หลายวันผ่านไป
“จะไม่กลับไทยกับแม่จริงๆเหรอหนูเฟรนด์”
“เฟรนด์ยังไม่อยากลับค่ะขอเรียนรู้งานกับคุณปู่สักพัก”
ฉันตอบแม่เพ็ญกลับไปในตอนที่กำลังช่วยแม่เพ็ญจัดกระเป๋าเพราะพรุ่งนี้แม่เพ็ญจะกลับ
ไทยแล้วค่ะแต่ฉันยังไม่กลับ ส่วนเรื่องพี่ลีหลังจากคืนนั้นที่ผับที่เขาบอกว่าจะจีบฉันเขาก็ทำจริงๆนะคะมาวอแวมาวุ่นวายกับฉันตลอดอย่าเรียกว่าจีบเลยเรียกว่ามากวนฉันมากกว่าอย่างเช่นตอนนี้ที่เขานั่งมองฉันคุยกับแม่เพ็ญ
“ลี..เก็บของเสร็จแล้วเหรอลูกทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้”
นั่นน่ะสิคะทำไมเขาถึงไม่ไปเก็บของเก็บเสื้อผ้าตัวเองขนาดแม่เพ็ญยังถามเลยก็เขาเล่นมานั่งอยู่ตรงนี้จะเป็นชั่วโมงแล้ว
“ยังไม่ได้เก็บครับแม่รอว่าที่ลูกสะไภ้แม่ไปเก็บให้”
“ฮือ!!..ว่าที่ลูกสะไภ้แม่ ลีมีแฟนแล้วเหรอลูกมีตอนไหนทำไมแม่ไม่รู้”
อย่าบอกนะว่าเขาจะบอกแม่เพ็ญว่าคนที่เป็นว่าที่ลูกสะไภ้ที่เขาพูดถึงคือฉันน่ะ
“ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอกครับผมตามจีบอยู่”
