ในที่สุดยัยลูกเจี๊ยบก็เป็นผู้หญิงของผมโดยสมบูรณ์ ไม่รู้ทำไมผมถึงมองเธอได้ไม่เบื่อเลย เธอคือผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้ผมอยากเป็นคนที่ดีขึ้น
“งืม เฮียไทขา” กุ๊กไก่เอ่ยเสียงงัวเงียพร้อมตวัดแขนเรียวเล็กขึ้นมากอดผมทั้งที่ตายังหลับอยู่
“อรุณสวัสดิ์ครับ” ผมกระซิบที่ข้างหูใบเล็กแล้วจูบเบา ๆ ที่ช่วงไหล่มน กุ๊กไก่ขมวดคิ้วยุ่งก่อนจะลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
“ฮะ...เฮีย!” กุ๊กไก่รีบมุดศีรษะหนีเข้าไปใต้ผ้าห่มด้วยความเขินอาย
“ไม่ต้องเขินแล้ว” ไม่พูดเปล่า ผมจูบศีรษะทุยเล็กที่โผล่โผนขึ้นมาเหนือผ้าห่มเล็กน้อย ก่อนจะจูบเนื้อตัวเธอผ่านผ้าห่มซ้ำ ๆ จนเธอยอมโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มอย่างเลี่ยงไม่ได้
“งื้อ เฮียแกล้งหนู”
“มาให้ฉันจูบซะดี ๆ”
“อื้อ พะ...พอแล้วค่ะ”
“พอได้ไง ไม่พอหรอก”
“ตัวหนูช้ำหมดแล้ว”
“ไหนดูสิ” ผมก้มสำรวจดูร่องรอยฝกช้ำบริเวณซอกคอและหน้าอกที่ผมเป็นคนทำไว้ ก่อนจะจูบและเป่าเบา ๆ อย่างทะนุถนอม กุ๊
