คราวนี้กลับกลายเป็นเจนนี่ที่กำลังเดินตามแผ่นหลังของติณณ์ซึ่งเขากำลังก้าวไปตามทางเดินที่แสนคุ้นเคยในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่น้องสาวของเขานั้นอาศัยอยู่
โดยที่เธอก็ทำเป็นเดินตามและไม่กล้าจะพูดออกไปตามความเป็นจริงว่าเธอเคยมาที่นี่แล้ว...และมาด้วยการให้คนคอยตามสืบเรื่องของเขา
ซึ่งเธอมองว่ามันไม่ถูกต้องนักจนท้ายที่สุดก็ตัดสินใจที่จะหยุดตามสืบ และพยายามจะหาข้อมูลจากตัวของเขาเองที่อยู่ตรงหน้าของเธอในตอนนี้
และเจนนี่ก็ได้แต่ภาวนาอยู่ภายในใจเมื่อเราเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูบานเดิมที่แสนคุ้นเคย เธอภาวนาว่าขอให้ไม่มีใครอยู่ในนั้น หรือต่อให้มี...เธอก็ขอให้เขาคนนั้นอย่าปากพล่อยพูดถึงเรื่องที่เธอเคยมาที่นี่แค่นั้นเป็นพอ
ร่างสูงตรงหน้าของเธอหมุนลูกบิดบางเบาก่อนจะพาร่างของตัวเองเข้าไปด้วยความเงียบสงบ เสียงเครื่องวัดหัวใจยังดังเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่องให้เธอโล่งใจแล้วว่าไม่มีใครอยู่ในนี้และความลับของเ
