้เรื่อง ความมันจะแตกเอา"

เขาเห็นเธอเป็นคนยังไงไม่ต้องบอกเธอก็รู้แล้วเพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้เธอไม่ใช่นางสาวอีกต่อไป

คฤหาสน์หลังใหญ่

จดทะเบียนสมรสเรียบร้อยเขาก็พาเธอมาเก็บของที่บ้านให้เก็บเฉพาะของที่เขาซื้อให้ ของที่ไม่จำเป็นไม่ต้องเอามาเพราะยังไงก็ไม่ได้ใช้แล้ว

"เงาะช่วยเอาของคุณผู้หญิงขึ้นบ้านด้วย"

"ค่ะคุณผู้ชาย"

"แล้วให้ใครช่วยเตรียมอาหารขึ้นไปบนห้องฉันด้วยนะวันนี้ฉันกับคุณผู้หญิงไม่ลงมาทานข้างล่าง"

"ค่ะ"

พอเอาข้าวของขึ้นไปเก็บข้างบนเสร็จ สักพักก็มีคนเอากับข้าวขึ้นไปให้

"คุณทานอะไรก่อนนะผมยังไม่เห็นคุณทานอะไรเลยตั้งแต่ตอนเที่ยงแล้ว"

แล้วทั้งสองก็นั่งทานข้าวที่โต๊ะดาดฟ้าชั้น 2 ตรงนั้นเขาจะแต่งเป็นสวนหย่อมวิวสวยมาก มองลงมาข้างล่างก็จะเห็นสระว่ายน้ำและก็สวนรอบๆ บ้าน มองไปบนฟ้าดาวระยิบระยับ ไม่มีอะไรมาบังสายตาเลย ชีวิตของเขาคงจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่เหมือนชีวิตของเรา

"คุณนอนเตียงเลยนะฉันจะนอนที่โซฟาเอง" พอถึงเวลาเข้านอนขวัญดาวก็เริ่มหวั่นๆ เพราะยังไงเขาก็เป็นผู้ชายถึงจะมีแฟนแล้วก็เถอะ

"ตามใจคุณแล้วกันถ้ามันลำบากก็มานอนด้วยกันที่เตียงก็ได้ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก กลัวแต่คุณนั่นแหละจะห้ามใจตัวเองไม่ไหว"

"ไม่มีทาง"

คืนแรกในคฤหาสน์สวยขนาดนี้ทำไมเรานอนไม่หลับเลย.. ข่มตาให้หลับก็ไม่หลับขวัญดาวก็เลยออกมาเดินเล่นอยู่ตรงดาดฟ้ามาชมวิวความสวยของบ้านหลังใหญ่โตหลังนี้ พอมองดาวบนฟ้าก็ทำให้เธอคิดถึงแม่ ถ้าแม่ยังอยู่อะไรๆ มันก็คงจะดีกว่านี้