@เวลาต่อมา
หลังจากที่ลอฟท์เคลียร์ตัวเองเสร็จเรียบร้อย รวมทั้งปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม เดินไปเอากะละมังใส่น้ำอุ่นกับผ้านุ่มๆ แล้วเดินกลับมาที่เตียงนอน มองพลอยไพลินที่หลับไปแล้วทั้งที่มีเข็มขัดรัดข้อแขนเอาไว้ ใบหน้าใสเปื้อนคราบน้ำตา
เขาวางกะละมังลงแล้วยื่นมือไปปลดออกให้ ข้อมือเรียวขาวๆ ขึ้นสีแดงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น มองร่างกายขาวสะอาดนวลเนียนที่ได้สัมผัสไร้ที่ติบอกแล้วว่าเขาไม่ประสงค์ทำร่องรอยนอกร่มผ้า ส่วนในร่มผ้านั้นเขาตั้งใจ
ขยับตัวเองนั่งลงที่ข้างเตียงนอน ปล่อยขาข้างหนึ่งหย่อนลงมาแตะพื้นเอาไว้ ค่อยๆ แยกเรียวขาสวยออกจากกันไม่ให้คนที่กำลังนอนหลับอยู่ตื่นขึ้นมา
เอาผ้านุ่มๆ จุ่มน้ำอุ่นแล้วบิดให้หมาด ก่อนจะนำมาเช็ดที่ใบหน้าแผ่วเบาเพื่อทำความสะอาดจนเกลี้ยงเกลา แล้วย้ายลงมาเช็ดที่กลีบกุหลาบมีเลือดติดเต็มไปหมด หากเขาไม่ทำตั้งแต่ตอนนี้แล้วปล่อยให้มันแห้งเกรอะ พลอยไพลินได้ลำบากกว่าเดิ
