บทที่ 9

1363 คำ
"ฉันถามดูแล้วไม่มีใครขึ้นไปเลย ขนาดหมิวยังไม่ขึ้นเลยเขาบอกว่าขึ้นไปข้างบนแล้วต้องทำงานหนักเขาก็เลยไม่ขึ้น" ขิงเดินกลับมาหาขวัญดาวอีกครั้ง "ก็ได้งั้นฉันขึ้นไปเปลี่ยนแกเอง แกนั่งพิมพ์งานอยู่ตรงนี้แหละ ที่ฉันพิมพ์ค้างไว้ เหลืออีกไม่กี่หน้า" ยังไงสักวันก็ต้องได้เจอกับเขาอยู่ดี ถ้าเจอวันนี้ก็จะได้คุยกับเขาเลยว่าไม่ต้องทักกัน แล้วขวัญดาวก็ขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน "ใช่น้องคนที่จะขึ้นมาเปลี่ยนน้องขิงหรือเปล่าจ๊ะ" "ใช่ค่ะสวัสดีค่ะคุณพี่เลขา" "เรียกพี่ว่าพี่กนกก็ได้นะ พี่ให้เนมไปส่งเอกสารอยู่ ส่วนหนูชื่ออะไรนะ" "ขวัญดาวค่ะเรียกขวัญเฉยๆก็ได้ค่ะ" "ส่วนน้องขวัญช่วยมาเรียงเอกสารตรงนี้ให้พี่ทีเรียงตามวันที่นะไม่ต้องเรียงตามตัวอักษร" เพราะที่นี่เป็นบริษัทใหญ่เอกสาร แต่ละวันเยอะมาก เลขา ก็มีหน้าที่รับเอกสารให้ท่านประธานเซ็นต์เสร็จเลขาก็จะเอามากองไว้ก่อนเพื่อให้ผู้ช่วยมาช่วย ผู้ช่วยแต่ละแผนกจะขึ้นมาช่วยเป็นบางครั้งบางคราว ช่วงนี้มีนักศึกษาฝึกงานมาเยอะก็เลยต้องได้ผลัดเปลี่ยนกันขึ้นมา "พี่คะขวัญขอนั่งลงกับพื้นได้ไหมจะได้สะดวกกว่า" "ได้จ้าเอาที่น้องขวัญสะดวกเลยนะ" ขวัญดาวก็นั่งลงข้างล่างเพราะส่วนมากเธอจะใส่กระโปงจีบรอบนั่งง่ายสะดวกด้วย แล้วก็หันหน้าเข้าชั้นวางเอกสาร ตั้งหน้าตั้งตา ดูวันที่และเวลาเพื่อจะเรียงให้ได้ "คุณกนกบ่ายนี้ผมจะออกไปข้างนอก ประมาณบ่ายสามผมถึงจะเข้ามา ถ้ามีงานอะไรด่วนก็โทรหาผมได้เลย" ธันวาเดินออกมาจากห้อง แล้วเขาก็มองไปดูผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่กับพื้นใส่ชุดนักศึกษาฝึกงาน แป๊บหนึ่งแล้วเขาก็ กำลังจะเดินออกมาลงลิฟต์ "สวัสดีค่ะท่านประธาน เนมเองค่ะ วันนี้เป็นเวรของเนมขึ้นมาช่วยงานของพี่เลขาค่ะ" พอดีเนมส่งเอกสารเสร็จก็รีบขึ้นมาทันทีเหมือนกับนัดกันไว้เลย ขวัญดาวที่นั่งอยู่ตรงนั้น ก็ไม่กล้าจะมองมาเพราะกลัวเจอหน้าเขา "สวัสดีครับ ตั้งใจฝึกงานนะ ผมไปธุระก่อน" แล้วธันวาก็เดินเข้าลิฟท์ไป "พี่คะ ให้เนมขึ้นมาช่วยทุกวันก็ได้นะคะ" หวังจะได้มาเจอหน้าท่านประธาน "งั้นดีเลย ช่วงนี้พี่ต้องการคนช่วยประจำอยู่พอดี ขึ้นมาแต่ละวันไม่เคยซ้ำหน้า พี่ต้องได้สอนงานทุกวัน งั้นน้องสองคนก็มาช่วยพี่ประจำเลยนะ เดี๋ยวพี่จะโทรลงไปที่แผนกพวกน้องเอง" "อ้าว..งานเข้า" คนตัวเล็กพูดเบาๆ "ได้ค่ะ" ส่วนเนมหน้าบานเลย หลังเลิกงาน.. >>{"ตอนนี้ขวัญรอคุณอยู่ที่ป้ายเดิมนะคะ คุณไม่ต้องรีบก็ได้"} ขวัญดาวโทรหาธันวา เขาบอกจะเข้าบริษัทตอนบ่ายสาม แต่ก็ไม่เห็นเข้าจนเย็นเธอสงสัยว่าธุระเขาคงยังไม่เสร็จ บนรถ.. "ถ้าค่ำขนาดนี้คุณไม่ต้องรอผมหรอกนะ เข้าบ้านไปก่อนได้เลย" กว่าธันวาจะมาถึงเกือบจะสองทุ่ม ขวัญดาวนั่งพิงหลับรออยู่ป้ายรถเมล์ "ฉันไม่ได้หลับค่ะ แค่พักสายตา" "งานหนักเหรอวันนี้ ทำไมดูเหนื่อยๆ" เขาสังเกตดูว่าเธอคงเหนื่อยมาก "เปล่าค่ะ" แล้วรถก็วิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้านก็เลยหยุดการสนทนากันแค่นี้ "วันนี้จัดอาหารขึ้นไปดาดฟ้านะ ไม่ลงมาแล้ว" "ได้ค่ะคุณผู้ชาย" "ฉันอาบน้ำก่อนนะคะ" แล้วเธอก็เดินเข้าห้องน้ำไป พออาบน้ำเสร็จขวัญดาวก็เดินออกมานั่งกินข้าวคนเดียวเพราะเขาบอกว่ากินแล้ว และตอนนี้ก็กำลังคุยกับแฟนอยู่ที่ห้องนอน "แม่คะ ตอนนี้แม่ทำอะไรอยู่ แม่ได้ทำในสิ่งที่แม่ฝันไว้ไหมคะ ขวัญอยากจะให้แม่มีความสุขค่ะ แม่อยู่ดาวดวงไหนคะ เพราะมันสวยทุกดวงเลย" พอทานข้าวเสร็จขวัญดาวก็ยืนดูดาวต่อ แต่เธอไม่รู้ว่าธันวามายืนอยู่ใกล้ๆเธอตั้งแต่เมื่อไร "คุณเข้าไปพักเถอะ เห็นง่วงตั้งแต่อยู่ป้ายรถแล้ว" ขวัญดาวไม่รอให้เขาบอกอีก เพราะเธอก็เหนื่อยและนอนไม่ค่อยหลับมาหลายคืนแล้ว เข้าไปถึงโซฟาก็หลับเลย ธันวายืนดูดาวและดูวิวตัวบ้านต่อจากขวัญดาว เพราะเขาเห็นเธอชอบมุมนี้มาก แต่ก็ไม่มีอะไรพิเศษ เพราะเขาโตมากับบ้านหลังนี้ เห็นอยู่ทุกวัน ผ่านไปสิบนาทีธันวาก็เดินเข้าห้อง มองไปดูขวัญดาวเธอคงจะนอนไม่ถนัด เขาก็เลยเดินไปอุ้มมานอนที่เตียง เช้าวันต่อมา.. "อุ้ย!!" ตื่นขึ้นมาภาพที่เห็นคือเธอนอนกอดธันวาแน่นเลย "แล้วเรามาได้ไง ละเมอเหรอ บ้าสิ!! คนอะไรจะละเมอได้ถูกที่และเหมาะเจาะขนาดนี้" หญิงสาวบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ เพราะคนที่นอนอยู่ข้างๆยังไม่ตื่น.. แต่จริงๆ แล้วเขาตื่นแล้ว แต่เห็นเธอนอนกอดแบบสบายเลย ก็เลยปล่อยไว้แบบนี้ ..บนรถ.. "คุณจะเอารถสักคันไว้ขับไปทำงานเองไหม" สนทนากันในรถ "ไม่เอาค่ะ" "จะให้นั่งไปด้วยก็ไม่ไป จะหารถให้ก็ไม่เอา งั้นก็เหมาแท็กซี่ทุกวันแล้วกันเดี๋ยวผมหาให้ จะได้ไม่ต้องไปนั่งรอนานๆ และก็ไปยืนเบียดบนรถเมล์กับคนอื่นอีก" "ไม่ได้ค่ะ พี่คะจอดตรงนี้ค่ะ" ขวัญดาวบอกคนขับ เพราะถ้าวันไหนธันวาขี้เกียจขับเองก็จะใช้คนขับ แต่ส่วนมากเขาจะขับเอง [บริษัท] วันนี้ก็เหมือนทุกวัน เนมจะยืนรอขึ้นลิฟท์กับท่านประธาน แต่ก็ทำเหมือนเพิ่งมาถึงลิฟท์ "วันนี้เนมขึ้นไปชั้น 22 เลยค่ะ เพราะพี่กนกให้ไปฝึกที่นั้นประจำแล้วค่ะ" ธันวาก็ไม่พูดอะไร กดชั้น 22 เลย "สวัสดีค่ะท่านประธาน วันนี้มีประชุมกับบริษัทของคุณอภิสิทธิ์ เสร็จจากประชุมก็มีทานข้าวกับคุณพีระวัสต่อค่ะ" กนกลักษณ์รายงานตารางประจำวันแล้วก็เดินเข้าห้องไปพร้อมกันกับท่านประธาน "มาสายนะยะเธอน่ะ" เนมพูดใส่ขวัญดาว เพราะขวัญดาวเพิ่งขึ้นมา ที่สายหน่อยก็รอให้ธันวาเข้าห้องทำงานก่อน เพราะถ้าไม่มีธุระเขาก็จะไม่ออกมาจากห้องง่ายๆ พอได้ยินเสียงประตูห้องท่านประธานเปิด ขวัญดาวก็รีบเดินเข้าห้องกาแฟทันที เพราะตอนนี้ธันวากำลังจะไปห้องประชุมกับกนกลักษณ์ "พี่เข้าห้องประชุมกับท่านก่อนนะ ส่วนงานพี่จดรายระเอียดไว้ตรงนี้แล้ว.. แล้วอีกคนยังไม่มาเหรอ" "มาแล้วค่ะ อยู่ในห้องนั้น" เนมชี้ไปที่ห้องกาแฟ ธันวาก็มองตามมือเนมไป แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เขาก็เดินนำหน้ากนกลักษณ์เข้าห้องประชุมเลย "นี่เธอ จะอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม ทำไมไม่มาช่วยงานกันตรงนี้บ้าง ทำแต่งานเบาๆ" พอธันวาและกนกลักษณ์ออกจากห้องไป เนมก็เริ่มเล่นงานขวัญดาวทันที "ฉันขอจัดแฟ้มตรงนี้ให้เสร็จก่อน แล้วเดี๋ยวฉันจะไปช่วยทำ พี่กนกออกมาเดี๋ยวถ้าไม่เสร็จเขาจะว่าให้" แต่เนมก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เดินไปหยิบแก้วกาแฟที่ชงไว้นานแล้ว "โอ้ยย!!! ขวัญดาว เธอเป็นอะไรไหม" เนมแกล้งเดินสะดุดล้ม กาแฟที่ถือมาก็หกราดขวัญดาว "เธอทำอะไรเนม!!" ขวัญดาวรีบยืนขึ้นแล้วสะบัด กาแฟที่โดนตัวเองออก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม