เขาก้มหน้าไปใกล้มากขึ้นรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นของเธอ ก่อนจะจูบเธออย่างรวดเร็วด้วยความโหยหาที่สุด ความรักของเขาไม่เคยหายไปไหนจริงๆ เพียงแค่ได้เลาะเล็มความหวานผ่านริมฝีปากอุ่นแล้วส่งปลายลิ้นเข้าไปในปากเธอควานหาสิ่งที่ต้องการมาเยี่ยวยาใจที่กำลังจะเหี่ยวแห้งให้มีแรงใจขึ้นมา
“คริสรักมีนมากกว่าที่มีนคิดไว้อีกนะ ที่ผ่านเผลอละเลยไปบ้างคริสขอโทษจริงๆ แต่ขอโทษตอนนี้มันคงไม่ช่วยอะไรแล้ว”
น้ำตาหยดเล็กๆไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเพียงแค่ได้ยินคำขอโทษจากคนที่ยังรัก เธอก็รักคริสมากเหมือนกัน
“ถ้าเรื่องของเรา…มีนไม่โกรธคริสแล้ว นอนดีกว่าเนอะง่วงแล้ว” ทำไมเธอต้องมาเขินสายตาเขาด้วยเนี่ย ถ้าจะมองกันขนาดนี้กินเธอเข้าไปเลยไหมห่ะ ตาคนบ้า!
“ครับน้องมีน” เขาเดินนอนก่อนเลย หมอนแค่สองใบเอาเขาไม่อยู่หรอก คืนนี้ยังไงก็จะกอดจะหอมให้เต็มที่ เอาให้สาสมกับความคิดถึงตลอดเวลาที่ผ่านมา
เขาจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับผู้หญิงที่รักท
