บทที่ 12

1265 คำ

หลังจากที่รับประทานอาหารมื้อเย็นเสร็จ ผมก็อุ้มกุ๊กไก่ขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสองของบ้าน “เฮียหายโกรธหนูแล้วใช่ไหมคะ” กุ๊กไก่เอ่ยถามผมอีกครั้งในตอนที่ผมอุ้มร่างของเธอเดินเข้ามาภายในห้องนอน คำตอบเดิมที่เธอได้รับคือความเงียบ ผมวางร่างเล็กลงบนเตียงนอน ก่อนจะถอดเข็มขัดหนังราคาแพงออกแล้วตามขึ้นไปคร่อมบนร่างของเธอ “ถ้าอยากให้ฉันหายโกรธก็ต้องให้ฉันทำโทษเธอก่อน” “ทะ...ทำโทษเหรอ?” เด็กสาวเอ่ยถามเสียงติดขัด แต่ไม่ทันที่เธอจะได้ตอบรับหรือปฏิเสธผมก็ถอดเสื้อผ้าของเธอออก เพียงไม่นานร่างของเธอก็เปลือยเปล่า “ถ้าคืนนี้เธอทนฉันได้ ฉันจะยอมยกโทษให้” ว่าจบ ผมก็มัดข้อมือน้อยตรึงเข้ากับหัวเตียง ก่อนจะเอาผ้าสีดำมาปิดรอบดวงตาของเธอเอาไว้ ปึก! “อื้อ...หนูเจ็บค่ะ” ผมแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ ตั้งใจสอดใส่ความใหญ่เข้าไป โดยไม่ได้เล้าโลมหรือเบิกช่องทางรักก่อน “บอกแล้วไงว่าฉันกำลังทำโทษเธออยู่ คิดว่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม